„Pragnę was zaprosić do współdziałania – w duchu wiary i ufności – w dziele wprowadzania w życie naszych Ślubów Jasnogórskich i zobowiązań płynących z Milenijnego Aktu Oddania się Narodu Matce Chrystusa w macierzyńską niewolę miłości, za wolność Kościoła w świecie i Ojczyźnie naszej” – apelował prymas Stefan Wyszyński 26 sierpnia 1969 r. Z tą myślą powoływał do istnienia Ruch Pomocników Matki Kościoła.
Ruch powstał jako owoc posługi pasterskiej kardynała, wypełnionej cierpieniem – internowaniem, szykanami i przeciwnościami ze strony władz komunistycznych podczas przygotowania i przeprowadzenia Wielkiej Nowenny Tysiąclecia Chrztu Polski oraz Tysiąclecia Chrztu Polski. Wielki narodowo-religijny program domagał się kontynuacji w życiu wiernych, stąd myśl o powołaniu ruchu. Prymas Wyszyński podążał za wskazaniami Soboru Watykańskiego II, wzywającego wiernych świeckich do odpowiedzialności za Kościół.
Powstanie ruchu w 1969 r. przypadło na czas, kiedy rozpoczęta w 1957 r. peregrynacja kopii obrazu jasnogórskiego przeżywała trudny moment. W latach 1966-1972 obraz był przetrzymywany przez władze komunistyczne. Kardynał Wyszyński okazał się niezłomny we wprowadzaniu w życie narodu Milenijnego Aktu Oddania (3 maja 1966 r.). U podstaw duchowości ruchu znalazła się – tak istotna w Polsce – pobożność maryjna, drogowskazami dla niej zaś stały się Jasnogórskie Śluby Narodu i praktyka oddawania się Matce Bożej w niewolę.
Czytaj dalej w e-wydaniu lub wydaniu papierowym
Idziemy nr 26 (664), 1 lipca 2018 r.
Artykuł w całości ukaże się na stronie po 11 lipca 2018 r.
.jpg&w=624&h=543 "Jasna Góra: ogólnopolskie spotkanie dyrektorów szkól katolickich")
Co? Gdzie? Kiedy?
