– Autentyczne pojednanie między chrześcijanami może się dokonać, kiedy będziemy umieli wzajemnie rozpoznać swoje dary i będziemy zdolni pokornie i pojętnie uczyć się jedni od drugich, nie czekając, aby inni najpierw nauczyli się od nas –powiedział Franciszek podczas nieszporów ekumenicznych sprawowanych w rzymskiej bazylice św. Pawła za Murami.
Na zakończenie 50. Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan papież zachęcił Kościoły i wspólnoty chrześcijańskie do wyjścia z wszelkiej izolacji, do przezwyciężenia pokusy autoreferencyjności, która uniemożliwia pojęcie tego, co Duch Święty dokonuje poza naszymi przestrzeniami.
Nawiązując do tematu Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan: „Pojednanie – miłość Chrystusa przynagla nas” Franciszek wyjaśnił: „Nie chodzi o naszą miłość do Chrystusa, ale o miłość jaką Chrystus ma dla nas. Podobnie, pojednanie, do którego dążymy nie jest jedynie naszą inicjatywą: jest to przede wszystkim pojednanie, jakie Bóg nam daje w Chrystusie."
– Na skutek tego daru osoba otrzymująca przebaczenie i miłowana, jest powołana z kolei, by głosić Ewangelię pojednania w słowie i czynie, by żyć i dawać świadectwo życia pojednanego – powiedział Ojciec Święty i zapytał: "W jaki sposób głosić Ewangelię pojednania po wiekach podziałów?"
Zaznaczył, że pojednanie w Chrystusie nie może obyć się bez ofiary. – Jest to rewolucja, którą żył Paweł, ale jest to odwieczna chrześcijańska rewolucja: byśmy już nie żyli dla siebie, dla naszych interesów i tego, jak będziemy postrzegani, ale na obraz Chrystusa, dla Niego i zgodnie z Nim, z Jego miłością i w Jego miłości – mówił Franciszek.
Papież podkreślił, że dla Kościoła, dla każdego wyznania chrześcijańskiego jest to zachęta, aby nie opierać się na programach, na obliczeniach i korzyściach, nie polegać na możliwościach i modach danej chwili, ale poszukiwać drogi, zawsze spoglądając na krzyż Pana: tam jest nasz program życia.
Zachęcił do wyjścia z wszelkiej izolacji, do przezwyciężenia pokusy autoreferencyjności, która uniemożliwia pojęcie tego, co Duch Święty dokonuje poza naszymi przestrzeniami. – Autentyczne pojednanie między chrześcijanami może się dokonać, kiedy będziemy umieli wzajemnie rozpoznać swoje dary i będziemy zdolni pokornie i pojętnie uczyć się jedni od drugich, nie czekając, aby inni najpierw nauczyli się od nas – zaznaczył Franciszek.
Zwrócił uwagę, że gdy żyjemy dla Jezusa, to nasz stary sposób życia jest odesłany do przeszłości i wkraczamy w nową formę istnienia i komunii. – Spojrzenie wstecz jest pomocne i bardzo potrzebne, by oczyścić pamięć, ale skupianie się na przeszłości, zatrzymując się na przypominaniu doznanych krzywd i faktów, osądzając je jedynie według kryteriów ludzkich może sparaliżować i uniemożliwiać życie teraźniejszością – przestrzegł Franciszek i zaapelował: – Pozwólmy Temu, który wszystko czyni nowe, aby nas otworzył na nową przyszłość, otwartą na nadzieję która nie zawodzi, przyszłość, w której będzie można przezwyciężyć podziały a wierzący, odnowieni w miłości, będą w pełni i widzialnie zjednoczeni.
Papież nawiązał do obchodzonej w tym roku 500 rocznicy Reformacji protestanckiej. – Fakt, że dzisiaj katolicy i luteranie mogą wspólnie upamiętniać wydarzenie, które podzieliło chrześcijan, a czynią to z nadzieją, szczególnie akcentując Jezusa i Jego dzieło pojednania, jest znaczącym osiągnięciem, uzyskanym dzięki Bogu i modlitwie, poprzez pięćdziesiąt lat wzajemnego poznania i dialogu ekumenicznego – powiedział Franciszek.
Na zakończenie, nawiązując do modlitwy Jezusa skierowanej do Ojca przed Męką, „aby wszyscy stanowili jedno”, Franciszek zachęcił: – Niestrudzenie prośmy Boga o ten dar. Cierpliwie i ufnie oczekując, iż Ojciec udzieli wszystkim wierzącym dobra pełnej i widzialnej komunii, idźmy naprzód na naszej drodze pojednania i dialogu, wspierani heroicznym świadectwem wielu braci i sióstr zjednoczonych wczoraj i dziś w cierpieniu dla imienia Jezusa. Korzystajmy z każdej okazji, jaką daje nam Opatrzność, aby razem się modlić, aby razem głosić Ewangelię, aby razem miłować i służyć, zwłaszcza najuboższym i zapomnianym.
Papież serdecznie pozdrowił metropolitę Gennadiosa, przedstawiciela Patriarchatu Ekumenicznego ze Stambułu, Davida Moxona, osobistego przedstawiciela anglikańskiego arcybiskupa Canterbury w Rzymie i wszystkich przedstawicieli różnych Kościołów i wspólnot kościelnych.
Nieszpory uświetnił śpiew chóru anglikańskiego opactwa Westminster.
Co? Gdzie? Kiedy?
