Parafia z przyszłością

Pomieszczenia przy kościele tętnią życiem, także w dni powszednie. Nie tylko za sprawą prowadzonych przez parafię szkoły, przedszkola i świetlicy, ale także z powodu licznych spotkań grup i stowarzyszeń.

Ząbkowska parafia jako jedna z pierwszych w Polsce zdecydowała się na prowadzenie szkoły. Zespół Publicznych Szkół Katolickich im. ks. Jana Twardowskiego liczy dziś 460 uczniów. Ponad 20 lat temu startował jako niepubliczna Katolicka Szkoła Podstawowa, która przekształciła się w bezpłatną szkołę publiczną. Parafia Miłosierdzia Bożego zajęła się prowadzeniem szkoły w 2004 r. przy wielkim zaangażowaniu ówczesnego proboszcza ks. Władysława Trojanowskiego. Szkoła prowadzona przez s. Agnieszkę Chrapek CSMA ma wypracowaną markę, uczniowie dojeżdżają nawet z daleka. – W ubiegłym roku rozbudowaliśmy szkołę o kolejne pomieszczenia i jest więcej miejsca na zajęcia dodatkowe – mówi ks. Kopczyński. Działa też przedszkole dla 120 dzieci, pod opieką również sióstr michalitek. Świetlicę z kolei prowadzi miejscowy samorząd.

– Parafie obawiają się prowadzenia szkół, ale to ogromny potencjał i przyszłość. Możemy mieć wpływ na wychowanie odpowiedzialnej młodzież w duchu chrześcijańskim. Dzięki szkole mamy też kontakt z rodzicami – chwali ks. Kopczyński. W parafii zawiązały się kręgi Kościoła Domowego, które tworzą głównie rodziny związane ze szkołą. Osobną grupę stanowi Duszpasterstwo Młodych Małżeństw, już trzydziestu. Z myślą o dobrym klimacie spotkań dobudowany został taras. Podczas gdy rodzice mają spotkanie formacyjne, dzieci mogą bezpiecznie hasać w parafialnym ogródku.

Od 12 lat działa tu harcerstwo „Zawiszy”, a zbiórki wygrywają konkurencję z grami komputerowymi. – Bardzo dużym zainteresowaniem cieszą się nasze obozy wakacyjne – podkreśla ks. Kopczyński. W parafii jest też Ruch Światło-Życie. Pokłosiem krakowskich ŚDM jest Wspólnota Światowych Dni Młodzieży, gromadząca studentów. Dziewięć osób wyjechało w tym roku na ŚDM do Panamy, dzięki znaczącemu wsparciu parafian i parafii.

– Jak w większości wspólnot, wyzwaniem jest formacja mężczyzn. Przed niespełna rokiem w parafii powstała chorągiew Rycerzy św. Jana Pawła II; obecnie liczy 14 mężczyzn różnych zawodów, są z nami lekarz, biznesmen, aktor, pracownicy korporacji. Wiążę z tą formacją duże nadzieje, chciałbym utrzymać jej elitarność, w dobrym, formacyjnym tego słowa znaczeniu – mówi proboszcz. W parafii jest dwóch nadzwyczajnych szafarzy Komunii Świętej, przygotowują się też kolejni. – Zanim zaczną pomoc przy udzielaniu Eucharystii, musimy do tego przygotować wspólnotę – mówi ks. Kopczyński.

Kiedy w 1985 r. pierwszy proboszcz parafii, nieżyjący już ks. Wacław Kulesza, ruszał z budową wielkiego obiektu, mogło się wydawać, że będzie on świecić pustkami. Dziś widać, że plany były opatrznościowe, a sama budowa bardzo ludzi zintegrowała. Codziennie przychodziło do pracy około stu osób.

– Nasi parafianie to ludzie wychowani w tradycjach chrześcijańskich, mocno identyfikujący się ze wspólnotą. Wielu pochodzi ze wschodniej Polski. Po kolędzie kapłana przyjmuje 90 proc. mieszkańców – mówi ks. Kopczyński.

– Jesteśmy parafią Bożego Miłosierdzia, a to nas obliguje do dbałości o jego szerzenie – podkreśla proboszcz. W niedzielę na każdej Mszy Świętej spowiada 4-5 kapłanów. – W sprawowaniu sakramentu pokuty wspomaga nas dwóch kapłanów: ks. Jan Niewęgłowski SDB, wykładowca pedagogiki na UKSW, oraz ks. Maciej Będziński, sekretarz Papieskich Dzieł Misyjnych. Kolejki ustawiają się długie, ludzie przyjeżdżają z okolicy – mówi ks. Kopczyński. Wyzwaniem jest też opieka kapłańska nad pacjentami znajdującego się nieopodal Mazowieckiego Szpitala Wojewódzkiego w Drewnicy, gdzie duszpasterzem jest ks. Jan Balicki.

Praca duszpasterska nie byłaby możliwa, gdyby nie zaangażowanie wielu osób świeckich, sióstr i kapłanów. Siostry michalitki pracują w szkole, katechizują, włączają się w prowadzenie grup. – Wikariusze, ks. Paweł Czeluściński i ks. Dawid Jastrzębski pracują bardzo ofiarnie od pięciu lat, rozumiemy się bez słów – chwali proboszcz. Pomocą służy też ks. Leszek Bajurski. – W duszpasterstwie musimy pamiętać jednak, by na początku naszego zaangażowania była modlitwa, życie sakramentalne i łączność z Jezusem – podkreśla proboszcz.