Uczczono pamięć gen. Andersa

Grób gen. Władysława Andersa na Polskim Cmentarzu Wojennym na Monte Cassino

Eucharystii przewodniczył biskup polowy Józef Guzdek. W homilii ordynariusz wojskowy zachęcił obecną na Mszy świętej młodzież do brania przykładu z życia bohaterów narodowych, do których zaliczany jest gen. Anders.

Eucharystia rozpoczęła się od wprowadzenia sztandaru Batalionu Reprezentacyjnego Wojska Polskiego. Liturgię słowa przygotowali członkowie Bractwa Kurkowego.

W homilii bp Guzdek, nawiązując do ewangelicznej sceny uzdrowienia sługi setnika, zwrócił uwagę na postać rzymskiego żołnierza. Ordynariusz wojskowy podkreślił, że choć od spotkania Jezusa z setnikiem minęło 2000 lat, to pozostaje on wzorem dla każdego żołnierza. – W odczytanym fragmencie z Ewangelii św. Łukasza, setnik został ukazany jako wzór żołnierza. Nosząc wojskowy mundur, nie hańbi go grzechem i słabością. Ma wiele cech, z których sam może być dumny i dumni mogą być jego najbliżsi – powiedział.

Zdaniem Biskupa Polowego przymiotami, którymi wyróżniał się rzymski setnik były: opanowane rzemiosło wojenne, umiejętność pokojowego współżycia z podbitym narodem, wrażliwość na potrzeby bliźnich i wielka wiara. Jezus powiedział o nim: „Tak wielkiej wiary nie znalazłem nawet w Izraelu”.

Jak podkreślił w kazaniu bp Guzdek podobnymi cechami odznaczał się gen. Władysław Anders. Przypomniał jego drogę życiową, udział w wojnie polsko-bolszewickiej, kampanii wrześniowej 1939 roku i sformowanie oraz dowodzenie 2. Korpusem Polskim we Włoszech. – Generał Władysław Anders był wybitnym żołnierzem i dowódcą. Dobrze zasłużył się Polsce – powiedział.

Ponadto ordynariusz wojskowy podkreślił, że generał Anders miał troskliwe i wrażliwe serce. Najpierw, jako przyszły dowódca 2. Korpusu Polskiego, prowadząc rozmowy ze Stalinem, starał się „wyprowadzić z domu niewoli” jak najliczniejszą rzeszę polskich jeńców wojennych i ludności cywilnej wywiezionych na podbiegunowe kresy sowieckiej Rosji. Do formowanej przez siebie armii przyjmował nie tylko zdolnych do noszenia broni, ale także kobiety, dzieci i starców. Zabiegał też o dodatkowe racje żywieniowe, aby nikt nie cierpiał głodu - przypomniał.

Biskup Polowy zauważył, że historia 2. Korpusu Polskiego świadczy o tym, że jego dowódca był budowniczym wspólnoty. – Nikogo nie wykluczał. Umiał żyć w zgodzie ze wszystkimi, podobnie jak rzymski setnik – powiedział. Przywołał wspomnienia, w których Władysław Anders pisał: „Odrzućmy wszystko, co nas dzieli i bierzmy wszystko, co nas łączy w pracy i w walce o wolność i niepodległość Polski”. – To jest przymiot ludzi wielkich, którzy nie wykluczają, nie dzielą, ale jednoczą – powiedział.

Biskup Guzdek podkreślił, że gen. Anders był człowiekiem wiary, który jej siłę opisał w książce "Bez ostatniego rozdziału". – „Im więcej słyszałem koło siebie śmiechu bezbożników, tym głębiej utrwalała się wiara w Boga. Dodawała mi siły do zwalczania słabości ludzkich w tych ciężkich dla mnie chwilach” – zacytował fragment wspomnień bp Guzdek.

Biskup Polowy skierował do zebranych słowa zachęty: – Pisząc projekt swojego życia, warto korzystać z doświadczenia i przykładu świętych i bohaterów narodowych. Oni „przeszli przez życie dobrze czyniąc”. Zdali też egzamin z wierności Bogu i Ojczyźnie. Życzmy sobie, abyśmy naśladowali przymioty rzymskiego żołnierza i gen. Władysława Andersa, wybitnego dowódcę, chlubę Wojska Polskiego. (…) Święci nie przemijają. Święci rodzą świętych. Podobnie i bohaterowie nie przemijają, ale rodzą bohaterów. Oby dzisiejsze spotkanie z generałem Andersem zrodziło nowych bohaterów – powiedział.

Eucharystię koncelebrowali kapelani Ordynariatu Polowego: ks. kmdr rez. Janusz Bąk, ks. ppłk Piotr Majka – proboszcz katedry polowej, ks. prał. Stefan Wysocki – kapelan Szarych Szeregów i ks. Wojciech Jurkowski – naczelny kapelan ZHP.

We Mszy świętej uczestniczyła Maria Koc – wicemarszałek Senatu, senator Anna Maria Anders, córka gen. Władysława Andersa i pełnomocnik Prezesa Rady Ministrów ds. Dialogu Międzynarodowego, kombatanci, posłowie, senatorowie, poczty sztandarowe, harcerze oraz młodzież.

Po Mszy zebrani udali się pod pomnik Bitwy o Monte Cassino znajdujący się w Ogrodzie Krasińskich, przy którym złożono kwiaty, a następnie na Plac Józefa Piłsudskiego, przed Grób Nieznanego Żołnierza.