Agentura we Wrocławiu

Aury tajemniczości ma dodawać fakt, że akcja tego gatunkowego kryminału rozgrywa się we współczesnym Wrocławiu i nosi charakter w pewnym sensie międzynarodowy i polityczny. Nie jest tajemnicą, że w ostatnich latach włodarze miasta wspólnie z miejscowymi historykami i artystami uparli się, by przywracać niemiecką historię Breslau, oczywiście przy pomocy niemieckich partnerów. Powstają na ten temat książki, reportaże i filmy. Przywraca się niemieckie nazwy historycznych budynków i innych pamiątek, co ma swoje polityczne konsekwencje. Wrocław staje się powoli miastem polsko-niemieckim.

W „Sługach Bożych” wątki sensacyjne mają paradoksalny, współczesny charakter polityczny, dotyczą bowiem mrocznej historii postkomunistycznych służb niemieckich i PRL-owskich. We Wrocławiu szaleje seryjny morderca młodych Niemek. Inspektorowi Warskiemu, kombatantowi z Afganistanu, do pomocy zostaje przydzielona tajemnicza Ana, policjantka z Berlina o śląskich korzeniach. Na początku ślady wiodą do zabytkowego kościoła, w pobliżu którego znaleziono ciała. Oboje śledczy pogrążają się stopniowo w rozwiązywaniu mrocznych tajemnic zbrodni, co jest tym trudniejsze, że – jak się po pewnym czasie okazuje – sprawy dotyczą także ich bliskich. Niektórzy bohaterowie, jak to w kryminale, objawiają z czasem inne oblicze. Najważniejszy jednak jest fakt, że nici zbrodni wiodą do osławionej Stasi i sieci międzynarodowej postkomunistycznej agentury, która w stosownym czasie nie została ujawniona i daje się o sobie znać do dzisiaj.

Film przypomina, jak większość polskich obrazów sensacyjnych, w pewnym sensie kopię amerykańskiego kryminału z lokalnym tłem, co w tym wypadku nie musi być wadą. Doskonale wypadł cały zespól aktorski. Jednak wydaje się, że autorzy wpletli w sensacyjną akcję zbyt dużo wątków, co spowodowało, że film staje się miejscami nieprzejrzysty.

„Sługi Boże”, Polska, 2015. Reżyseria: Mariusz Gawryś. Wykonawcy: Bartłomiej Topa, Julia Kijowska, Małgorzata Foremniak, Henryk Talar, Adam Woronowicz i inni. Dystrybucja: Next Film

Mirosław Winiarczyk fot. Robert Pałka Idziemy nr 39 (573), 25 września 2016 r.