Szukam dobrych księży

Z abp. Zbigniewem Stankiewiczem, metropolitą Rygi, rozmawia ks. Henryk Zieliński

Co sprowadza Księdza Arcybiskupa do Polski?

Jest kilka powodów. Najpierw sprawa karmelitanek od Dzieciątka Jezus. Mieliśmy na Łotwie trzy ich klasztory, w tym dwa w mojej archidiecezji, ale w styczniu jeden z nich został zamknięty. Przyjechałem więc, aby rozmawiać z radą generalną zakonu o możliwości reaktywacji tego klasztoru. Potem miałem spotkanie z biskupem radomskim Henrykiem Tomasikiem, ponieważ szukam księży, którzy mogliby pracować w naszej archidiecezji. Mamy według oficjalnych danych 210 tys. katolików i około 50 kapłanów. To stanowczo za mało.

Ilu księży potrzeba?

Z setką bym sobie poradził. Mógłbym wtedy rozkręcić duszpasterstwo. Mamy ponad 40 kościołów, z czego aż 23 wybudował mój poprzednik. Łącznie mamy 74 punkty do obsługi duszpasterskiej, w tym kaplice dojazdowe w domach kultury i innych miejscach. Jedna z naszych parafii miała takich punktów do obsługi aż 12. Księża często obsługują po kilka parafii.

Jak odległe są to punkty?

W parafii, w której pracowałem jako wikariusz, do najdalszego punktu było 132 km. Wyjeżdżałem na cały dzień i co trzy godziny w kolejnych punktach po drodze odprawiałem Msze Święte. Dojeżdżając raz w miesiącu, nie można rozwinąć duszpasterstwa, można tylko utrzymać status quo. Co innego, kiedy ksiądz jest w każdej parafii na miejscu. Na terenie diecezji mam duży teren bez normalnej obsługi duszpasterskiej. Do pracy tam zaprosiłem werbistów i pierwszy z nich już poszedł rozpocząć ewangelizację.

Potrzebuję takich księży, którzy chcą głosić Ewangelię, a nie szukają wygodnego życia. Nieraz się bowiem zdarza, że jak biskup ma kłopoty z księdzem, to wysyła go do innej diecezji. Ja takich nie potrzebuję. Dość mam własnych kłopotów. Potrzebuję także księży wykształconych do pracy w Instytucie Nauk Religijnych i w seminarium duchownym, które jest afiliowane do Papieskiego Uniwersytetu na Lateranie. Mamy trudności z kadrą profesorską. Brakuje nam księży z doktoratami. Nie mamy obecnie ani jednego księdza z doktoratem z Pisma Świętego. Podobnie nieobsadzona jest katolicka nauka społeczna. Dopiero teraz wysyłam do Rzymu młodego księdza na studia doktoranckie z liturgiki. Od półtora roku mamy także radio działające w ogólnoświatowej sieci Radia Maryja. Dyrektorem mianowałem księdza, który miał zaledwie rok kapłaństwa; chcemy i tę pracę rozwijać.
 

Dla księży z zagranicy kłopotem jest pewnie bariera językowa?

Na początku tak, ale mój kolega, którego sprowadziłem z Lublina, zaczął mówić po łotewsku już po trzech miesiącach. Teraz, po 18 latach, mówi prawie bez obcego akcentu. Inny ksiądz, ze Słowacji, zaczął mówić po łotewsku po dwóch miesiącach, podobnie zresztą jak kolejny ksiądz z Lublina. Już po roku można w miarę płynnie mówić w tym języku.

Bardzo potrzebujemy księży, którzy potrafią pracować z dziennikarzami i z mediami, bo większość naszych duchownych unika mediów, czuje się wobec nich niepewnie. A przecież kiedy nie potępiamy i nie moralizujemy, tylko mamy życzliwą i otwartą postawę, to świat kultury, nauki i mediów stoi przed nami otworem. Wtedy chętnie zapraszają nas z różnymi prelekcjami czy do różnych audycji i w ten sposób można zarzucać ewangeliczne sieci.
 

Jaka jest struktura społeczna katolików na Łotwie?

Wszystkich katolików na Łotwie jest ok. 430 tys. Większość z nich to Łotysze. Polaków jest w naszym kraju ok. 70 tys. i zasadniczo czują się związani z tradycją katolicką, choć są wśród nich także niewierzący czy niepraktykujący.