Drewniany kościółek z Brzeźna będzie wyjątkową atrakcją Parku Etnograficznego w Kłóbce
Widok wnętrza kościoła w Dąbiu przed rozbiórką, 2016 r., fot. Jarosław CzerwińskiW Kujawsko-Dobrzyńskim Parku Etnograficznym w Kłóbce, który jest oddziałem Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku, zakończono prace budowlane przy drewnianym kościele przeniesionym tu z Brzeźna. Wraz z wyposażeniem kościół będzie ekspozycją o wyjątkowych walorach poznawczych, duchowych i estetycznych.
Przeniesiony na teren skansenu kościół Matki Bożej Częstochowskiej wzbogacił sektor wiejski o zabytek sakralny, tak bardzo istotny dla zobrazowania kultury ludowej. W tradycyjnych społecznościach wiejskich, których życie codzienne i odświętne było nierozerwalnie z rokiem rolniczym i liturgicznym, kościół odgrywał rolę kluczową. Wspólne uczestnictwo we Mszach, nabożeństwach, barwnych procesjach, odpustach odbywających się zwłaszcza w letnie święta maryjne czy w liturgiczne wspomnienia świętych patronów, w naturalny sposób zacieśniało więzy społeczne, budując lokalne wspólnoty. Dla mieszkańców wsi czas biegł „po kole”, w rytmie gospodarskich prac, których etapy wieńczyły dziękczynne nabożeństwa. Przykładem niech będą uroczystości Matki Bożej Zielnej, Matki Bożej Siewnej czy dożynki – dziękczynienie Bogu za plony ziemi. Place przykościelne były ważnym miejscem bezpośredniej wymiany informacji. Gwar, zakłócany odgłosami konnych pojazdów – bryczek, wozów – przerywał dopiero trzeci dźwięk sygnaturki, ukrytej w kościelnej wieży, nawołujący do modlitwy.
Usytuowany na terenie skansenu kościół, wystawiony w Brzeźnie w XVIII w. przez dziedzica Rajmunda Rościszewskiego, pierwotnie pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, aranżacją wnętrza obrazować będzie czasy, gdy w kościołach katolickich, w ich urządzeniu i sprawowaniu liturgii, obowiązywał ryt trydencki. Msza odprawiana była po łacinie, a kapłan stał przy ołtarzu „tyłem do wiernych”. Porządek ten zmieniły reformy Soboru Watykańskiego II (1961-1965). Po tym czasie we wnętrzach świątyń zachodziły zmiany, a liturgię sprawowano w językach narodowych.
Posoborowe reformy objęły też wnętrze drewnianego kościoła w Brzeźnie, w którym z trzonu pierwotnego wyposażenia najlepiej zachował się barokowy ołtarz główny, znajdujący się w jego wnętrzu do czasu rozbiórki w 2016 r. Z obiektów usuniętych z kościoła na początku lat 70. XX w. poważnemu uszkodzeniu uległ ołtarz boczny z 1794 r. (niezachowana mensa, zniszczona nastawa), a całkowitemu zniszczeniu – ambona. Dlatego dla uzupełnienia przedsoborowej koncepcji wystroju wnętrza pozyskano wczesnoklasycystyczną ambonę z drewnianego kościoła w Ostrowitem (ziemia dobrzyńska). Oba zabytki, obecnie już muzealne, poddane są konserwacji z dotacji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego przy dofinansowaniu Samorządu Województwa Kujawsko-Pomorskiego. Zadanie „Konserwacja XVIII-wiecznych ołtarzy i ambony do wyposażenia kościoła z Brzeźna w Parku Etnograficznym w Kłóbce” zostanie urzeczywistnione w sierpniu 2017 r.
Równoległe z tymi pracami, w ramach działań muzealnych, konserwowane są pozostałe elementy wyposażenia świątyni i kompletowane brakujące paramenty i utensylia kościelne. Obecnie w kościele na terenie skansenu w Kłóbce konserwatorzy muzealni odnawiają XX-wieczne polichromie. We wrześniu, po zamontowaniu ołtarzy i ambony oraz aranżacji całości wnętrza, nastąpi jego uroczyste otwarcie, a od października udostępnienie kościoła zwiedzającym. Ekspozycji wnętrza poświęcony będzie osobny tekst.