Komentarze do czytań - Czwartek, XXXIII Tydzień zwykły

komentarze Bractwa Słowa Bożego,
autor: s. Joanna Ewa Koszałka FMA

Pierwsze czytanie: 1 Mch 2, 15-29

Biblijni powstańcy, stający w obronie wiary w jedynego Boga, Prawa przekazanego przez Mojżesza, kultu i tradycji ojców, to ludzie, którzy z obojętnością wysłuchali obietnicy awansu społecznego, politycznego, kulturowego niosącego kuszące korzyści materialne. Pochlebstwa i wskazówka, że teraz to normalne, że tak robią wszyscy, to jak widać stara i ciągle stosowana metoda pozyskiwania popleczników do swoich celów przez sprawujących władzę – tym razem Antioch się przeliczył. Matatiasz, kapłan z Modin, wraz ze swymi synami nie zamierzał uznawać legalności dokumentu królewskiego i stanął na czele powstania. Autor 1 Mch wyraźnie wskazuje, że podstawą patriotyzmu tych bohaterów jest wierność tradycji religijnej ojców. Grecy czy Rzymianie mogli tego nie odczuwać, bo wielobóstwo nie przeszkadzało im budować ołtarza jeszcze jednemu nieznanemu bogu. W naszej historii się to sprawdziło: naród przetrwa polityczną niewolę, zniknięcie z mapy świata tylko wówczas, gdy będzie miał świadomość własnych korzeni, tradycji i wartości, jakie niesie przekazywana wiara. To ważne także, a może szczególnie dzisiaj, gdy panuje trend rozmywania odrębności i unifikacja na siłę.

Psalm responsoryjny: Ps 50 (49), 1b-2. 5-6. 14-15

Mnożenie ofiar dla Tego, do którego należy cały wszechświat, nie jest zasadne: łaskawość Boga nie zależy od ilości ofiar. Zgromadźcie moich umiłowanych – Bóg wskazuje na relację miłości i wypełnianie tego, co ślubowaliśmy. Stworzył nas bowiem dla swojej chwały – tylko my możemy Go uwielbiać!

Ewangelia: Łk 19, 41-44

Zapłakał nie tylko nad umiłowanym miastem, zburzonym ostatecznie w roku 70. Płakał nad swoim ludem, który odrzucił zapowiadanego Księcia Pokoju, choć On nigdy nie cofnął żadnej z obietnic danych przez proroków Wybranym. Płacze nad nami, gdy nasze wybory nas rujnują.