Wyklęci - Niezłomni - Godni

Uroczysta Msza święta w katedrze św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika na warszawskiej Pradze zgromadziła licznych wiernych. Przybyli też przedstawiciele kancelarii prezydenta RP, parlamentu, władz samorządowych. Młodzież pełniła wartę ze sztandarami swoich szkół.

"My, Polacy, walcząc w ostatnich wiekach o wolność narodu i Ojczyzny, zapisaliśmy wiele tragicznych kart historii. Jednak, nawet na tym tle, dzieje powstania antykomunistycznego wyróżnia szczególny dramatyzm" – napisał prezydent Andrzej Duda w liście odczytanym we wstępie do modlitewnego spotkania. "Z początku odnosili liczne sukcesy, zwyciężali w wielu potyczkach z przeważającymi siłami nieprzyjaciela, rozbrajali areszty i komisariaty, karali donosicieli (...) Niektórzy żywili nadzieję na pomoc zachodnich aliantów, zmianę sytuacji geopolitycznej, lecz ta rozwiała się szybko" – przypominał prezydent. "Dalej walczyli już nie o życie w niepodległym państwie, lecz o prawo do śmierci za Polskę (…) Władze komunistyczne tępiły ich z całą bezwzględnością. Mieli zniknąć na zawsze. Bez nekrologu czy wzmianki w podręcznikach historii. I bardzo długo mogło się zdawać, że ten zamysł się powiódł".

Do odbierania przez komunistycznych zbrodniarzy ostatnim żołnierzom II RP człowieczeństwa i „czynienia ich przedmiotem radykalnej dehumanizacji” odniósł się także w swoim kazaniu abp Hoser. – Prześladowanie zbrojnego czynu żołnierzy niepokornych, niezłomnych – tych, którzy walczyli o wyższe ideały, było częścią dużo szerszego planu obalenia narodu polskiego: narodu wolnego i godnego – mówił, wskazując i przywołując liczne znane dziś teksty źródłowe, m.in. instrukcje KC PZPR i UB, mówiące o "odpowiednim" postępowaniu z "reakcjonistami". – Terror trwał w ostrej formie właściwie do 1956 r. Ostatni żołnierz wyklęty zginął w 1963 roku, ale aparat ubecji, późniejszej Służby Bezpieczeństwa, narastał i stawał się coraz bardziej rozbudowany. Walczyli z niepodległościowym podziemiem nie tylko agenci UB, ale również MO, ORMO i wszystkie inne służby mundurowe – przypominał ordynariusz warszawsko-praski.,

Odwołując się do dzisiejszego zainteresowania bohaterami walk o naszą wolność i odzyskiwania ich w zbiorowej pamięci, abp Hoser powiedział też, że widzi w tym przykład ogromnego odrodzenia. – Dziś mówi się o nich „żołnierze wyklęci”, „żołnierze drugiej konspiracji”, „niezłomni”, ale propaganda Polski Ludowej niezmiennie nazywała ich „bandami reakcyjnego podziemia”. I tak funkcjonowali we wzmiankach w podręcznikach szkolnych, z których uczyła się ówczesna młodzież. Chodziło o to, by zadać im potrójną śmierć: fizyczną, cywilną – przez pozbawienie wszelkich praw, i śmierć pamięci o nich. (…) Dziś to właśnie młodzież garnie się do grup historycznych, które identyfikują się z tamtymi bohaterami, a sami żołnierze, niegdyś wyklęci, są dla nich wzorem patriotyzmu, bohaterstwa i wiary (…). Polska, Matka Nasza odszukuje swoich synów! – zaznaczył. Zwracając uwagę, że kaci naszych bohaterów nigdy nie zostali osądzeni, dodał: – To jest wielki grzech zaniedbania, urągający wszystkim ofiarom ubecji i tym, którzy mieli z nią do czynienia!

Udzielając później wiernym błogosławieństwa, abp Hoser prosił, byśmy dziękowali Bogu, że dziś możemy głosić chwałę prawdziwych bohaterów. – Prośmy też Boga, byśmy jak minione pokolenia mogli żyć w myśl hasła „Bog – Honor – Ojczyzna” – zachęcał.

Wieczór zwieńczył koncert Warszawskiej Orkiestry Smyczkowej im. Zenona Brzewskiego z Państwowej Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej II st. im. Z. Brzewskiego w Warszawie.