O. Kolbe pokazuje, że Maryja jest Niepokalanym Poczęciem mocą zamieszkującego w niej Ducha Świętego. Stąd zdumiewające zdanie, które znajdujemy w pismach świętego franciszkanina: „Niepokalana jest jakby Duchem Świętym wcielonym”. Ważne jest tutaj słówko „jakby”, bez którego takie zdanie trzeba by odrzucić jako herezję. Widać, że o. Maksymilianowi brakuje słów, by wyrazić – jak sam pisze – „Jej niewymowne zjednoczenie z Duchem Świętym”. Bardzo ciekawe jest to, że święty dochodzi do intuicji, iż „Niepokalane Poczęcie” jest nie tylko tytułem Maryi, ale przede wszystkim przynależy Duchowi Świętemu: „Ojciec więc rodzi, Syn jest rodzony, Duch jest poczynany i to jest Ich istotą, którą się różnią nawzajem. Jednoczy zaś Ich ta sama natura. Duch więc to poczęcie przenajświętsze, nieskończenie święte, niepokalane”.
Niepokalane Poczęcie jest nie tylko tytułem Maryi,
ale przede wszystkim przynależy Duchowi Świętemu
Tę intuicję ojca Kolbego podjął wspomniany już o. Jacek Bolewski, który stwierdza, że „Niepokalane Poczęcie” wskazuje nie tylko na Maryję, ale głębiej na Ducha: „To w Jej niepokalanym poczęciu najpełniej i najbardziej bezpośrednio objawia się Duch Święty – Niepokalane Poczęcie w Bogu”. Nie ma tutaj miejsca na rozwijanie tych teologicznych intuicji, w każdym razie wydaje się, że przejście od stworzonego Niepokalanego Poczęcia, czyli Maryi, do odwiecznego Niepokalanego Poczęcia w Bogu, czyli Ducha Świętego, jest koncepcją ciekawą i obiecującą. W tej perspektywie można by na przykład podjąć refleksję nad tajemnicą niepokalanego poczęcia Maryi jako znakiem relacji miłości w Trójcy Świętej.
Niepokalane serce Maryi
Z tajemnicą niepokalanego poczęcia związane jest nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi, któremu początek dało ogłoszenie dogmatu o Niepokalanym Poczęciu, objawienia w Lourdes, ale przede wszystkim objawienia Matki Bożej w Fatimie 13 maja 1917 roku. Troje dzieci – Łucja, Franciszek i Hiacynta – ujrzało postać Matki Bożej oraz usłyszało Jej głos: „Nie bójcie się, przychodzę z nieba. […] Jesteście gotowe nieść pociechę memu Niepokalanemu Sercu?”. Po czym Maryja poleciła dzieciom, aby przychodziły w to samo miejsce 13. dnia każdego miesiąca. W lipcu Maryja powiedziała do Łucji: „Musisz ofiarować się za grzechy. Kiedy to będziesz czynić, powtarzaj: «O Jezu, czynię to z miłości dla Ciebie i za nawrócenie grzeszników w łączności z Niepokalanym Sercem Maryi»”. Matka Boża powiedziała ponadto, aby w każdą pierwszą sobotę miesiąca przyjmować Komunię święta wynagradzającą za grzechy świata.
Warto przypomnieć, że 13 października 1942 roku papież Pius XII ogłosił – poprzez radio – że poświęcił rodzaj ludzki Niepokalanemu Sercu Maryi. W tym samym roku papież wprowadził w całym Kościele liturgiczne Wspomnienie Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, które obecnie obchodzimy w sobotę po uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa. Aktu poświęcenia Niepokalanemu Sercu Maryi dokonywali kolejni papieże i biskupi w Kościołach lokalnych. Jan Paweł II po raz pierwszy takiego aktu dokonał w Fatimie 13 maja 1982 roku. W tekście papieskiej modlitwy znajdujemy m.in. takie oto słowa: „O Serce Niepokalane! Pomóż nam przezwyciężyć grozę zła, które tak łatwo zakorzenia się w sercach współczesnych ludzi – zła, które w swych niewymiernych skutkach ciąży już nad naszą naszą współczesnością i zdaje się zamykać drogi ku przyszłości! […] Niech jeszcze raz objawi się w dziejach świata nieskończona potęga Miłości miłosiernej! Niech powstrzyma zło! Niech przetworzy sumienia! Niech w Sercu Niepokalanym odsłoni się dla wszystkich światło nadziei!”.
Godzina łaski
Z Uroczystością Niepokalanego Poczęcia Maryi wiąże się też inne objawienie, które wydarzyło się 65 lat temu we Włoszech. W roku 1947 pielęgniarka Pierina Gilli doświadczała objawień maryjnych w miejscowości Montichiari, u podnóża Alp. Warto zauważyć, że Montichiari, to po polsku po prostu: Jasne Góry. Matka Boża wzywała podczas objawień do modlitwy, podejmowania dzieł zadośćuczynienia i pokuty. Szczególną troskę wyrażała wobec kapłanów, którzy tracą wiarę i dopuszczają się zdrady danego im powołania. Maryja powiedziała ponadto, że pragnie, aby rozwijano nabożeństwa do Niepokalanego Serca i czczono Ją pod wezwaniem Róży Duchownej (Mistycznej) w instytutach religijnych i zakonach.
Podczas objawień w Montichiari w 1947 roku
Maryja wzywała do modlitwy w „godzinie łaski”
za kapłanów, którzy tracą wiarę
i dopuszczają się zdrady danego im powołania
Podczas objawienia, jakie dokonało się 8 grudnia 1947 roku, Maryja wypowiedziała najpierw słowa znane już z Lourdes: „Ja jestem Niepokalane Poczęcie”, a potem kontynuowała: „Jestem Maryja Łaski, to znaczy pełna łaski Matka mojego Boskiego Syna Jezusa Chrystusa. [...] Życzę sobie, by każdego roku 8 grudnia w południe obchodzono «godzinę łaski dla całego świata». Przez to nabożeństwo ześlę niezliczone łaski dla ciała i duszy. [...] Będą liczne nawrócenia. [...] Pan, mój Boski Syn Jezus okaże wielkie miłosierdzie, jeżeli dobrzy ludzie będą się modlić za swych grzesznych braci”.
O. Jacek Bolewski SJ, którego tutaj raz po raz wspominam, odprawiał publiczne nabożeństwo „Godziny łaski” m.in. w sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie. W książce „Od-nowa z Maryją” zauważa, że słowo „godzina” możemy skojarzyć z fragmentem J 19,27, w którym mamy dialog Jezusa z Maryją i uczniem Janem: „Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie”. Chodzi zatem o „godzinę” macierzyństwa (w sensie wykraczającym poza czas chronologiczny), która obejmuje nie tylko umiłowanego ucznia, ale wszystkich wierzących. Maryja jest pełna łaski jako Matka Jezusa, Syna Bożego. Ale ten ziemski początek Jezusa w Maryi wskazuje na to, co Kościół z czasem odkrył – na Jej niepokalany początek. Niepokalana Matka Boga na różne sposoby wstawia się za nami u Trójcy Świętej, wypraszając potrzebne łaski.
Co? Gdzie? Kiedy?
