Karmieni Bożym słowem

Ten czas prowadzący nas do Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego daje nam także wielkie bogactwo Bożej nauki, przy której warto się zatrzymać – a to nam pomoże także owocnie przejść przez ten okres liturgiczny, którego pierwszą niedzielę dziś właśnie przeżywamy.

Pierwsza niedziela Wielkiego Postu przypomina nam każdego roku wydarzenie opisane przez Ewangelistów, które miało miejsce u początków publicznej działalności Jezusa, zaraz po przyjęciu przez Niego chrztu z rąk Jana Chrzciciela. Relacje Nowego Testamentu mówią nam, że po tym chrzcie Chrystus Pan udał się na pustkowie, gdzie spędził czterdzieści dni i gdzie był kuszony przez diabła. Relacja św. Łukasza, którą czytamy w obecnym roku liturgicznym, szczegółowo przedstawia nam trzy pokusy postawione przed Zbawicielem oraz Jego odpowiedź na każdą z nich.

Zatrzymajmy się przy pierwszej z tych pokus. Po ludzku jest zrozumiała. Po czasie spędzonym na poście i umartwieniu Jezus na pewno odczuwał głód. Diabeł więc podsuwa proste rozwiązanie: „Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby się stał chlebem”. Owszem, mógłby Pan tak uczynić, jednak odmawia – a Jego odpowiedź skłania do głębszej refleksji.

W odniesieniu do tej pierwszej pokusy Chrystus przypomina słowo Boże: „Napisane jest: «Nie samym chlebem żyje człowiek»”. Chleb, a także pokarm w ogóle, jest czymś o podstawowym znaczeniu dla człowieka. Jest on potrzebny do życia oraz właściwego funkcjonowania organizmu i jego poszczególnych części, a brak pokarmu odczuwamy bardzo boleśnie. Jednak nie możemy w naszej codzienności zatrzymywać się tylko przy zaspokajaniu potrzeb ziemskiego życia. Jako uczniowie Pana mamy mieć nasze spojrzenie skierowane ku Zbawicielowi i pragnąć przyjmować to, czym On chce nas obdarzać. Zaś Jego szczególnym darem dla nas jest Jego słowo, Jego nauka zawarta na kartach Ewangelii. Przypominają to nam słowa dzisiejszego śpiewu przed Ewangelią, które uzupełniają relację III Ewangelii: „Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych”. Tak, słowo Boga jest darem nam pozostawionym, abyśmy je przyjmowali i rozważali, aby stanowiło ono dla nas światło oświecające życiowe drogi.

Wielki Post jest dla nas szczególnym czasem otwierania serc dla przyjmowania tego słowa, którego tak bardzo potrzebujemy. Zatroszczmy się o to, by ten dar Boga przyjmować w kolejnych dniach i tygodniach tego okresu liturgicznego. Niech Pan przemawia do naszych serc i prowadzi po swoich drogach w tym czasie, w którym przeżywamy naszą codzienność i realizujemy nasze obowiązki.