29 marca
piątek
Wiktoryna, Helmuta, Eustachego
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Wizja św. Augustyna

Ocena: 4.9
1549

Na obrazie Michaela Willmanna święty z Hippony ukazany został w momencie bezpośredniego doświadczenia i poznania Boga.

fot.xhz

Święty Augustyn zanurzony jest w wizji objawiającej się Trójcy Świętej, której tajemnicę gorąco pragnął poznać. Kontempluje w ekstazie boskie atrybuty: Prawdę, Sprawiedliwość, Pokój, Wszechmoc, Wieczność.

W dolnej części obrazu znajduje się św. Augustyn z rozpostartymi rękoma i wzrokiem skierowanym w niebo, ku objawiającemu mu się Chrystusowi. Odziany jest w czarny habit zakonny z kapturem, szerokimi rękawami, przepasany skórzanym pasem wokół talii. Ma na sobie także złotą kapę. Podtrzymywany jest przez dwa anioły, z których jeden spogląda na świętego, a drugi prawą ręką i palcem wskazuje na wizję w górnej partii obrazu. Augustyn wznosi głowę ku górze, a lekko rozwarte usta zdradzają stan zachwytu. Po obu jego stronach znajdują się św. Monika i św. Mikołaj z Tolentino, augustianin. W lewym dolnym rogu zauważamy atrybuty świętego: pastorał, mitrę i księgi.

W strefie górnej znajduje się zasiadający na niebiosach, w skłębionych chmurach, Chrystus z rozpostartymi rękoma. Spogląda w dół na św. Augustyna. Na dłoniach i boku Jezusa widnieją ślady zbawczej męki, do której wyraźnie odsyła czerwona szata, okrywająca Zbawiciela od pasa w dół. Nad Jego lewą dłonią widnieje trójkąt z tetragramem zapisanym w języku hebrajskim: ???‎?. Są to cztery litery imienia Boga JHWE, odnoszące się do Boga jako Ojca i Stworzyciela. Nieco wyżej widnieje gołębica Ducha Świętego. Dookoła znajduje się otoczenie aniołków w dynamicznych pozach, trzymających w rękach różne przedmioty skierowane do Chrystusa. Jest tu promienista maska słoneczna, symbolizująca Chrystusa jako Słońce Niezwyciężone, miecz ognisty, trójkąt z literą I odnoszącą się do imienia Jezus (Ihesus), berło, gałązka oliwna – symbolizująca pokój. Jest tu także uroboros – staroegipski i grecki symbol ukazujący węża jedzącego swój własny ogon wyraża nieskończoność, wskazuje na to, że Chrystus odrodził ludzi do nowego wiecznego życia. Odniesienie tego symbolu w stronę Chrystusa, a szerzej Trójcy Świętej wyraża także prawdę o Jej odwiecznym i nieskończonym istnieniu. Z kolei okrąg wyraża pełnię i doskonałość Boga.

Jeden z aniołków wychylony jest w stronę św. Augustyna i przytrzymuje lewą ręką dzban, z którego wypadają na ziemię symbole czterech cnót kardynalnych, udzielając tym samym stosownej łaski: zwierciadło – roztropność, waga z szalkami – sprawiedliwość, trzon kolumny – męstwo, lilia – umiarkowanie.

Z lewej strony widnieje element architektury, trzy kolumny i stopnie, na których jedną nogą stoi św. Augustyn. Na ziemi leżą odłożone biskupie insygnia oraz książki, zapewne dwie najważniejsze, które napisał: „De civitate Dei” i „De Trinitate”.

Św. Augustyn (354-430), syn św. Moniki, urodził się w Tagaście, w dzisiejszej Algierii. Stopniowy proces jego nawracania się został uwieńczony przyjęciem chrztu z rąk św. Ambrożego w Mediolanie. Po śmierci swojej matki i syna Augustyn przybył do Hippony, gdzie założył wspólnotę życia klasztornego. W Hipponie został wyświęcony na kapłana, a później biskupa. Troszczył się o powierzoną wspólnotę aż do śmierci. Jest autorem licznych pism filozoficzno-teologicznych, z których najsłynniejsze to „O Państwie Bożym, „O Trójcy Świętej”, „Wyznania”. Swą przenikliwą refleksją na temat prawd objawionych zasłużył sobie na tytuł doktora Kościoła. W omawianym obrazie właśnie leżące u dołu księgi odnoszą się do mądrości i bogatej spuścizny teologicznej świętego. Ukazują go jako człowieka wykształconego i światłego. Mitra i pastorał to z kolei atrybuty odnoszące się do jego biskupiej posługi. Strój zakonny przypomina widzowi o umiłowaniu przez św. Augustyna życia zakonnego i jego wielkim wkładzie w jego rozwój. Nawet po przyjęciu kapłaństwa i biskupstwa wciąż żył w założonej przez siebie wspólnocie. Pozostawił po sobie wiele dzieł o życiu ascetycznym i monastycznym oraz liczne klasztory.

Obraz „Wizja św. Augustyna” powstał z fundacji opata lubiąskiego Arnolda Freibergera w 1660 r., był przeznaczony do cysterskiego kościoła klasztornego Wniebowzięcia NMP w Lubiążu. W 1943 r. został z niego ewakuowany i ostatecznie w 1952 r. przekazany Kurii Metropolitalnej Warszawskiej i umieszczony w kościele Najświętszego Zbawiciela w Warszawie, ul. Marszałkowska 37, gdzie znajduje się w prezbiterium.

Liturgiczne wspomnienie św. Augustyna obchodzone jest w kościele katolickim 28 sierpnia.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 29 marca

Wielki Piątek
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 18, 1 – 19, 42
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter