Pallotyńskie pożegnanie śp. abp. Henryka Hosera

Żałobną Mszę św. koncelebrowali ją biskup warszawsko-praski Romuald Kamiński, metropolita gdański abp Tadeusz Wojda, ełcki biskup pomocniczy Adrian Galbas i biskup łomżyński Janusz Stepnowski.

Eucharystia zgromadziła oprócz rodziny abp. Henryka Hosera społeczność pallotyńską na czele z przełożonym pallotyńskiej prowincji Chrystusa Króla (Warszawskiej) ks. Zenonem Hanasem, wykładowców i alumnów seminarium, siostry pallotynki. Przed ołtarzem ustawiona była trumna z ciałem Zmarłego.

W homilii ks. Zenon Hanas powiedział, że życie śp. arcybiskupa kształtowało się w „zielonych ogrodach” rodziny Hoserów, gdzie poznawał z bliska życie roślin i zwierząt. Później były studia medycyny, w burzliwych czasach przed 1968 rokiem w Polsce. - Tam abp Hoser poznał życie człowieka w obszarze troski medycznej, a także w wymiarze nieludzkiego systemu, który nie szanował ludzkiego życia. Później były studia filozofii i teologii w Ołtarzewie, w miejscu, w którym teraz sprawujemy liturgię. W tym czasie i w tym miejscu lekarz medycyny Henryk Hoser pogłębiał swoją życiodajna o relacje z Bogiem - mówił prowincjał pallotynów.

Następnie przypomniał misyjną posługę późniejszego arcybiskupa.

Na tych misyjnych szlakach zawsze towarzyszyła mu troska o życie każdego człowieka i we wszystkich jego wymiarach. Nie była to tylko obrona życia, ale jego pełna afirmacja i pielęgnowanie wszystkich możliwych obszarów. Z pewnością lekarskie doświadczenie było znakomitym przygotowaniem do tej całościowej troski

- powiedział ks. Hanas.

Jak stwierdził, opublikowana w 1968 r. encyklika papieża Pawła VI "Humanae vitae" - o wartości życia ludzkiego - stała się poniekąd życiowym programem dla księdza-pallotyna Henryka Hosera.

Zachwyt nad pięknem nad godnością i świętością ludzkiego życia przenikał zawsze z kart Ewangelii, ale w XX i XXI wieku stał się motywem przewodnim dla Kościoła. I ksiądz arcybiskup Henryk wykazał w tej kwestii niezwykłą wrażliwość podążania wraz z Kościołem i odczuwania tego, co jest znakiem czasu

- zaznaczył kaznodzieja.

Jednym z istotnych wymiarów zatroskania o ludzkie życie - mówił dalej ks. Hanas - jest tworzenie przestrzeni dla jego istnienia i rozwoju. Tą przestrzenią, przypomniał, była i jest rodzina. "Nie dziwi zatem, że umiłowanie rodzinę zostało również wpisane w życiową misję Księdza Arcybiskupa. Umiłowanie rodziny można rozumieć dwojako. Nie chodzi tylko o troskę o rodziny w ogóle, ale też o umiłowanie swojej własnej rodziny, rodziny Hoserów. Ksiądz Arcybiskup był zawsze dumny ze swojej rodzinnej tradycji i rodzinnych relacji" - podkreślił ks. Hanas.

Dziękujemy dziś Wszechmocnemu i miłosiernemu Bogu za niezwykle owocne życie naszego pallotyńskiego współbrata. Wspominamy jego troskę o życie, jego zachwyt nad życiem, jego umiłowanie życia ludzkiego w duchu Ewangelii i prosimy Boga, jedynego dawca życia, aby okazał swoją życiodajna moc i obdarzył go życiem wiecznym

- zakończył przełożony pallotyńskiej prowincji Chrystusa Króla.

Msza była transmitowana w pallotyńskiej telewizji internetowej Pallotti.tv w kraju a także w dziesięciu językach w Medziugorie, gdzie przez ostatnie lata wizytatorem apostolskim o charakterze specjalnym, mianowanym przez papieża Franciszka, był abp Hoser. Modlitwie towarzyszyła oprawa muzyczna w wykonaniu prof. Andrzeja Chorosińskiego oraz chóru pod dyrekcją Mariusza Latka.

Eucharystia w Ołtarzewie była pierwszą z dwu dziś zaplanowanych Mszy świętych żałobnych (wieczorem w katedrze warszawsko-praskiej), które rozpoczynają dwudniowe uroczystości pogrzebowe zmarłego 14 sierpnia abp. Henryka Hosera, pallotyna, misjonarza, w latach 2008-2017 biskupa warszawsko-praskiego.

Po Eucharystii głos zabrała w imieniu rodziny siostrzenica abp. Henryka Hosera oraz współbrat Zmarłego, abp Tadeusz Wojda SAC. Oboje dziękowali Bogu za bogate i pełne poświęcenia życie arcybiskupa. Abp Wojda z nieskrywanym wzruszeniem krótko wspomniał o 40-letniej znajomości z abp. Hoserem. Od pierwszego spotkania nawiązała się przyjaźń.

"Był dla mnie jak starszy brat. Widziałem w nim zawsze człowieka ogromnie zakochanego w Bogu, w charyzmacie św. Wincentego Pallottiego. Dostrzegałem w nim człowieka całkowicie poświęconego dziełu misyjnemu. Starał się w każdej chwili żyć dla drugiego człowieka. Odpoczywaj w pokoju!" - powiedział abp Wojda.

Dr Jerzy Goliszewski, chirurg, członek Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego, kolega abp. Hosera ze studiów medycznych, wspominał czasy akademickie oraz pierwsze, trudne lata pracy lekarskiej, przyjętą przez niego i innych kolegów z zaskoczeniem decyzję Henryka Hosera o wstąpieniu do seminarium duchownego a także jego późniejszą już pracę na misjach i całe kapłaństwo aż do czasów biskupich. Przez cały ten czas abp Hoser utrzymywał żywy kontakt z kolegami ze studiów, prowadził dla nich coroczne rekolekcje, organizował sympozja naukowe. Realizował obydwa powołania, kapłańskie i lekarskie, z wielkim poświęceniem.

Abp. Hosera wspominał także w imieniu męskich zgromadzeń zakonnych o. Janusz Sok, redemptorysta.

Chciałbym jednym słowem nazwać postawę Księdza Arcybiskupa Henryka, dla nas zakonników bardzo ważną i budującą. Tym słowem jest dyspozycyjność. Afryka, posługa biskupa, stawanie zawsze odważnie po stronie Ewangelii, krzyż cierpienia. Jestem do Twojej dyspozycji dobry Boże. Bogu niech będą dzięki za taką twoją postawę Księże Arcybiskupie

- powiedział redemptorysta.

Swoim wspomnieniem o abp. Hoserze podzielili się także m.in. s. Iwona Nadziejko, przełożona prowincjalna polskiej prowincji sióstr pallotynek, o. Miljenko Steko, przełożony prowincjalny ojców franciszkanów w Mostarze i Medziugorie, laryngolog prof. Andrzej Kukwa, Małgorzata Walaszczyk z Duszpasterstwa Rodzin Diecezji Warszawsko-Praskie oraz dr Krzysztof Wąsowski, generał Rycerzy Jana Pawła II.