Papież spotka się z 400 przedstawicielami religii świata

Ten soborowy dokument o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich – najkrótszy, a zarazem jeden z najważniejszych – ogłoszono 28 października 1965 roku. Wyznaczył on nowe kierunki w stosunkach Kościoła katolickiego z innymi religiami.

W trzydniowym spotkaniu w dniach 26-28 października, zorganizowanym wspólnie przez Papieską Radę ds. Dialogu Międzyreligijnego i działającą w łonie Papieskiej Rady Popierania Jedności Chrześcijan Komisję ds. Kontaktów Religijnych z Judaizmem, zapowiedziało udział 400 przedstawicieli różnych religii. W najbliższą środę 27 bm. na Placu św. Piotra będą oni uczestniczyli w audiencji ogólnej, poświęconej jubileuszowi deklaracji, po czym przewidziane jest ich spotkanie z papieżem.

Konferencja na rzymskim Uniwersytecie Gregoriańskim rozpocznie się okolicznościową akademią, podczas której przemówią kardynałowie: Kurt Koch – przewodniczący Papieskiej Rady Popierania Jedności Chrześcijan i Jean-Louis Tauran – stojący na czele Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego. W następnych dniach odbędą się dyskusje panelowe m.in. na temat dialogu między religiami, wolności religijnej, związków między religiami a przemocą i pokojem oraz o wychowaniu i przekazywaniu wartości.

Swój udział w spotkaniu zapowiedzieli m.in. Singh Walia ze Śri Guru Granth Sahib World University w Indiach, Nayla Tabbara z fundacji Adyan w Libanie, naczelny rabin Rzymu Riccardo Segni i Samani Pratibha Pragya z Jain Vishwa Bharati Institut w Wielkiej Brytanii. Referat końcowy zatytułowany „Wychowywać do pokoju” wygłosi sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej kard. Pietro Parolin.

Deklaracja "Nostra aetate" ("W naszych czasach") otworzyła Kościół katolicki na dialog z wielkimi religiami świata. Uznał on w sposób wyraźny pewne pozytywne wartości niechrześcijańskich kierunków wiary i zaproponował im współpracę w ważnych zadaniach ludzkości. Dokument ten, wyrażając szacunek dla różnych wierzeń i religii, wymienia imiennie takie religie jak islam i buddyzm, judaizmowi natomiast poświęca odrębny obszerny rozdział. Na koniec stwierdza: „Kościół odrzuca jako obcą duchowi Chrystusa wszelką dyskryminację bądź prześladowanie ludzi, dokonywane z powodu pochodzenia lub koloru skóry, położenia społecznego albo religii”.

Deklaracja mówi o trwałości przymierza Boga z Izraelem, podkreśla, że ono nigdy nie zostało zerwane. Jednoznacznie potępia wszelkie prześladowania, które w ciągu wieków kierowano przeciw Żydom. "Nostra aetate” stała się przełomem we wzajemnych relacjach chrześcijan i Żydów. Utorowała ona drogę do oczyszczania pamięci w imię prawdy o więzach, których często w przeszłości nie dostrzegano i nie rzadko zaprzeczano im w praktyce, co prowadziło do wzajemnej wrogości.

Na ponad rok przed ogłoszeniem deklaracji – 19 maja 1964 Paweł VI powołał do życia Sekretariat dla Niechrześcijan, który później, w wyniku gruntownej reformy Kurii Rzymskiej, przeprowadzonej 28 czerwca 1988 przez Jana Pawła II, zmienił nazwę na obecną Papieską Radę ds. Dialogu Międzyreligijnego. Od samego początku instytucja ta, którą od 25 czerwca 2007 kieruje francuski kardynał kurialny Jean-Louis Tauran, utrzymuje mniej lub bardziej ożywione kontakty w praktyce ze wszystkimi wielkimi religiami.

Od początku lat siedemdziesiątych Sekretariat, a następnie Rada wysyła co roku specjalne życzenia-orędzie do muzułmanów na całym świecie na zakończenie ich miesiąca postu – ramadanu i Święta Ofiarowania, a od połowy lat dziewięćdziesiątych podobne przesłania kieruje do wyznawców hinduizmu i buddyzmu z okazji ich głównych świąt. Należy przy tym podkreślić, że nigdy dotychczas nie zdarzyło się, aby podobne życzenia do katolików wystosowały gremia kierownicze tych religii.

Oddzielne ważne miejsce w stosunkach Kościoła z innymi religiami zajmuje judaizm, którymi jednak zajmuje się Papieska Rada Popierania Jedności Chrześcijan, a dokładniej utworzona jeszcze 22 października 1974 przez Pawła VI Komisja ds. Kontaktów Religijnych z Judaizmem. Papież od razu włączył ją w struktury ówczesnego Sekretariatu ds. Jedności Chrześcijan (a nie Sekretariatu dla Niechrześcijan), aby podkreślić szczególne więzi łączące religię żydowską z chrześcijaństwem.