Sanktuarium śmierci

W ciągu roku do Kaplicy Czaszek, zwanej sanktuarium zadumy nad życiem i śmiercią, przybywa nawet kilka tysięcy turystów i pielgrzymów. Jedni z ciekawości, aby zobaczyć coś wyjątkowego, inni by przeżyć spotkanie z śmiercią oko w oko.

– A my przychodzimy modlić się za zmarłych lub o swoją dobrą śmierć – mówią parafianie od św.Bartłomieja Apostoła. Kaplica Czaszek znajduje się tuż obok ich kościoła.

Historia miejsca rozpoczyna się nietypowo. Proboszcz Czermnej sprzed ponad dwustu lat, ks. Wacław Tomaszek, przechadzając się obok starej, drewnianej dzwonnicy kościelnej, zauważył wystające spod ziemi czaszki i kości ludzkie. Zdumiony i zaskoczony, wraz z kościelnym i grabarzem podjął się zabezpieczenia tego niecodziennego odkrycia, aby uszanować tych, którzy zostali tam pochowani. Znalezisko było ogromne: zbiorowa mogiła ofiar ziemi kłodzkiej podczas wojny trzydziestoletniej (1618-1648), a także wojny siedmioletniej (1756-1763). Pochowano tam także ofiary epidemii cholery, która nawiedziła ten teren w XVII i XVIII w. Kości było bardzo dużo, a szacunek i cześć dla zmarłych nie pozwalał ks. Tomaszkowi na pozostawienie tego miejsca tak po prostu, bez należytego dla zmarłych poszanowania. Postanowił więc wydobyć i oczyścić kości, a następnie zgromadzić je w jednym miejscu.

Nawiązując do starochrześcijańskich katakumb rzymskich, w których gromadzili się prześladowani chrześcijanie, aby na grobach świętych sprawować Mszę Świętą, proboszcz Czermnej postanowił wznieść kaplicę, w której zostaną umieszczone zgromadzone kości oraz będzie tam zanoszona za tych zmarłych modlitwa. I tak w 1776 r. rozpoczęła się budowa kaplicy, którą ukończono wraz z całkowitym jej wystrojem w 1804 r.

Czytaj dalej w e-wydaniu lub wydaniu papierowym
Idziemy nr 43 (681), 28 października 2018 r.
Artykuł w całości ukaże się na stronie po 18 listopada 2018 r.