Papież do Polaków: przyjmujcie dzieci z miłością

Serdecznie pozdrawiam polskich pielgrzymów. Drodzy bracia i siostry, zastanawiając się nad rolą dzieci w społeczeństwie, uświadamiamy sobie, że dzieci przynoszą ze sobą życie, radość, nadzieję. Z pewnością przynoszą również troski a czasami także problemy. Ale lepsze jest społeczeństwo z tymi troskami i problemami, niż społeczeństwo smutne i szare bez dzieci! Módlmy się, aby każde dziecko było przyjmowane z miłością i z wdzięcznością wobec Boga dawcy życia. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Drodzy bracia i siostry,

Na zakończenie pierwszego cyklu katechez o rodzinie chciałbym powiedzieć coś o dzieciach. Uczynię to w dwóch etapach: dzisiaj skupię się na wielkim darze dla ludzkości, jakim są dzieci, a w przyszłym tygodniu na niektórych ranach, jakie niestety wyrządzają dzieciństwu krzywdę.

Po pierwsze dzieci przypominają nam, że wszyscy, w pierwszych latach życia, byliśmy całkowicie zależni od troski i życzliwości innych. A Syn Boży nie oszczędził sobie tego przejścia. Dzieci są skarbem dla ludzkości i dla Kościoła, bo przypominają nam nieustannie o koniecznym warunku, by wejść do królestwa Bożego: to znaczy by nie uważać siebie za samowystarczalnych, ale za potrzebujących pomocy, miłości, przebaczenia.

Istnieje wiele darów, wiele bogactw, jakie dzieci wnoszą do społeczeństwa i Kościoła. Jednym z nich jest sposób postrzegania rzeczywistości, ze spojrzeniem ufnym i czystym. Innym zdolność otrzymywania i dawania czułości. Kolejnym darem jest zdolność, by śmiać się i płakać: dwie rzeczy, które często się "blokują" w nas dorosłych.

Z tych wszystkich powodów, Jezus zachęca, by „stać się jak dzieci”, ponieważ „do takich należy królestwo Boże” (por. Mt 18,3; Mk 10,14).