W cerkwi św. Mikołaja Cudotwórcy na krążowniku "Aurora" w Sankt-Petersburgu po raz pierwszy od stu lat została odprawiona liturgia prawosławna. 15 kwietnia sprawował ją tam proboszcz petersburskiej cerkwi pod tym samym patronem na ulicy Dołgooziernej i przewodniczący Izby Społecznej Federacji Rosyjskiej ds. Dobroczynności ks. protojerej Aleksandr Tkaczenko. Powiedział on Rosyjskiej Agencji Informacyjnej Nowosti, że w liturgii uczestniczyli wychowankowie Szkoły Marynarki Wojennej im. Nachimowa, członkowie załogi i dowództwo okrętu.
fot. wikipedia by Markv, CC BY-SA 3.0– Ludzie mają mocny światopogląd chrześcijański i przyszli na to nabożeństwo, ponieważ to modlitwa do Boga jest ważną częścią ich wewnętrznego życia duchowego – oświadczył kapłan. Zapowiedział on, że odtąd liturgia w świątyni na krążowniku będzie odprawiana regularnie. Zaznaczył przy tym, że nie jest to cerkiew parafialna i nie mogą tam przychodzić wszyscy mieszkańcy miasta. – Jest to świątynia znajdująca się na pokładzie jednostki bojowej, należącej do Floty Bałtyckiej i zasadniczo będą tam przychodzić członkowie załogi i dowództwa okrętu, a także wychowankowie szkoły im. Nachimowa – wyjaśnił duchowny.
Komentując to historyczne wydarzenie przypomniał on, że z "Aurorą" kojarzono dotychczas wybuch rewolucji i "rozpoczęcie strasznego okresu w naszej historii". Zwrócił uwagę, że "w czasie liturgii odmawia się modlitwę wspominania wszystkich – tych, którzy byli po stronie czerwonych i tych po stronie białych, tych, którzy widzieli przyszłość kraju w dalszym trwaniu dotychczasowego ustroju, i tych, którzy chcieli zmienić panujący ustrój".
– Z pewnością dla prawosławnych jest to akt historycznego pojednania ludzi różnych poglądów i różnych warstw społecznych – podkreślił ks. Tkaczenko.
Krążownik "Aurora" był okrętem pancernopokładowym, zbudowanym został w Sankt–Petersburgu, który rozpoczął służbę w rosyjskiej marynarce wojennej 29 lipca 1903. Uczestniczył w wojnie rosyjsko–japońskiej w latach 1904–05, m.in. w bitwie pod Cuszimą (27–28 maja 1905), zakończonej całkowitą klęską Rosji, w której razem z innymi krążownikami miała ochraniać statki transportowe. Japończycy zadali jej 18 trafień. Zginęło 16 ludzi, w tym dowódca, uszkodzono jedno duże działo i 5 mniejszych. Okręt z kilkoma innymi zdołał dotrzeć do amerykańskiej bazy w Manili, gdzie został internowany do końca wojny. W 1906 wrócił do Rosji, stając się okrętem szkolnym kadetów na Bałtyku. W następnych latach brał udział w zagranicznych rejsach szkoleniowych.
W 1916 okręt przechodził remont w Piotrogrodzie. Duża część jego załogi, podobnie jak marynarzy innych rosyjskich okrętów, uległa nastrojom rewolucyjnym i komunistycznym. Aktywnie uczestniczyła w burżuazyjnej rewolucji lutowej 1917. Ale do historii jednostka, zakotwiczona wówczas na Newie naprzeciw Pałacu Zimowego – siedziby Rządu Tymczasowego – przeszła 7 listopada (25 października starego stylu) 1917, gdy o godzinie 21.40 z jej działa wystrzelono ślepy nabój, na komendę okrętowego komisarza A. Biełyszewa.
Począwszy od 10. rocznicy rewolucji (1927) propaganda bolszewicka uznała ten strzał za umówiony sygnał do szturmu na Pałac Zimowy i początek rewolucji październikowej. Nie potwierdzają tego zeznania świadków, tym bardziej że już wcześniej strzelały działa Twierdzy Pietropawłowskiej. Podobnie sami marynarze „Aurory” w liście otwartym do "Prawdy" w dwa dni później zaprzeczyli, jakoby ich okręt ostrzeliwał Pałac Zimowy, twierdząc jedynie, że wystrzał miał postawić pozostałe okręty na Newie w stan gotowości.
W 1922 „Aurora” wróciła do służby jako okręt szkolny. W latach II wojny światowej nie była używana, została rozbrojona i stała na lądzie jako część obrony Leningradu. 30 września 1941 ostrzał niemiecki uszkodził okręt i de facto zatopił go w porcie Oranienbaum koło Leningradu. Po wojnie jednostkę wydobyto i wyremontowano w latach 1945–47, przekształcając ją w muzeum, a jej wygląd zbliżono do stanu z 1917. Krążownik stanął na kotwicy na Newie i został udostępniony do zwiedzania. W latach 1984–87 i 2014–16 „Aurora” przeszła dwa remonty generalne, w wyniku których jej wygląd jeszcze bardziej upodobniono do historycznego, choć dużą część oryginalnej konstrukcji zastąpiono nową (np. dobudowano nową część podwodną).