Złączeni duchem

W niedzielę 27 stycznia, w dzień kończący ŚDM w Panamie, w Świątyni Opatrzności Bożej na warszawskim Wilanowie zebrał się młody Kościół – młody nie tylko metryką, ale również duchem – aby wspólnie przeżywać spotkanie z papieżem.

– Organizujemy te spotkania z myślą o młodzieży, która nie może wybrać się osobiście na ŚDM. Najpierw było Sydney w Warszawie, potem Toronto, a teraz Panama – wylicza kard. Nycz. Organizacją spotkań, zarówno poprzednich, jak i tegorocznego, zajmuje się Wspólnota Emmanuel. W tym roku po raz pierwszy młodzież obu warszawskich diecezji zebrała się w Świątyni Opatrzności Bożej.

Nie tylko warszawiacy chcieli odwiedzić Panamę, w świątyni nie brakowało młodzieży z Polski. Ogromny kościół był wypełniony po brzegi. Na tłumem powiewała flaga z Kołobrzegu, Grażyna, studentka teologii na KUL, do Warszawy przyjechała z Lublina. Paulina i Artur trzy godziny jechali z Ostrowa Wielkopolskiego.

– Bardzo cieszę się, że jest nas tak dużo. Szacujemy, że zebrało się tu ok. 1,5 tys. osób. Wspaniale, że ludzie tak tłumnie odpowiedzieli na nasze zaproszenie – mówi Dominik Ziętara, członek Wspólnoty Emmanuel, jeden z organizatorów spotkania.

Ks. Mateusz z Józefosławia koło Piaseczna, z parafii św. Józefa Opiekuna Pracy, przyjechał z dziesięcioma osobami z Oazy. – To młodzi byli inicjatorami wyjazdu – podkreśla. – Interesują się Światowymi Dniami Młodzieży, słuchają nauczania papieża, oglądają relacje ze spotkania w Panamie i bardzo chcieli przeżyć wspólnie ten ostatni dzień tu, w Warszawie, w łączności z innymi młodymi katolikami.

Michał i Maciek przyjechali z Legionowa, sami się zorganizowali. – Nie mogliśmy pojechać do Panamy, więc postanowiliśmy poszukać przynajmniej namiastki tamtego wydarzenia. Na Facebooku znaleźliśmy informację o Panamie w Warszawie, no i jesteśmy – mówią. Jak większość uczestników niedzielnego spotkania, byli na spotkaniu z Franciszkiem w Krakowie, o czym mówią z prawdziwą tęsknotą. To właśnie wspomnienia z poprzednich ŚDM najczęściej skłaniały do przyjazdu na Panamę w Warszawie.

Ks. Jerzy z Kazunia przywiózł ze sobą cały autokar młodzieży, w sumie pięćdziesiąt osób. – Sam brałem udział w ŚDM z Janem Pawłem II w Częstochowie, potem już jako ksiądz byłem w Paryżu, w Rzymie, ostatnio w Krakowie. Zatęskniłem za tymi spotkaniami, dlatego tu dziś jesteśmy – zdradza. – Z całego dekanatu pozbierałem młodzież, która nie wyjechała na ferie. Nie jesteśmy od początku, ale na pewno zostaniemy do samego końca.

Panamę w Warszawie prowadził Michał „Pax” Bukowski, raper, członek grupy Muode Koty i prowadzący program „Raban” w TVP 1. – Staram się przekazać zebranym jak najwięcej pozytywnej energii, ale z drugiej strony muszę pamiętać o specyfice tego miejsca. Jesteśmy przecież w kościele i musimy zachować szacunek dla świątyni, dlatego nie mogę skakać i krzyczeć, jak to zazwyczaj robię na koncertach, chociaż mam na to ochotę. Ale i tak atmosfera jest gorąca – opowiada Pax.

