14 lutego
piątek
Cyryla, Metodego, Walentego
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Pod płaszczem Maryi

Ocena: 0
741

Serce nabożeństwa szkaplerznego stanowi oddanie się Chrystusowi na wzór Maryi. - mówi o. Włodzimierz Tochmański, karmelita bosy, w rozmowie z Michałem Wodzickim

Z jakimi wydarzeniami wiąże się wspomnienie NMP z góry Karmel obchodzone 16 lipca?

Z objawieniami, jakie otrzymał św. Szymon Stock w 1251 r. Według tradycji Matka Boża objawiła się generałowi zakonu karmelitańskiego w nocy z 15 na 16 lipca i powiedziała: „Przyjmij, najmilszy synu, Szkaplerz twojego Zakonu. Kto w nim umrze, nie dozna ognia piekielnego”. Św. Szymon Stock miał pokornie prosić Maryję o rozwiązanie trudnej sytuacji zakonu, w jakiej się znalazł po powrocie do Europy z Ziemi Świętej, i o to, aby przyszła mu z pomocą. W Niej karmelici widzieli swą główną Patronkę i Wspomożycielkę – i nie zawiedli się.

 

Szkaplerz przyjmuje się w formie dwóch kawałków materiału połączonych tasiemką, można go potem zastąpić medalikiem. Skąd się wziął ten zwyczaj?

Do XIII w. szkaplerz służył jako ochrona habitu w czasie pracy, tak jak fartuch lub czarny szkaplerz u cystersów chroniący biały habit. Od wizji św. Szymona Stocka szkaplerz stał się znakiem opieki Matki Bożej nad zakonem karmelitańskim, a zarazem źródłem obietnic duchowych i nową formą pobożności maryjnej w całym Kościele po dziś dzień. Ten widzialny zewnętrzny znak wprowadza nas w świat rzeczywistości głębszych, równie – a może bardziej – realnych. Wprowadza nas w kontakt z najlepszą Matką, która przyoblekła Chrystusa swoim ciałem, a teraz chce nas przyoblec swoją szatą; pragnie, abyśmy świadomie żyli w pełnym przyobleczeniu się w Chrystusa, które dokonało się na chrzcie świętym.

 

Dla kogo jest szkaplerz?

Dla wszystkich, Stolica Apostolska we wprowadzeniu do „Obrzędu błogosławieństwa” stwierdziła, że pobożność maryjna wyrażająca się przez szkaplerz obejmuje dziś wiele środowisk, które w różnym stopniu utożsamiają się z rodziną karmelitańską i do niej przynależą, tj. zakonników i zakonnice, świeckie zakony (zwane niegdyś trzecimi zakonami), członków bractwa szkaplerznego oraz wszystkie osoby, które przyjęły szkaplerz.

 

W jaki sposób można go przyjąć i co to oznacza?

Przyjęcie szkaplerza oznacza włączenie do rodziny karmelitańskiej. Władzę błogosławienia i nałożenia szkaplerza posiada każdy kapłan i diakon. Pobłogosławiony szkaplerz mogą też nałożyć inne osoby do tego upoważnione. Szkaplerz jest szatą Maryi, jest znakiem pokuty i nawrócenia. Kto go przyjmuje, wyrzeka się złego ducha, odnawia przyrzeczenia chrztu świętego i oddaje się Maryi jako Jej dziecko. Przyjmując szkaplerz, zabieramy – jak św. Jan Apostoł – Maryję do siebie, by żyć w zjednoczeniu z Nią i Jej służyć. Szkaplerz oznacza poświęcenie się Niepokalanemu Sercu Maryi i naśladowanie Jej cnót, szczególnie cnoty czystości i pokory. „Niech wszyscy noszący szkaplerz św., który jest pamiątką otrzymaną od Matki Bożej, widzą w nim oznakę poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Dziewicy” (św. Jan Paweł II). Szkaplerz oznacza przymierze przyjaźni z Maryją, w którym Ona zobowiązuje się dopomóc nam do zbawienia i uświęcenia, a my zobowiązujemy się do Jej naśladowania, służenia i rozszerzania Jej czci.

Papież Klemens VII bullą „Ex clementi” z 12 czerwca 1530 r. potwierdził wszystkie łaski duchowe związane z noszeniem szkaplerza karmelitańskiego. Przywileje i łaski szkaplerza były wielokrotnie potwierdzane przez papieży, a to nabożeństwo polecali wiernym Pius XI, Pius XII (1951), św. Paweł VI i św. Jan Paweł II (2001).

 

Czym jest przywilej sobotni?

Tym, którzy nosząc szkaplerz, zachowają czystość według stanu i wierność modlitwie, Maryja obiecuje pomoc na drodze uświęcenia przez „przywilej sobotni”, wyrażający wiarę, że Matka Jezusa szybko, bo już w pierwszą sobotę po śmierci, uwalnia z czyśćca tych, którzy za życia praktykowali nabożeństwo szkaplerzne.

 

Jak możemy dobrze rozumieć i rozwijać duchowości szkaplerzną, maryjną?

Serce nabożeństwa szkaplerznego stanowi oddanie się Chrystusowi na wzór Maryi przez poświęcenie się na Jej służbę, życie w zjednoczeniu z Nią i naśladowanie Jej cnót.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 14 lutego

Piątek, V Tydzień zwykły
Święto świętych Cyryla, mnicha, i Metodego, biskupa - patronów Europy
+ Czytania liturgiczne (rok C, I): Łk 10, 1-9
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)
Nowenna do św. Rocha 6-14 II

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter