Relikwie bł. Honorata Koźmińskiego w Świątyni Opatrzności Bożej

To charyzmatyczny założyciel 26 zgromadzeń zakonnych, z których 17 nadal istnieje i działa w Kościele. Mszę świętą, podczas której dokonano tego aktu, sprawował w południe kard. Kazimierz Nycz oraz kapucyni – współbracia zakonni Błogosławionego.

Metropolita warszawski przypomniał w homilii, że by przynieść owoce, należy trwać w winnym krzewie, którym jest Chrystus.

– Jesteśmy słabymi ludźmi, którzy noszą w sobie wielką miłość Boga, która jest rozlana w naszych sercach i powinna promieniować – wskazywał kard. Nycz. Przypominając, ze w Kościele trwa obecnie Rok Życia Konsekrowanego podkreślił, że zgromadzenia i zakony powołane są do tego, by nieść innym miłość Chrystusa.

Wskazując na bł. Ojca Honorata, założyciela wielu zgromadzeń zakonnych, kard. Nycz mówił o odwadze, którą należy mieć, by z radością i otwarcie nieść innym Dobrą Nowinę. Nie należy narzekać na „trudne czasy”.

Kaznodzieja przestrzegł przed postawą, "swoistego, taktycznego wyczekiwania" zamiast robić swoje. – Poczekam aż się czasy uspokoją, aż będą łatwiejsze, wtedy zacznę skuteczniej głosić Ewangelię, przepowiadać Chrystusa – charakteryzował takie myślenie kard. Nycz, dodając: – Nie ma takich czasów, które byłyby łatwe dla Kościoła, łatwe dla głoszenia Ewangelii.

Panteon Wielkich Polaków to część Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie, przeznaczona na miejsce pochówku i upamiętnienia najbardziej zasłużonych polskich patriotów. Znajdują się w nim m.in. relikwie św. Andrzeja Boboli, bł. ks. Jerzego Popiełuszki i św. Jana Pawła II.

Honorat Koźmiński urodził się 16 października 1829 r. w Białej Podlaskiej. W 1848 r. wstąpił do zakonu kapucynów w Lubartowie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1852 r. W 1855 r. razem z Zofią Truszkowską założył w Warszawie Zgromadzenie Sióstr Felicjanek, którego zadaniem była działalność charytatywna. Po upadku powstania styczniowego rząd rosyjski skasował wszystkie klasztory katolickie.

Po kasacie klasztoru kapucynów w Warszawie w 1864 r. zamieszkał w Zakroczymiu w diecezji płockiej, a w latach 1892-1916 w Nowym Mieście. W celu ominięcia zakazu rosyjskiego Koźmiński zaczął zakładać w Kongresówce skryte zgromadzenia zakonne - tzw. skrytki, oparte na regule trzeciego zakonu św. Franciszka.

W latach 1872-1898 założył 14 żeńskich zgromadzeń zakonnych skrytych. Ich zadaniem miało być uświęcenie osobiste, działalność charytatywna i akcja apostolska w rodzinach, fabrykach, szpitalach itd. Uzyskał w 1889 r. aprobatę Stolicy Apostolskiej dla zgromadzeń bezhabitowych. Dzięki temu powstało 26 stowarzyszeń tercjarskich, a z nich powstało 16 zgromadzeń zakonnych. Powołał wówczas do życia m.in. Zgromadzenie Sióstr Serafitek w Warszawie.

O. Koźmiński zmarł 16 grudnia 1916 r. w Nowym Mieście nad Pilicą, w zakonie, wśród współbraci kapucynów. Został beatyfikowany 16 października 1988 r. przez Jana Pawła II. Kościół katolicki w Polsce wspomina bł. Honorata 13 października.