Pasterka w Betlejem

„Miłosierdzie jest w czystej formie aktem politycznym”, zakorzenionym jednocześnie we wszystkich religiach – stwierdził zwierzchni katolików łacińskich w Ziemi Świętej w kazaniu podczas pasterki w kościele św. Katarzyny w Betlejem.

W swoim kazaniu patriarcha potępił też ostatnie akty przemocy na świecie. – Z ubolewaniem musimy stwierdzić, że utraciliśmy człowieczeństwo i wartości duchowe – powiedział zwracając uwagę, że zamiast zapraszać do braterstwa, religia stała się motywem zabijania w imię Boże.

Jednocześnie podziękował tym krajom, które przyjęły licznych uchodźców i wymienił Jordanię, Liban, Turcję oraz niektóre kraje Unii Europejskiej. Pokazuje to, że jeszcze istnieje na świecie miłosierdzie oraz dobro i że nie wszystko jest stracone.

Na zakończenie pasterki, w tradycyjnym w bazylice Narodzenia obrzędzie łaciński patriarcha złożył figurkę Dzieciątka Jezus w miejscu, w którym czczone jest narodzenie Chrystusa.

Arcybiskup Fouad Twal ma 75 lat i od 2008 r. jest łacińskim patriarchą Jerozolimy, a tym samym najwyższym przedstawicielem Kościoła katolickiego w Ziemi Świętej, liczącego ok. 60-70 tysięcy wiernych. Pochodzi z Jordanii. Urodził się 23 października 1940 r. jako piąte spośród siedmiorga dzieci w rodzinie chrześcijańskiej. Po święceniach kapłańskich i sześcioletniej pracy w parafiach wyjechał do Rzymu na studia, które ukończył w 1972 r. w zakresie prawa kanonicznego. Później, jako pierwszy Arab, studiował w Akademii Dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej i przez 18 lat pracował w dyplomacji watykańskiej. 

W 1992 r. został mianowany arcybiskupem Tunisu, a w 2005 r. – koadiutorem patriarchy łacińskiego Jerozolimy. Jako zwierzchnik katolików obrządku zachodniego (w większości pochodzenia arabskiego) w Izraelu, na terenach palestyńskich, w Jordanii i na Cyprze, kładzie wielki nacisk na duszpasterstwo, ale także i na politykę.

Patriarcha Twal pochodzi ze starej chrześcijańskiej rodziny beduinów w Jordanii. Jak wspomina, życie nomadów zna tylko z opowiadań dziadków, ale w tradycji rodzinnej przetrwała z tamtych czasów m.in. wielka gościnność.

Początki Patriarchatu sięgają czasów wypraw krzyżowych, jego działalność wygasła wraz z upadkiem Akki w 1291 r. W 1847 r. papież Pius IX przywrócił działalność Patriarchatu. Do 1987 r. kolejnymi patriarchami byli Włosi. Pierwszym patriarchą spoza Włoch był Palestyńczyk, abp Michel Sabbah (1987-2008).

W Ziemi Świętej Kościół katolicki obrządku łacińskiego ma ponad 30 parafii, w których liturgia sprawowana jest po arabsku, a także kilkanaście „misji duszpasterskich” dla wiernych innych grup językowych. Działają ponadto wspólnoty hebrajskojęzyczne z pewną liczbą wiernych pochodzenia żydowskiego, lub osób z małżeństw chrześcijańsko-żydowskich.

W Ziemi Świętej ma też swoje domy wiele katolickich zgromadzeń zakonnych, w których żyje ok. tysiąca zakonnic i ok. 500 zakonników. Zgromadzenia te prowadzą wiele dzieł w dziedzinie oświaty i opieki zdrowotnej. Ok. 40 placówek oświatowych Patriarchatu Łacińskiego obejmuje przedszkola oraz szkoły podstawowe i średnie.