Oświęcim: Wystawa upamiętniająca św. Edytę Stein

Wernisaż poprzedzą rozważania na temat „Jak wczuć się w Auschwitz?”, nawiązujące do kluczowej kategorii filozoficznej, pojawiającej się w rozważaniach uczennicy Edmunda Husserla.

Autor wystawy „Auschwitz dzisiaj”, Martin Blume z Niemiec, zmarł w 2015 roku. Podczas wernisażu ekspozycji, na którą składają się fotografie wykonane na terenie Miejsca Pamięci Auschwitz, usłyszeć będzie można komentarz artysty w nagranej dwa lata temu video-prezentacji.

Jak tłumaczy Beata Sereś z Działu Edukacyjnego Centrum Dialogu i Modlitwy w Oświęcimiu, artysta starał się sfotografować Auschwitz w taki sposób, aby dla oglądających jego zdjęcia stały się one podróżą w tajemnice Auschwitz.

Wernisaż wystawy poprzedzi dyskusja nt. bliskiej Edycie Stein kategorii „wczucia”, zaczerpniętej z fenomenologii.

Organizatorzy wydarzenia przypominają, że w dobie „Selfie w Auschwitz” kultura pamięci cierpi z powodu rosnącego dystansu do historycznych wydarzeń. – Jak można odpowiednio wczuć się w Auschwitz, w głębokie ludzkie rozumienie ówczesnej tragedii? – zastanawiają się inicjatorzy przedsięwzięcia.

W dyskusji udział wezmą ks. Manfred Deselaers, pracujący od lat w Oświęcimiu niemiecki ksiądz, współtwórca Centrum Modlitwy i Dialogu w Oświęcimiu, Jadwiga Guerrero van der Meijden z Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Hanna Ulatowska, była więźniarka obozu Auschwitz- Birkenau, profesor Uniwersytetu w Dallas, w amerykańskim stanie Teksas. Ta specjalistka z zakresu neurolingwistyki jako dziecko była uwięziona w niemieckim obozie Auschwitz II-Birkenau. Podczas spotkania podzieli się przemyśleniami na temat znaczenia wczucia w realiach obozowych. Zamierza także przedstawić wyniki swoich badań nad traumami byłych więźniów oraz przybliżyć zagadnienie długoterminowych śladów doświadczenia Auschwitz.

Ks. Manfred Deselaers podkreślił, że podstawą refleksji nt. kategorii „wczucia” będą myśli Edyty Stein, pochodzące z jej pracy doktorskiej „O problemie wczucia” z 1916 roku. „Wtedy jeszcze Edyta Stein nie była chrześcijanką, ale antropologiczne tematy, nad którymi wówczas pracowała, rozwijała konsekwentnie przez całe życie” – zaznaczył, wskazując, że w publicznym sporze o kształt przyszłości kluczowe znaczenie ma zdolność do wczucia się w cierpienie innego.