„Jesteśmy podobni do homeryckich Lotofagów, których spotkał Odys podczas swojej wyprawy. Konsumujemy wspaniale smakujące owoce teraźniejszości, zapominając, skąd przybyliśmy i dokąd zmierzamy” – pisze ks. dr hab. Jacek Grzybowski we wstępie do swojej najnowszej książki „Uciec z krainy zapomnienia”.
To zbiór 11 esejów, układających się w podróż po wiekach myśli filozoficznej: od Platona poprzez Boecjusza i św. Tomasza po Heideggera i Wittgensteina. Garść pereł wyciągniętych z zapomnianego skarbca idei.
Trzon książki stanowią teksty poświęcone myśli i kulturze średniowiecza, które autor uznaje za „początek zbiorowego życiorysu całej europejskiej populacji”. Podkreśla, że od myślicieli tej niesłusznie czasem lekceważonej epoki możemy na nowo uczyć się głębokiej refleksji na temat człowieka i świata.
Wiele miejsca autor poświęca również – zdominowanej przez namysł nad językiem – filozofii XX-wiecznej. Analizuje konsekwencje sprowadzenia dyskursu filozoficznego do gry językowej, które okazały się destrukcyjne nie tyle dla samej filozofii, ale dla całej współczesnej kultury i tożsamości człowieka.
Ksiądz Grzybowski stawia również – czasem pełne niepokoju – pytania o przyszłość. W mądrości minionych wieków filozof widzi wiele aktualnych wskazówek. Zachęca, żeby wyjść z krainy wiecznej teraźniejszości. A poprzez swoją książkę wskazuje nam drogę ucieczki.
Ks. Jacek Grzybowski, „Uciec z krainy zapomnienia”, Teologia Polityczna, Warszawa 2016, ss. 493
 |
Sylwia Gawrysiak |
Co? Gdzie? Kiedy?