– Charakter tego spotkania jest zupełnie inny niż ŚDM na miejscu, w Panamie. Chociaż były takie momenty, jak ten, gdy zaczęliśmy wspólnie śpiewać hymn ŚDM: czuło się wtedy wspólnotę, powróciły mi w pamięci ŚDM w Kolonii czy w Rzymie, w których sam uczestniczyłem – mówi Dominik Ziętara. – Abp Ryś zaczął konferencję przejmującą modlitwą do Ducha Świętego, widziałem kolejki ludzi ustawiające się do spowiedzi, bardzo dużo osób modli się przed Najświętszym Sakramentem. Myślę, że młodzi ludzie, którzy tu z nami są, mają prawdziwą ucztę duchową.

Spotkanie zaczęło się od relacji z ŚDM w Panamie. Abp Grzegorz Ryś, metropolita łódzki, wygłosił konferencję, która wiązała się z hasłem ŚDM: „Oto ja, służebnica Pańska. Jak usłyszeć głos Boga w życiu?”. Komentował fragment Ewangelii św. Łukasza o zwiastowaniu i pokazywał, jaki obraz Boga wyłania się z tego fragmentu: – Bóg szuka człowieka, dlatego spotyka się z Maryją. Pragnie bliskości, dlatego staje się jednym z nas – mówił. Podkreślał szczodrość Ojca względem swoich dzieci: – „Jesteś pełna łaski” – to są pierwsze słowa, jakie Pan skierował do Maryi. Czy właśnie takiego Boga znacie? – pytał.

W drugiej części arcybiskup mówił o powołaniu: – W rozmowie z Maryją archanioł uświadomił tej młodej dziewczynie, kim jest. Jest Matką, a Matka jest skoncentrowana na Synu. Zauważcie, że wszystkie obietnice, jakie Bóg daje Maryi, odnoszą się do Jej Syna – podkreślał abp Ryś. Wskazywał przy tym, że chrześcijańskie powołanie ma zawsze charakter relacyjny: – Zadając sobie pytanie o powołanie, nie pytaj, po co żyjesz, zapytaj: dla kogo żyjesz?

Po konferencji przyszedł czas na adorację i wspólną modlitwę przed ikoną Matki Bożej Salus Populi Romani, która jest jednym z symboli ŚDM. – Młodzież w Panamie też modli się przed tym wizerunkiem. Pomyśleliśmy, że dobrze będzie zjednoczyć się z nimi na czuwaniu przed Matką Bożą. To czas na refleksję, chcieliśmy dać uczestnikom chwilę skupienia na przemyślenie tych treści, które abp Ryś poruszał w swojej konferencji – mówi Edyta Ziętara.

Nie zapomniano o pokrzepieniu ciała. Uczestnicy mogli spróbować żołnierskiej grochówki, a na deser były tropikalne owoce. Posileni mogli wybrać się w podróż do Panamy: obejrzeli relację wideo z pobytu za oceanem, przygotowaną przez uczestników ŚDM. Kraj na styku obu Ameryk przybliżyła również ambasada Panamy, której pracownicy – obecni w świątyni – przygotowali prezentację o kulturze tego kraju. Zwieńczeniem dnia była Msza Święta, której przewodniczył kard. Nycz. Homilię wygłosił… papież Franciszek. Organizatorzy – dzięki sześciogodzinnej różnicy czasu – przygotowali bowiem retransmisję homilii, którą Franciszek wygłosił w trakcie Mszy na zakończenie ŚDM w Panamie. Wieczór zakończyło radosne muzyczne uwielbienie.

Następne ŚDM odbędą się w Portugalii, w Lizbonie. Zapytałem kard. Nycza, czy będzie kolejne spotkanie z cyklu „ŚDM w Warszawie”. – Myślę, że nie. Ideą tych spotkań jest gromadzenie tych, którzy nie mogą się wybrać na spotkanie z papieżem. Lizbona jest znacznie bliżej Polski niż Panama czy Sydney. Zapewne nie będzie takiej potrzeby, ale ostatecznie nie przesądzam tej kwestii – odpowiedział kardynał. Ja mam nadzieję, że za trzy lata spotkamy się, jeżeli nie w Lizbonie, to na Lizbonie w Warszawie.