Komentarze do czytań - Czwartek, V Tydzień Wielkanocny

Mateusz Mickiewicz (kleryk V roku WMSD w Warszawie)
(Bractwo Słowa Bożego)

Pierwsze czytanie: Dz 1, 15-17. 20-26

W dzień świętego Macieja słyszymy historię jego powołania na apostoła. Pozostali uczniowie, na czele z Piotrem, czynią teraz w imieniu Chrystusa to, co niegdyś czynił sam Mistrz – po modlitwie i rozeznaniu, wybierają tego, którego wybrał sam Bóg. I tak przez kolejne pokolenia, aż do dzisiaj, rozwija się Kościół – gorliwie modli się o powołania, potem rozeznaje ich prawdziwość, a wreszcie wysyła nowych apostołów na żniwo Pańskie.
Święty Piotr stwierdza: ,,musiało się wypełnić słowo Pisma”. Wypełniło się ono w tragicznej historii Judasza, choć począwszy od Apostołów, nigdy Kościół nie wypowiedział się o jego ostatecznym losie po śmierci. Słowo Boże wypełniło się także w historii Macieja. Według tradycji, był on jednym z siedemdziesięciu uczniów (por. Łk 10), wysłanych niegdyś przez Jezusa po dwóch. Był zatem blisko Jezusa, poznał Jego naukę, a przede wszystkim – poznał Jego samego. I to jest pierwszy wyznacznik autentycznego powołania – aby nauczać innych, najpierw każdy sam musi być wiernym uczniem Jezusa, zaprzyjaźnić się z Nim. I stawać w tej postawie ucznia każdego dnia.
Moc słowa Bożego polega na tym, że ono wypełnia się także w naszym życiu. Kiedy dajemy się temu słowu ,,prześwietlić”, przekonujemy się, że każdy z nas jest przez Boga umiłowany i powołany. Każdy w słowie Bożym może znaleźć coś bardzo osobistego, co dotyka właśnie jego serca i pozwala iść za głosem Pana.

Psalm responsoryjny: Ps 113,1-2.3-4.5-6.7-8

Ojcowie Kościoła widzieli w tym psalmie obraz świata pogańskiego, złożonego z wielu narodów Wschodu i Zachodu, który wspólnie wielbi Boga. Dlatego dziś śpiewamy go, myśląc o świętym Macieju, którego misją było właśnie głoszenie Dobrej Nowiny poganom.
Przejmujące i zupełnie inne od naszych wyobrażeń jest działanie Boga, który powołuje: ,,Podnosi z prochu nędzarza (…) by go posadzić wśród książąt”. O tym mówił święty Paweł: ,,Bóg wybrał to, co niemocne, aby mocnych poniżyć” (1Kor 1, 27). Jeżeli czuję się słaby, bezradny, niegodny, to jestem dobrym materiałem dla Boga. On może przeze mnie zdziałać wielkie rzeczy.

Ewangelia: J 15,9-17

,,Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał”. Niezwykła tajemnica każdego powołania polega na tym, że to sam Jezus wybiera tych, których chce. I to Jego łaska jest gwarancją powodzenia. Człowiek może tylko odpowiedzieć na ogarniającą go miłość Boga, i dać się Jemu poprowadzić. We wszystkich momentach wątpliwości, zmagania, cierpienia, to słowo jest dla nas pociechą – to Chrystus pierwszy mnie wybrał i On mnie potrzebuje – jako kochającą matkę, lekarza, księdza. Wystarczy mi Jego łaski! (por. 2Kor 12, 9).