W wieku 81 lat odszedł 29 października do Pana bp Józef Zawitkowski, biskup pomocniczy senior diecezji łowickiej, wybitny kaznodzieja i poeta, znany także pod literackim pseudonimem księdza Tymoteusza. O poważnym stanie zdrowia bp. Zawitkowskiego informowała już od kilku dni kuria diecezjalna łowicka, która dziś doniosła także o jego śmierci.
Ze smutkiem informujemy, że pod długotrwałej chorobie zmarł J.E. ks. bp Józef Zawitkowski. Kościół Łowicki dziękuje za Jego trud pasterski i poleca Go modlitwie. Terminy uroczystości pogrzebowych zostaną ustalone i podane do wiadomości. Wieczny Odpoczynek Racz Mu dać Panie.
- napisał na stronie kurii diecezjalnej łowickiej jej kanclerz ks. dr Stanisław Plichta.
Bp Józef Zawitkowski urodził się 23 listopada 1938 roku we wsi Wał, par. Żdżary. Pochodził on z chłopskiej, bardzo religijnej rodziny. W 1956 roku wstąpił do warszawskiego seminarium duchownego. Święcenia kapłańskie odebrał sześć lat później 1962 z rąk prymasa Stefana Wyszyńskiego. Ksiądz biskup ukończył też studia muzyczne w Instytucie „Musica Sacra” w Aninie oraz muzykologię na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie.
Podczas swojej kapłańskiej drogi był wikariuszem w Krośniewicach, Legionowie oraz w dwu stołecznych parafiach: Nawrócenia św. Pawła Apostoła w Warszawie, i świętego Zygmunta na Bielanach. Pracował także w Kurii Metropolitalnej Warszawskiej. Pod koniec lat 70 XX wieku został proboszczem parafii św. Jana Apostoła i Ewangelisty w podwarszawskich Gołąbkach.
Od 1980 wygłaszał homilie podczas Mszy świętych transmitowanych z kościoła św. Krzyża w Warszawie przez I Program Polskiego Radia. Do 2006 wygłosił blisko 140 kazań. To wtedy, ze względu na piękne, pełne nawiązań do polskiej poezji i historii, pełne łagodnej wiary i patriotyzmu homilie zyskał miano "złotoustego". Jednym z ulubionych motywów jego kazań było poszanowanie pracy na roli oraz przywiązanie do ziemi ojczystej i szacunek dla chleba. W całym kraju, już jako biskup, był znany pod literackim pseudonimem księdza Tymoteusza.
Czytaj: Kochani moi
W 1981 ks. Zawitkowski otrzymał przywilej noszenia rokiety i mantoletu. Z Łowiczem związał się w 1984 roku, gdy otrzymał stanowisko proboszcza ówczesnej kolegiaty łowickiej, która obecnie z woli papieża Jana Pawła II jest bazyliką mniejszą. W 1985 został mianowany kanonikiem gremialnym prymasowskiej kapituły kolegiackiej w Łowiczu.
26 maja 1990 został mianowany biskupem pomocniczym w archidiecezji warszawskiej. Sakrę biskupią otrzymał kilka dni później w Łowiczu jako biskup tytularny Ausany. Święcenia biskupie otrzymał 9 czerwca 1990. Udzielił mu ich kardynał Józef Glemp, któremu asystowali Damian Zimoń, biskup diecezjalny katowicki, i Władysław Miziołek, biskup pomocniczy warszawski. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Servus et filius ancillae” (Jam sługa Twój, syn służebnicy). W latach 1990–1992 piastował urząd wikariusza generalnego. Rezydował w Łowiczu jako tamtejszy wikariusz biskupi, pozostając proboszczem parafii kolegiackiej.
25 marca 1992 został mianowany biskupem pomocniczym dla nowo utworzonej diecezji łowickiej. W diecezji objął urząd wikariusza generalnego, a także przewodniczącego Wydziału Duszpasterskiego, Wydziału Nauki Katolickiej i Wydziału Spraw Zakonnych. Został ponadto członkiem Komisji Organistowskiej, a także rady kapłańskiej i kolegium konsultorów. 9 grudnia 2013 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa pomocniczego diecezji łowickiej. Odtąd był biskupem - seniorem.
W Konferencji Episkopatu Polski w latach 90. był członkiem Komisji ds. Duszpasterstwa Liturgicznego, w ramach której pełnił funkcję przewodniczącego Podkomisji ds. Muzyki Kościelnej. W 2008 został opiekunem duchowym Związku Towarzystw Gimnastycznych „Sokół” w Polsce.
Czytaj: Biskup naszych sumień
Pod pseudonimem ks. Tymoteusz wydawał m.in. modlitewniki "Panie mój"; "Tobie, Panie, zaufałem", bajki "Dawno, dawno temu", a także książki: "…będę z Panem gadał"; "Trzymaj się!"; "To jest Ktoś!" Był też autorem wielu znanych piosenek i pieśni, m.in. „Panie dobry jak chleb” – hymnu Kongresu Eucharystycznego z 1987 r. W całej Polsce śpiewamy też: „Abyśmy byli jedno”, „Błogosławiona jesteś, Maryjo”, „Bóg nad swym ludem”, pieśń adwentową „Oto Pan przybywa” czy „Panie, zostań z nami” – hymn Kongresu Eucharystycznego z 2005 r. Te wszystkie pieśni stworzył jako autor tekstów we współpracy z ks. prał. Wiesławem Kądzielą (muzyka). Stworzyli także pieśń na beatyfikację Prymasa Tysiąclecia, której bp Józef już nie doczekał.
Za swą twórczość literacką bp Jozef Zawitkowski został laureatem Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej im. Franciszka Karpińskiego (1998, Nagrody specjalnej im. Włodzimierza Pietrzaka, Nagrody im. ks. prof. Janusza Pasierba (2004), a także Feniksa Specjalnego (2012), wyróżnienia przyznanego przez Stowarzyszenie Wydawców Katolickich. W 2007 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Postanowieniem prezydenta RP Lecha Wałęsy z 31 sierpnia 1995 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Zmarły duchowny był honorowym obywatelem m. in. Łowicza, Skierniewic i Rawy Mazowieckiej.
Czytaj także:
Co? Gdzie? Kiedy?
