28 marca
czwartek
Anieli, Sykstusa, Jana
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Peryferie Franciszka

Ocena: 0
883

 

Kontynuując tę misję, papież Franciszek wskazuje na peryferie jako miejsca ewangelizacji. Wie bowiem, że to Jezus „zachęca nas, byśmy uchwycili głębię Jego serca, to, co czuje wobec tłumów, wobec spotkanych ludzi”. Równocześnie papież piętnuje postawy przeciwne, takie jak wycofanie, obojętność, zamknięcie. „Pan Jezus – stwierdza Franciszek – przebywający w Kościele nie może wydostać się na zewnątrz. To obraz zamknięcia, obraz tych chrześcijan, którzy mają klucze, ale zabierają je ze sobą, nie otwierając drzwi. Nawet gorzej, zatrzymują się w drzwiach i nie pozwalają innym wejść do środka, sami też nie wchodzą”.

W ten sposób papież zachęca do refleksji nad kondycją Kościoła oraz wskazuje na przestrzenie duszpasterskich zaniedbań. Chce odważnego duszpasterstwa, aby zmniejszać panowanie grzechu i niesprawiedliwości w świecie, a równocześnie zachęcać wierzących do solidarności, zaangażowania i odpowiedzialności. Jest to droga urzeczywistniania się Królestwa Bożego.

 


WYJDŹCIE!

Kościół wychodzący do świata stanowi jeden z ulubionych motywów Franciszka. Papież, odnosząc się do tekstu Łukaszowej Ewangelii, komentuje wędrówkę uczniów i w niej widzi model wyjścia. „Spotkanie Jezusa z dwoma uczniami z Emaus, wyjaśnia Franciszek, jest krótkie. Lecz jest w nim całe przeznaczenie Kościoła. Mówi nam, że wspólnota chrześcijańska nie zamyka się w obwarowanej fortecy, lecz wędruje w swoim życiowym środowisku, a więc drogą. I tam spotyka osoby z ich nadziejami i rozczarowaniami, niekiedy wielkimi. Kościół słucha historii wszystkich, tak jak one się kształtują w ukryciu indywidualnej świadomości, a potem ofiarowuje Słowo życia, świadectwo miłości, miłości wiernej aż do końca. (…) A Jezus zawsze jest z nami, by dawać nam nadzieję, by rozgrzewać nasze serca, mówiąc: «Idź naprzód, jestem z tobą, idź naprzód». (…) Bóg idzie z nami zawsze, zawsze, również w chwilach najboleśniejszych, nawet w chwilach najgorszych, nawet w chwilach porażki: Tam jest Pan”.

Inicjatywa leży zawsze po stronie Boga, który inspiruje do podjęcia misji. „Bóg zawsze nas poprzedza! Kiedy myślimy, że podążamy daleko, na najdalsze peryferie, i być może nieco się lękamy, w rzeczywistości On już tam jest! Jezus czeka na nas w sercu twego brata, w jego zranionym ciele, w jego uciśnionym życiu, w jego duszy pozbawionej wiary”. Wydaje się, że otwartość na peryferyjność misji jest znamieniem autentycznej wiary. „Każda wspólnota – wyjaśnia Franciszek – jest «dojrzała» wówczas, gdy wyznaje wiarę, celebruje ją z radością podczas liturgii, gdy żyje miłością i głosi bez wytchnienia Słowo Boże, wychodząc ze swego zamknięcia, aby je nieść również na «peryferie», zwłaszcza tym, którzy nie mieli jeszcze możliwości poznania Chrystusa”.

Kościół nie może być bierny. Nie powinien też bezczynnie przyglądać się temu, co dzieje się wokół niego. Zdaniem papieża wierzący nie mogą czekać, aż ktoś zapuka do ich drzwi. To zamknięty model działalności pastoralnej. Należy go zastąpić nową wizją, którą cechują otwarte drzwi. Dziś potrzeba Kościoła żyjącego Ewangelią, który jest dobry jak Samarytanin. Wychodzi na drogi świata, dotyka ran ludzkości, opatruje i leczy je. „Kościół jest powołany, aby dotrzeć na dzisiejsze rozstaje dróg, to znaczy do peryferii geograficznych i egzystencjalnych ludzkości, do tych miejsc na obrzeżach, do tych sytuacji, w których ludzie znajdują się w obozach i żyją strzępami człowieczeństwa, bez nadziei”.

W ten sposób Franciszek wskazuje nam, że nie możemy się zadowalać przebywaniem w bezpiecznym i zamkniętym gronie ludzi wierzących, nie zważając na tych, którzy cierpią biedę materialną lub nie znają Chrystusa. Zadaniem wszystkich wspólnot i każdego z nas jest wychodzenie z Dobrą Nowiną, nawet jeśli wiąże się to z ryzykiem odrzucenia. Powinni nas interesować nie tylko inni członkowie wspólnoty modlitewnej czy zaangażowani parafianie, ale też deklarujący się jako ateiści lub wręcz wrogo nastawieni do chrześcijaństwa znajomi z pracy czy sąsiedzi. Powinni nas interesować także ci, którzy realnie żyją w ubóstwie lub samotności, choć często głośno nie krzyczą. Dobra Nowina jest bowiem skierowana do wszystkich.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:

Autor jest kapłanem diecezji łomżyńskiej, doktorem habilitowanym, specjalistą w zakresie teologii fundamentalnej, profesorem UKSW

- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 28 marca

Wielki Czwartek
Daję wam przykazanie nowe,
abyście się wzajemnie miłowali,
tak jak Ja was umiłowałem.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 13, 1-15
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter