29 marca
piątek
Wiktoryna, Helmuta, Eustachego
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Pierwszy nuncjusz

Ocena: 0
1504

Mija sto lat, od kiedy 28 października 1919 r. w katedrze warszawskiej, w obecności 22 polskich biskupów, kard. Aleksander Kakowski udzielił sakry biskupiej ks. prałatowi Achillemu Rattiemu, przyszłemu papieżowi Piusowi XI. Współkonsekratorami byli biskup przemyski Józef Sebastian Pelczar, dziś święty, i biskup włocławski Stanisław Zdzitowiecki.

fot. wikipedia / domena publiczna / Link

Urodzony w 1857 r. w Dieso, w archidiecezji mediolańskiej, w Rzymie zdobył staranne wykształcenie zakończone doktoratami z filozofii, teologii i prawa kanonicznego. W 1879 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Po krótkiej pracy duszpasterskiej został profesorem dogmatyki i wymowy kościelnej w seminarium duchownym w Mediolanie. Od 1888 r. był tam związany z Biblioteką Ambrozjańską, w której przepracował 25 lat, aż został jej prefektem. W cztery lata później został przeniesiony do Watykanu, gdzie rozpoczął pracę w Bibliotece Watykańskiej, od 1914 r. jako jej prefekt.

W kwietniu 1918 r. rozpoczął się „polski” etap działalności prałata Rattiego. Benedykt XV mianował go papieskim wizytatorem w Polsce i na Litwie. Do Warszawy prałat przyjechał 28 maja i zamieszkał na plebanii przy kościele św. Aleksandra. Odwiedził Jasną Górę, wizytował też wszystkie diecezje.

To jemu 30 marca 1919 r. dane było uroczyście oświadczyć premierowi RP Ignacemu Paderewskiemu: „Upoważniony przez Jego Świątobliwość, poczytuję sobie za największy zaszczyt i za jedną z najwyższych w życiu moich pociech, iż mogę złożyć Panu w imieniu Stolicy Apostolskiej formalne uznanie wskrzeszonego Państwa Polskiego i jego rządu”.

Kilka miesięcy później Benedykt XV mianował go pierwszym nuncjuszem w odrodzonej Polsce. Już 19 lipca w Belwederze złożył listy uwierzytelniające na ręce naczelnika państwa Józefa Piłsudskiego.

Jako nuncjusz działał energicznie na rzecz uregulowania spraw terytorialno-administracyjnych Kościoła w odrodzonym państwie polskim. Doprowadził do dwunastu nominacji biskupich. W chwili szczególnego zagrożenia, w sierpniu 1920 r., podczas wojny polsko-bolszewickiej był jedynym dyplomatą, który nie opuścił stolicy.

Został mianowany arcybiskupem Mediolanu i kardynałem 4 czerwca 1921 r., po czym wyjechał z Polski. Rok później został wybrany na papieża i przyjął imię Piusa XI. W swojej rezydencji w Castel Gandolfo polecił umieścić wizerunek Matki Bożej Częstochowskiej, a także obraz Jana Henryka Rosena „Cud nad Wisłą”. Lubił zresztą nazywać się „biskupem polskim”. Jubileusz bp. Rattiego wspominano 28 października, podczas uroczystej Mszy Świętej w „jego” warszawskiej katedrze.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:

Dziennikarz tygodnika "Idziemy"

- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 29 marca

Wielki Piątek
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 18, 1 – 19, 42
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter