Świątynia męczenników

Lokalną legendą jest historia pierwszego proboszcza, który podczas pobytu w obozie koncentracyjnym w Majdanku ślubował, że jeśli przeżyje wybuduje nowy kościół.

Wspólnota parafialna posiada relikwie m.in.: patronki św. Teresy od Dzieciątka Jezus, św. Agaty, św. Agnieszki, św. Felicyty, św. Donata, św. Bonifacego, św. Urbana, św. Bonoza, św. Justy, św. Dezyderiusza, św. Adakuta, św. Eksuperancjusza, św. Rewokata, św. Sylwana oraz męczenników rzymskich: bp. Juliana Męczennika z Le Mans, św. Teodory i dzieci, św. Symforozy.

NIESPODZIEWANE ODKRYCIE

W ciągu kilkudziesięciu lat w parafii nikt nie wiedział o istnieniu duchowego bogactwa z pierwszych wieków chrześcijaństwa. – Znalazłem relikwie w magazynku w kościele. Kości leżały w tekturowym, żółtym pudełku, miały przyklejone banderole z oznaczeniem św. Symforozy. Oddałem sakramentalia do badań na Uniwersytet Medycyny Sądowej w Szczecinie. Podczas prac laboratoryjnych udało się ustalić płeć i wiek relikwii. Najbardziej prawdopodobne jest, że budowniczy kościoła ks. Julian Chrościcki, otrzymał sakramentalia od ks. kard. Wyszyńskiego – mówi obecny proboszcz ks. Zygmunt Niewęgłowski.

Warto przypomnieć, że św. Teresa od Dzieciątka Jezus darzyła żarliwym nabożeństwem pierwszych chrześcijan, którzy oddali życie za wiarę. W duchowym dzienniku „Dzieje duszy” wspomina pielgrzymkę do Rzymu, nazywając miasto „świętą ziemią męczenników”.

Ks. Niewęgłowski zwrócił się do kar. Kazimierza Nycza o rozszerzenie nazwy parafii na Włochach ze „św. Teresy od Dzieciątka Jezus” do „św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Męczenników Rzymskich”. Zmiana dokonała się w czerwcu 2016 r. i była związana z odnalezieniem relikwii męczenników, a także problemami administracyjnymi, wynikającymi z obecności dwóch parafii w Warszawie pod tym samym wezwaniem.

Powstanie parafii w 1934 roku łączyło się ze wzrostem osadnictwa na tym terenie i ideą miast-ogrodów, które w okresie międzywojennym miały być odpowiedzią na przeludnione metropolie i zapewniać odpoczynek mieszkańcom.

ŚLUBY KS. CHROŚCICKIEGO

Pierwszy proboszcz, ks. Julian Chrościcki, za pomoc udzielaną ludności żydowskiej 18 września 1942 r. został aresztowany i uwięziony na Pawiaku, mimo zakazu prowadził codzienne modlitwy. Pobity i dotkliwie pogryziony przez gestapowskiego psa, na początku 1943 r., został wywieziony do obozu koncentracyjnego do Majdanka. Tam złożył ślub, że po odzyskaniu wolności, wybuduje nowy kościół. W marcu 1943 r. nieoczekiwanie przeniesiono go do więzienia na zamku w Lublinie. Rodzina oraz przyjaciele księdza nie zaprzestawali prób uwolnienia. Dzięki przekupności gestapowców, 15 maja 1944 r., został zwolniony i powrócił na warszawskie Włochy. Jesienią 1946 roku przedstawił plany nowego kościoła, a już 8 grudnia odprawił pierwszą Mszę Świętą w lewej nawie powstającej świątyni.

Podczas pogrzebu ks. Chrościckiego w 1973 roku, kard. Stefan Wyszyński powiedział: „takie śluby złożone, spełnione i sprawdzone są nagrodą Boga żywego, który przyjął pośredniczą modlitwę świętego Dziewczęcia z Lisieux. Odszedł wasz sługa, ale w rodzinie parafialnej pozostanie świątynia, jako znak jego żywej wiary”. Z inicjatywy parafian zmieniono nazwę jednej z głównych ulicy na Nowych Włochach na ks. Juliana Chrościckiego. W 2009 r. jego imię nadano szkole podstawowej przy ul. Przepiórki 16/18 w Warszawie. – Na terenie parafii zameldowanych jest około 8 tysięcy ludzi, z tego do kościoła chodzi 17% – relacjonuje ks. proboszcz.

DZIEŁO MIŁOSIERDZIA

Z inicjatywy ks. Zygmunta Niewęgłowskiego przy parafii powstała Fundacja im. ks. prof. Ryszarda Rumianka. Patron był rektorem UKSW, doradzał obecnemu ks. proboszczowi utworzenie fundacji dla rozwoju dzieł parafialnych, ks. prof. zginął tragicznie w katastrofie smoleńskiej. – Fundacja działa prężnie, a jedną z organizowanych przez nią inicjatyw jest Męska Szopa, która polega na tym, że dziadkowie i ojcowie przychodzą z dziećmi, aby wspólnie majsterkować. Wolontariusze prowadzą korepetycje z różnych przedmiotów, dzieci w ramach lata i zimy w mieście wyjeżdżają na wycieczki. W fundacji istnieje także Klub Młodego Odkrywcy, który współpracuje z Centrum Nauki Kopernik – opowiada ks. proboszcz.

Spośród grup modlitewnych największe są wspólnoty neokatechumenalne, które zrzeszają około 100 osób. Raz w miesiącu, w trzeci piątek, odbywają się Msze Święte w intencji prześladowanych chrześcijan. – Podczas Eucharystii zbieramy pieniądze na pomoc rodzinom w Syrii, wspierając akcję Caritas „Rodzina Rodzinie” – opisuje ks. Niewęgłowski.

W parafii istnieje kult św. Michała Archanioła, który przejawia się w Bractwie św. Michała, nabożeństwie oraz parafialnej figurze. Wspólnota parafialna wydaje kwartalnik „Uwierzyć”, w nakładzie 500 sztuk, biuletyn jest również do pobrania na stronie internetowej parafii. – Jest to czasopismo mówiące o tożsamości parafii, inicjatywa powstała w Roku Wiary, stąd nazwa. Przy Kościele znajduje się także Dom Pielgrzyma, który może przyjąć około 40 osób. W najbliższych miesiącach chciałbym, aby powstała wspólnota wdów, których patronką jest św. Symforoza. Warto odświeżyć troskę o wdowy, która zawarta jest w historii Kościoła oraz Piśmie Świętym – podkreśla ks. Niewęgłowski.