Między i ponad dźwiękami

Zmiany zaszły także w jego życiu osobistym. – We wrześniu 1972 r. poznałem Hannę; od pierwszej chwili miałem takie wewnętrzne światło, że zostanie moją małżonką. Ślub wzięliśmy w kościele Wniebowzięcia NMP w Polanicy Zdroju w Wielkanoc 1973 r. Po urodzeniu dzieci, Michała i Anny, żona zrezygnowała z kariery prawniczej, aby poświęcić się rodzinie i domowi. Moje tournée koncertowe trwały niekiedy kilka tygodni, często nie było mnie w domu. To, że dzieci wyniosły z domu właściwe postawy życiowe, zawdzięczamy mojej małżonce. Z małżeństwa naszych dzieci: Michała z Dominiką i Anny ze Stefano (Włochem) mamy dziewięcioro wnucząt. Syn i synowa są aktorami, córka ukończyła filologię klasyczną i studia wokalne w Bergamo. Od niedawna mieszka z mężem i dziećmi w Małopolsce, gdzie zakupili małe gospodarstwo, aby poświęcić się produkcji naturalnej żywności – mówi muzyk.

DALEJ W ŚWIAT

Ważnym wydarzeniem dla Andrzeja Chorosińskiego był cykl koncertów w 1978 r. w Dortmundzie, które zostały zarejestrowane przez jedną z wytwórni płytowych. – Marzeniem każdego młodego wykonawcy było nagrać płytę, a tym bardziej za granicą. W tym czasie ukazały się trzy moje płyty, które stanowiły zapis live sześciu koncertów w RFN. Zaproponowano mi także nagranie krążka prezentującego organy w Musikhalle w Wuppertalu, tej samej, gdzie Ryszard Strauss dyrygował wykonaniem poematu symfonicznego „Also sprach Zaratustra”. Płyta zrealizowana w Wuppertalu osiągnęła wyjątkową popularność oraz została uznana w 1996 r. przez niemieckich krytyków muzycznych za jedną z dziesięciu najwyżej ocenionych CD muzyki organowej – mówi. Od tej pory Andrzej Chorosiński był w niektórych programach koncertowych opisywany jako „mistrz transkrypcji organowych”. W dotychczasowej karierze muzycznej nagrał ponad dwadzieścia płyt LP i CD. W 2004 r. Związek Producentów Audio-Video przyznał płycie nagranej w bazylice w Licheniu tytuł Podwójnej Platynowej Płyty.

Koncertował niemal we wszystkich krajach Europy, a także w Izraelu, USA, Kanadzie, Australii, Korei Południowej i Japonii. Wraz z organistą bazyliki św. Piotra Juanem Paradell Solé uczestniczył w oprawie muzycznej uroczystości kanonizacji papieży Jana XXIII i Jana Pawła II. W 2008 r. otrzymał też tytuł doktora honoris causa Keimyung University w Korei Południowej. Za zasługi w popularyzowaniu kultury muzycznej został honorowym obywatelem miast: Bardo, Frombork, Jelenia Góra, Kłodzko i Polanica Zdrój. Prof. Chorosiński zainicjował liczne festiwale muzyki organowej i kameralnej, m.in. w Warszawie, Wrocławiu, Bardzie, Legnicy, Świętej Lipce i Kaliszu. Jest także konsultantem i autorem projektów w zakresie budownictwa organowego w Polsce, m.in. w bazylice w Licheniu, w kościele Wszystkich Świętych w Warszawie, sali Opery i Filharmonii Podlaskiej. Rok 2019 był jubileuszem pięćdziesięciolecia jego działalności artystycznej.

BEZ SZABLONÓW

Dla prof. Chorosińskiego ważna jest praca pedagogiczna. W 1992 r. otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych, a w latach 1993–1999 był rektorem Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie. – Na początku lat 90. utworzyłem na uczelni pierwszy w Polsce kierunek studiów muzyka kościelna. Do współpracy zostali zaproszeni profesorowie i księża zajmujący się chorałem gregoriańskim i śpiewem liturgicznym. Za naszym przykładem w następnych latach kierunek powstał na wszystkich polskich uczelniach muzycznych – mówi muzyk. Obecnie jest profesorem klas organów UMFC i Akademii Katolickiej w Warszawie.

Podkreśla, że pedagogiem się nie jest, ale stale się nim staje. – To, co wydawało mi się, że wiedziałem do wczoraj, w kontakcie z osobowością każdego kolejnego studenta trzeba weryfikować, uaktualniać i często zdarza się, że jestem konfrontowany z jakimś nowym zadaniem. Moją dewizą, której konsekwentnie przestrzegam, jest: starać się, aby nie popaść w szablon pedagogiczny, by podejść do każdego studenta indywidualnie – zaznacza.

Wyjaśnia, że stara się zawsze rozpoznać duchowość i osobowość człowieka. Rozmowa, spotkanie przy kawie stwarza klimat zaufania i partnerstwa. – Jednocześnie jest to możliwość poznania osobowości studenta w wymiarze pozamuzycznym. Najtrudniejsze są sytuacje, w których wielka subtelność w grze nie znajduje potwierdzenia w subtelności bycia. Powoli zaczynam rozumieć, że są dwa różne światy, które bywają absolutnie niespójne czy wręcz skrajnie różne – spostrzega profesor.

PO GODZINACH

Mieszkający w Konstancinie prof. Chorosiński każdą możliwość spaceru do lasu czy do parku zdrojowego traktuje jako chwilę relaksu i odprężenia. – Moim hobby jest literatura faktu i historia sztuki. Fascynuje mnie odczytywanie ponadestetycznych treści dzieła w malarstwie, zwłaszcza w obrazach o tematyce biblijnej. Podobnie w muzyce kluczem do pogłębionej interpretacji dzieła muzycznego jest czytanie między i ponad dźwiękami zapisanego tekstu nutowego – podkreśla.

– Jestem szczęśliwy, że poprzez muzykę mogę ofiarować ludziom to, co otrzymałem od Boga – wyznaje profesor.