28 marca
czwartek
Anieli, Sykstusa, Jana
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Przyjaźń z księdzem?

Ocena: 3.8
6431

 

Dojrzała przyjaźń pomaga księdzu przeżywać kapłaństwo?

Każda przyjaźń jest dla księdza umocnieniem w wiernym wypełnianiu kapłaństwa, a także w budowaniu przyjaźni z Bogiem. Przyjaźń z kobietą sprawia, że ja – mężczyzna i ksiądz – mam szansę uczyć się od kobiety tego, czego w takim stopniu nie nauczę się od mężczyzn. Przyjaźń z dojrzałą kobietą to dla kapłana szansa na uczenie się szczególnej wrażliwości, ofiarności, wytrwałości, a także empatycznego wczuwania się w to, co dzieje się w sercach innych ludzi. Każda przyjaźń jest skarbem i wsparciem na drodze do świętości. To nie przypadek, że wielu świętych kapłanów i zakonników dorastało do świętości parami, wspierani przyjaźnią niezwykłych kobiet. Przykładem mogą być św. Franciszek i św. Klara czy św. Teresa z Ávili i św. Jan od Krzyża. Budowanie czystej i wiernej przyjaźni kapłana z kobietą świadczy o dużej dojrzałości ich obojga. Dzięki przyjaźni kobieta i kapłan pomagają sobie nawzajem stawać się coraz bardziej podobnymi w miłości do Chrystusa.

 

Świadoma swojego piękna kobieta nie jest dla księdza największym zagrożeniem?

Największym zagrożeniem dla księdza jest on sam i jego słabości. Jeśli jakiś kapłan nie jest wierny swemu powołaniu, jeśli nie kocha Boga nade wszystko, jeśli nie ma serca dla spotykanych ludzi, to zagrożeniem dla niego jest wszystko i wszyscy. Oczywiście, spotkanie z kobietą atrakcyjną fizycznie i dojrzałą duchowo jest dla księdza wyzwaniem i sprawdzianem jego dojrzałości. Im bardziej dany kapłan kocha i ma wrażliwe serce, tym bardziej cieszy się i wzrusza piękną i szlachetną kobietą. To dlatego powinien zawsze zachować czujność i dyscyplinę – aż do śmierci. Znany zakonnik Thomas Merton zakochał się na starość w swojej pielęgniarce Margie Smith. Przyznał się do tego przed samym sobą i przed nią. Wytrwał w czystości i wierności, ale zapłacił za to dużą cenę emocjonalną. Być może jego opiekunka zapłaciła za to cenę jeszcze większą. Im piękniejszą przyjaźń buduje kapłan z kobietą, tym bardziej powinien wzrastać w miłości do innych ludzi. To najlepsza forma czujności, żeby jego przyjaźń z kobietą nie uległa wypaczeniu.

 

A kiedy przyjaźń między księdzem a kobietą jest niemożliwa?

Przyjaźń nie jest możliwa wtedy, gdy jedna z tych osób lub obydwoje nie są wystarczająco dojrzali. Przyjaźń to miłość z Bożym znakiem jakości. Trwała i czysta przyjaźń między kapłanem a kobietą to miłość z najwyższym wręcz znakiem jakości. To przywilej ludzi wyjątkowo Bożych, mądrych, rozważnych, altruistycznych, dojrzałych emocjonalnie. Nie jest możliwa przyjaźń na przykład między młodym księdzem a dziewczyną skrzywdzoną i porzuconą przez chłopaka. W takiej sytuacji dziewczyna raczej zakocha się w księdzu i będzie chciała, żeby on był dla niej jedynym ratownikiem i całym jej emocjonalnym światem. W praktyce nie jest raczej możliwa dojrzała przyjaźń między młodym kapłanem a nastolatką czy młodą kobietą. Podobnie przyjaźń nie jest możliwa wtedy, gdy to kapłan przeżywa poważne trudności, na przykład gdy popadł w alkoholizm. Potrzebuje wtedy terapeuty i grupy wsparcia.

 

Kiedy słowo „przyjaźń” jest nadużywane w relacji ksiądz – kobieta?

Dzieje się tak wtedy, gdy mianem przyjaźni określa się relację, która w rzeczywistości nie jest aż przyjaźnią, lecz jedynie emocjonalnym zauroczeniem, które prowadzi do tego, że kapłan i kobieta skupiają się na wzajemnej więzi zamiast na pomaganiu sobie w coraz dojrzalszym wypełnianiu własnych zadań w codzienności.

Wyraźnym znakiem, że w danym przypadku nie mamy do czynienia z przyjaźnią, lecz z jakąś jej imitacją, jest to, że z jego czy z jej strony pojawia się zazdrość albo pragnienie, żeby ta druga osoba była głównie dla mnie. Jeśli ksiądz zaprzyjaźnia się z kobietą świecką czy konsekrowaną, to postępuje tak, że nikogo tą relacją nie gorszy ani nikt przez tę jego relację nie cierpi. Prawdziwa przyjaźń jest wtedy, gdy kapłan w żaden sposób nie faworyzuje kobiety, z którą się zaprzyjaźnia, nie ma dla niej więcej czasu niż dla innych. Przeciwnie: to właśnie tej kobiecie stawia największe wymagania, a najwięcej czasu poświęca tym kobietom, z którymi nie jest zaprzyjaźniony, zwłaszcza tym, które są przez kogoś krzywdzone czy które w swej niedojrzałości krzywdzą same siebie.

 

Jakie zasady pozwalają utrzymać relację we właściwych ramach?

Dojrzały kapłan stawia sobie i zaprzyjaźnionej kobiecie wyraźne i sztywne granice – po to, żeby ich więź nie szła w kierunku więzi emocjonalnej, zauroczenia czy romansu. Roztropne jest to, że obydwoje nie zwracają się do siebie po imieniu i że on nie jest jej spowiednikiem. Równie roztropne jest to, że spotykają się jedynie w dzień, w miejscach publicznych, w kancelarii czy rozmównicy i że ksiądz nie zwierza się kobiecie ze spraw, które przynależą ściśle do spowiedzi i kierownictwa duchowego.

Przyjaźń ma miejsce wtedy, gdy kapłan cieszy się zaprzyjaźnioną kobietą i stara się ją wspierać, a jednocześnie cieszy się, gdy inni ludzie okazują jej miłość. Jego największą troską i pragnieniem jest właśnie to, żeby kobietę świecką coraz bardziej kochały ważne dla niej osoby: małżonek i dzieci, rodzice i rodzeństwo, a siostrę zakonną żeby kochały osoby z jej wspólnoty i otoczenia.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 28 marca

Wielki Czwartek
Daję wam przykazanie nowe,
abyście się wzajemnie miłowali,
tak jak Ja was umiłowałem.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 13, 1-15
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter