W drodze do Dżuby

25 stycznia, w Dniu Modlitwy o Jedność Chrześcijan ze stolicy stanu Lakes, Rumbek do Dżuby na spotkanie z papieżem Franciszkiem wyruszyła „ekumeniczna pielgrzymka pokoju”. Do stolicy Sudanu Południowego podąża grupa ok. osiemdziesięciu młodych ludzi z różnych Kościołów. W sumie będą wędrować dziewięć dni. Codziennie zatrzymują się w jednej ze wspólnot chrześcijańskich, aby jak mówi bp Carlassare „nieść orędzie komunii i pojednania”.

Dziennie pokonują pieszo ok. 20 kilometrów. Końcowy etap pielgrzymki odbędzie się samochodami, aby zdążyć na spotkania wspólnotowe, modlitwę i animację. Do Dżuby dotrą 2 lutego. „Jest to podróż pełna radości i nadziei. Będziemy ją kontynuować po odjeździe papieża, aby zanieść jego przesłanie do wszystkich wspólnot Sudanu Południowego” – zapewnia biskup diecezji Rumbek. Papież Franciszek złoży wizytę w Sudanie Południowym w dniach 3-5 lutego br.

Piotr Dziubak (KAI): Jak oczami Księdza Biskupa wygląda piesza wędrówka na spotkanie z papieżem Franciszkiem u boku dwóch biskupów z Kościoła episkopalnego i anglikańskiego?

Bp Christian Carlassare: Wspólne wędrowanie przez jeden dzień razem z biskupem z Kościoła episkopalnego Alpheusem Manyanem i z biskupem z Kościoła anglikańskiego Abrahamem Mayomem to niesamowite doświadczenie. Wspólna modlitwa ekumeniczna, która nam towarzyszyła była bardzo piękna i intensywna.

W takim kontekście zaczęła się nasza piesza pielgrzymka do Dżuby na spotkanie z papieżem Franciszkiem. Obaj biskupi pobłogosławili naszą pielgrzymkę, mówiąc: „idziecie w imieniu nas wszystkich. Nie idziecie tylko w waszym imieniu, albo tylko w imieniu Kościoła katolickiego. Pielgrzymujecie w imieniu nas wszystkich!” Biskupi szli z nami tylko jeden dzień. 2 lutego dojadą do stolicy Sudanu Południowego, Dżuby na spotkanie z papieżem. Świadomość, że ludzie mogą iść razem, wspólnie, bez względu na wyznanie jest naprawdę czymś pięknym. Razem z nami szedł też gubernator naszego stanu Lakes, Rin Tueny. Wszyscy zjednoczeni wokół Chrystusa.

W jakiś sposób na co dzień spotykają się drogi Waszych Kościołów?

- Nasza diecezja leży w stanie, którego stolicą jest Rumbek. Na tym obszarze jest dwanaście diecezji Kościoła episkopalnego i jedna diecezja anglikańska. Oba Kościoły odgrywają bardzo ważną rolę w naszej lokalnej społeczności. Wspólnie z nimi czujemy się braćmi i siostrami. Biskupi: Alpheus i Abraham są dla mnie jak starsi bracia, pomimo tego, że należą do innych Kościołów, które są od dawna mocno osadzone w naszym regionie. Mam z nimi bardzo dobre relacje. Nie dlatego tylko, że jestem z nimi w jakiś sposób szczególnie w coś zaangażowany.

Nasze więzi to przede wszystkim owoc wrażliwości naszych sumień. Nie ma w nas żadnej rywalizacji i zazdrości. Staramy się głosić Chrystusa w naszych świątyniach. Jesteśmy przekonani, że właśnie Chrystus poprowadzi nas do prawdziwej jedności. Podziały pojawiają się wtedy, gdy ponad Chrystusem stawiamy inne rzeczy: ideologie, instytucję, obrzędy itp. Kiedy jednak jesteśmy skoncentrowani na Chrystusie zawsze znajdziemy, obejmując się bratersko, wspólną drogę. Wiele mogę się od nich nauczyć. Są to duchowo bardzo dojrzałe osoby, które mają za sobą bardzo trudne doświadczenia. Umieli dać świadectwo wiary w bardzo trudnych sytuacjach. Myślę, że wszyscy możemy się od sobie wiele nauczyć.

Rozmawiał Piotr Dziubak.