Watykan: nowi biskupi Brukseli i Barcelony

Ich następcami mianował w Brukseli, 68. letniego abpa Jozefa De Kesel, a w Barcelonie 69.letniego abpa Juan José Omella Omellę.

Nowy prymas Belgii, który został jednocześnie biskupem polowym, abp Jozef De Kesel był dotychczas ordynariuszem Brugii. Urodził się w Gandawie 17 czerwca 1947, jako szóste spośród jedenaściorga dzieci. W 1965 roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego. Po uzyskaniu licencjatu z filozofii i literatury na Uniwersytecie Katolickim w Louvain w latach 1968-1972 studiował na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, gdzie uzyskał kościelny licencjat z teologii. Święcenia kapłańskie przyjął 26 sierpnia 1972 roku z rąk swego stryja, bpa Leo-Karela De Kesela, biskupa pomocniczego w Gandawie. W latach 1974- 1980 roku był profesorem religii w College Saint-Vincent w Eeklo. Następnie od 1977 do 1980 roku uczył w szkole społecznej w Gandawie. W latach 1980-1996, Jozef De Kesel był profesorem w Wyższym Seminarium Duchownym w Gandawie, gdzie wykładał teologię dogmatyczną i fundamentalną. Wykładał także w Wyższym Instytucie Nauk Religijnych w Gandawie, którego został rektorem. Wreszcie w latach 1989-1992był wykładowcą na Uniwersytecie Katolickim w Louvain. 20 marca 2002 roku św. Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji Mechelen i Brukseli, przydzielając stolicę tytularną Bulna. 25 czerwca 2010 roku Benedykt XVI mianował go biskupem Brugii. Uważany jest za bliskiego współpracownika byłego prymasa Belgii, kard. Godfrieda Danneelsa. Jest też zaangażowany w kwestie społeczne, w tym pomoc dla uchodźców. W belgijskim episkopacie jest członkiem komisji „Wiara i Kościół” oraz ds. ewangelizacji.

Nowy arcybiskup-metropolita stolicy Katalonii, Barcelony Juan José Ornella Ornella urodził się w Cretas, w archidiecezji Saragossy 21 kwietnia 1946 r. Po ukończeniu niższego seminarium duchownego w Saragossie kontynuował studia, najpierw w Kolegium Ojców Białych w Logrono, a następnie w Brukseli i Jerozolimie. Studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Katolickiego w Louvain. Święcenia kapłańskie przyjął 20 września 1970 roku w Saragossie i został inkardynowany do tej archidiecezji. Pełnił posługę duszpasterską na jej terenie i był także wikariuszem biskupim dla miasta Saragossa. Był również kapelanem cysterek z klasztoru „Saint Lucia” w Saragossie. 15 lipca 1996 roku św. Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym Saragossy, przedzielając jemu stolicę tytularną Sasabe. 29 października 1999 roku został biskupem Barbastro-Monzón, a 8 kwietnia 2004 roku został biskupem Calahorra i La Calzada-Logrono. W episkopacie hiszpańskim jest przewodniczącym komisji ds. duszpasterstwa społecznego. Od listopada 2014 roku jest członkiem watykańskiej Kongregacji ds. Biskupów.