To nie Katowice, ale Jasna Góra miała po śmierci Stalina zostać Stalinogrodem. Ktoś na szczęście trzeźwo to skwitował: „Dajcie spokój, ludzie i tak nie będą się modlić do Matki Bożej Stalinogrodzkiej, ale ciągle do Częstochowskiej”.
– Od kiedy na Jasną Górę sprowadzono obraz Matki Bożej, a prawdopodobnie ufundowała go babcia królowej Jadwigi, cieszył się czcią wiernych – mówi o. Józef Płatek, były generał zakonu paulinów. – Przybywali tu wszyscy mężowie stanu, magnaci, królowie – z wyjątkiem jednego, ale o tym zaraz.
Kurnik niezłomny
Przełomowym momentem w dziejach sanktuarium był potop szwedzki w 1655 r. Wojska Karola Gustawa szły przez Polskę, nie napotykając większych oporów. Zmieniło się to dopiero pod murami klasztoru na Jasnej Górze. – Szwedzi kpili z tego miejsca, nazywali je „kurnikiem”, a jednak zbiegli z niego zhańbieni porażką – mówi o. Płatek. – Jasna Góra dała sygnał, że skoro ona się obudziła, to i naród się obudzi i zobaczy, że Szwedzi nie są w Polsce po to, by Polakom polepszyć byt, ale by ich ograbić ze skarbów narodowych.
Z tego miejsca płynie wyjątkowa siła. Ojciec Augustyn Kordecki mówił, że Jasnogórska Bogurodzica czuwa nad Polską, w końcu w modlitwach nazywana jest „naszą pomocą i ochroną”, a i sama wielokrotnie domagała się tytułu Królowej Polski.
Kilka miesięcy po obronie Jasnej Góry, gdy nic jej już nie zagrażało, król Jan Kazimierz we Lwowie uznał Matkę Bożą za Królową Polski. Śluby były co prawda we Lwowie, ale jako wotum wdzięczności za obronę jasnogórskiego sanktuarium, które odtąd uznawać można za narodowe. Ich dopełnieniem było ukoronowanie Jasnogórskiej Pani papieskimi koronami Klemensa XI w 1717 r. Była to pierwsza taka koronacja poza Rzymem.
Czytaj dalej w e-wydaniu lub wydaniu papierowym
Idziemy nr 34 (672), 26 sierpnia 2018 r.
Artykuł w całości ukaże się na stronie po 9 września 2018 r.
Co? Gdzie? Kiedy?
