Wśród dzieci i starszych

W Dzień Chorego bp Kamiński udał się do Centrum Zdrowia Dziecka w Międzylesiu, gdzie przewodniczył Eucharystii w szpitalnej kaplicy dla chorych dzieci, ich rodzin i pracowników placówki. W kazaniu przypomniał, że życie jest pielgrzymką, której celem jest spotkanie z Bogiem. Najważniejsze jest w niej to, dokąd zmierzamy, i samo dotarcie do celu. W czasie ziemskiej wędrówki dobrze jest podążać właściwą drogą, nie tracąc nadziei. – Jeśli człowiek rezygnuje z Bożego przewodnictwa, naraża się na zagubienie – zaznaczył kaznodzieja.

Podkreślił też znaczenie obecności drugiego człowieka w chwilach cierpienia. Zwrócił uwagę, jak ważne jest wsparcie chorych dzieci przez ich bliskich i personel medyczny. Stwierdził, że źródłem siły pracy jest miłość. Odwołał się do słów papieża Franciszka na tegoroczny Dzień Chorego: mimo iż ludzka nadzieja jest skończona, to ci, którzy czerpią z Bożej nadziei, są w stanie wytrzymać w niej wszystko. Powiedział też, że w ciężkich chwilach lekarze często mogą uczyć się od pacjentów, a pacjenci inspirują się lekarzami, wspólnie doświadczając w pewnym stopniu Bożej obecności.

Po Eucharystii bp Kamiński udał się razem z dyrektorem Caritas warszawsko-praskiej ks. Kamilem Chojnackim do skrzydła rehabilitacyjnego szpitala, gdzie spotkali się z chorymi dziećmi. Biskup rozmawiał z małymi pacjentami, pobłogosławił ich oraz wręczył przygotowane przez Caritas upominki.

W tym samym dniu ordynariusz warszawsko-praski odprawił Mszę św. i spotkał się z pacjentami i pracownikami Mazowieckiego Szpitala Wojewódzkiego w Drewnicy. Następnego dnia sprawował Eucharystię i spotkał się z pensjonariuszami i pracownikami Domu Pomocy Społecznej św. Józefa w Mieni k. Mińska Mazowieckiego. W obchodach wzięli udział przedstawiciele DPS Jedlina i DPS Kąty oraz władze powiatu mińskiego. W obydwu placówkach w modlitwie i spotkaniach uczestniczył ks. Arkadiusz Zawistowski, krajowy duszpasterz służby zdrowia.

Biskup Jacek Grzybowski w Dniu Chorego udał się do Zakładu dla Chronicznie Chorych Kobiet na Białołęce, prowadzonego przez siostry felicjanki. Tu sprawował Eucharystię, udzielił sakramentu chorych oraz spotkał się z pensjonariuszkami i personelem.