kg (KAI/RISU) / Iwanofrankowsk, mz
fot. Wikimedia Commons / ?????-????? / CC BY-SA 4.0
W obradach, które potrwają do 27sierpnia i będą przebiegać pod hasłem „Żywa parafia – miejscem spotkania z żywym Chrystusem”, bierze udział ok. 250 delegatów – duchownych i świeckich – z 57 krajów, w których żyją ukraińscy grekokatolicy, w tym także z Polski.
Sobór rozpoczął się uroczystą liturgią w miejscowej archikatedrze pw. Wniebowstąpienia Chrystusa pod przewodnictwem abp. Szewczuka, który powitał wszystkich przybyłych. Następnie odczytano dekret oficjalnie otwierający to wydarzenie.
Zwierzchnik UKGK otworzył również pierwsze posiedzenie soborowe, a zwracając się do zgromadzonych powiedział, że „jest to niezwykle ważna chwila, gdyż [Sobór] umożliwia ujrzenie jedności naszego Kościoła w pełni jego różnorodności, bo przecież jest tu reprezentowane całe ciało kościelne”. Mówca podkreślił, że ważnymi uczestnikami Soboru są świeccy, „którzy wnoszą tu głos ludu Bożego ze wszystkich kontynentów”.
Przypomniał następnie, że idea zwołania soboru narodziła się w 2011 „dzięki mądrości mojego poprzednika Lubomyra Huzara”, który zadał pytanie: "Jaki Kościół greckokatolicki chcemy widzieć za 10 lat – w 2020 roku?". Wszystko zaczęło się od biskupów-marzycieli, którzy pod kierunkiem metropolity filadelfijskiego Stefana Soroki postawili przed sobą zadanie przeanalizowania dzisiejszego stanu UKGK i nakreślenia jego wizerunku w 2020 roku – wspominał arcybiskup większy. Dodał, że potem powołano komisję, strategia przestała być teorią a w centrum uwagi postawiono parafię jako podstawową komórkę Kościoła.
– Gdziekolwiek jest nasza parafia, czy to w Ameryce Północnej czy Południowej, w Australii, Europie, na Ukrainie czy na Dalekim Wschodzie, jakakolwiek ona jest – duża czy mała, zawsze ma ona być żywą – wyjaśnił zwierzchnik UKGK. Zaznaczył, że tak oto narodził się temat obecnego Soboru.
Zwrócił następnie uwagę, że trwająca obecnie wojna na Ukrainie wniosła pewne zmiany do tego zjawiska, ale nie zmieniła centrum uwagi. Dzisiaj Kościół jak nigdy przedtem winien elastycznie reagować na wyzwania współczesności, bo w tamtym odległym 2011 roku nikt przecież nie mógł nawet sobie wyobrazić, że miejscem spotkania z Bogiem może być także Majdan w Kijowie czy front w Donbasie – konty6nuował swe rozważania mówca.
Podkreślił, że Majdan „obudził we wszystkich naszych wiernych na całym świecie”, a „nasze wspólnoty stają się dziś ośrodkami ruchu wolontariackiego”. – I chciałbym, abyśmy w kontekście tego Soboru dokonali rachunku sumienia, na ile żywym jesteśmy Kościołem, aby kroczyć naprzód – powiedział zwierzchnik UKGK.
Na zakończenie nakreślił zadania rozpoczynającego się wydarzenia i związane z nim oczekiwania. Jego zdaniem wszyscy uczestnicy Soboru mają mówić tylko prawdę o prawdziwym życiu Kościoła i winni się nawzajem słuchać. – Powinno dojść do żywej rozmowy o osiągnięciach i niepowodzeniach, aby rezolucje soborowe nie pozostały jedynie zapisane na papierze, ale były realizowane – powiedział abp Szewczuk. Życzył też, aby wszystkie dyskusje w czasie obrad, a następnie podjęte na ich podstawie postanowienia Synodu Biskupów (który zbierze się już po Soborze) doprowadziły do zmian jakościowych w eparchiach (diecezjach) UKGK.
Zwierzchnik grekokatolików ukraińskich oddzielnie powitał obecnego na obradach abp. Igora (Isiczenkę), stojącego na czele eparchi charkowsko-połtawskiej Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (tzw. Odnowionego). Zwrócił uwagę, że po raz pierwszy w dziejach UKGK w jego Soborze uczestniczy przedstawiciel prawosławny.
.jpg&w=624&h=543)
Co? Gdzie? Kiedy?
