Nowy ukraiński egzarcha greckokatolicki w Niemczech objął urząd

Przeżywamy dzisiaj szczególną chwilę historyczną: wprowadziliśmy na tron egzarchy w Niemczech naszego władykę Bohdana, który przychodzi tutaj z serca naszego Kościoła

– powiedział zwierzchnik Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego (UKGK). Z wdzięcznością przypomniał wszystkich biskupów, księży i osoby zakonne, którzy budowali ten egzarchat. Oddzielnie podziękował poprzedniemu egzarsze Petro Krykowi, który ponad 20 lat stał na czele tej kościelnej jednostki terytorialnej, powstałej 17 kwietnia 1959 r.

Mówiąc o jego następcy, arcybiskup zwrócił uwagę, że „przez cały okres swej posługi biskupiej pracował on na różnych odcinkach: najpierw u boku kard. Lubomyra Huzara, a przez następnych 10 lat był najbliższym i jednym z najlepszych współpracowników [obecnej] głowy Kościoła jako kierownik Kurii Patriarszej i sekretarz naszego Synodu Biskupów”.

I gdy zapytam, który z biskupów całego naszego Kościoła najlepiej wie, co myśli i nad czym ubolewa głowa waszego Kościoła, to powiem wam, że najlepiej to wie i rozumie władyka Bohdan. Powiem wam, że od serca zabieram go, aby dać go wam

– zapewnił abp Szewczuk.

Nawiązując do czytanego w czasie tej liturgii fragmentu Ewangelii, w którym Chrystus mówi, że przyszedł nie po to, aby Mu służono, ale aby służyć innym, mówca wskazał, że słowa te są życiowym mottem nowego egzarchy.

Nigdy nie szukał on ani przywilejów, ani zaszczytów, ale wszystko, co robił, wykonywał w głębokim duchu służby. I dziś przychodzi on do was jako wasz biskup i wasz ojciec, aby oddać wam i za was swoje życie

– podkreślił zwierzchnik UKGK.

Zaznaczył, że obecnie za władykę Bohdana szczególnie modlą się w Kościele, „aby dzisiejszą intronizacją rozpoczęła się nowa karta w dziejach tego egzarchatu”. Wezwał do modlitwy, „aby Pan Bóg zesłał tego szczególnego Ducha Świętego służby biskupowi Bohdanowi, aby był on w stanie zrobić to wszystko, czego oczekuje od niego Kościół i nasz naród ukraiński”. Mówca zwrócił się zwłaszcza do wiernych w Niemczech i „do wszystkich, którzy nas słuchają”, o wspieranie nowego egzarchy, o bycie obok niego, aby nie zostawiać go samego.

Zaapelował do duchowieństwa, osób konsekrowanych i wszystkich wiernych egzarchatu, aby przyjęli nowego władykę, „gdyż przychodzi on nie po to, aby panować czy uciskać innych”, dodając, że „nasz Kościół idzie do was”. Życzył, aby hasło najbliższej sesji Soboru Patriarszego: „Kościół Chrystusowy jest zawsze i wszędzie z tobą” było „nowym światłem, które będzie pisać nową stronę historii tego egzarchatu”.

Nawiązując do obecnych „ciężkich czasów, gdy na granicach Ukrainy znów gromadzą się dziesiątki tysięcy obcych wojsk i grożą nam nowe nieszczęścia i bóle”, wyraził życzenie, aby „właśnie pod opieką Bogurodzicy można było znaleźć światło, obronę, pewność, pokonać wszelki strach a pod opieką naszego władyki kroczyć naprzód”.

Przeczytaj także: Ojciec Święty prosi o modlitwę za Ukrainę

Ze względu na ograniczenia, związane z pandemią koronawirusa, w dużej świątyni greckokatolickiej w stolicy Bawarii mogło zgromadzić się niewiele osób, ale cała uroczystość była transmitowana w internecie i przez ukraińską „Żywą Telewizję”.

W ceremonii wzięli udział m.in.: radca nuncjatury apostolskiej w Niemczech prał. Claudiu-Cătălin Carteş, z ramienia episkopatu niemieckiego i arcybiskupa Monachium biskup pomocniczy Rupert Ferdinand hrabia Stolberg, wikariusz generalny dla grekokatolików w Austrii o. Jurij Kołasa, przełożona generalna sióstr misjonarek Najświętszego Odkupiciela Margret Oberreder, ambasador Ukrainy w Niemczech Andrij Melnyk i inni przedstawiciele miejscowych władz kościelnych, państwowych i diaspory ukraińskiej w Niemczech.

Ocenia się, że w kraju tym mieszka 75-77 tys. grekokatolików ukraińskich na ogólną liczbę ponad 240 tys. emigrantów z Ukrainy. Nowa fala napływowa, jaka rozpoczęła się w latach dziewięćdziesiątych i trwa do dzisiaj, to głównie ludzie młodzi, którzy przyjechali tam na studia i do pracy. Jest to więc inne pokolenie niż to, które tworzyło poprzednią emigrację, większość z nich przybyła tu ze wschodniej i środkowej Ukrainy oraz z Krymu. Obecnie w Niemczech istnieje 55 wspólnot UKGK różnego szczebla.

W krajach skandynawskich, które również obejmuje egzarchat, w ciągu ostatnich 5-7 lat widać wzrost emigracji ukraińskiej, też w większości młodzieży. W latach osiemdziesiątych do egzarchatu dołączyła także Islandia. Łącznie w całej tej jednostce kościelnej posługuje 26 księży, głównie w Niemczech (w Danii i Norwegii – po jednym, w Szwecji – dwóch, w Finlandii i Islandii nie ma na stałe ani jednego).

W Niemczech liturgia jest sprawowana najczęściej po ukraińsku, w pozostałych krajach w połowie w językach miejscowych i po ukraińsku.

Bp Bohdan Dziurach urodził się 20 marca 1967 roku w obwodzie lwowskim. W latach 1984-85 studiował we lwowskim uniwersytecie przemysłu spożywczego, w 1985-87 służył w wojsku. W 1990 wstąpił do seminarium duchownego w Drohobyczu, po czym uzupełniał studia teologiczne za granicą: w Strasburgu, Innsbrucku i Rzymie. Po uzyskaniu stopnia doktora teologii w Warszawie 17 marca 1991 przyjął święcenia kapłańskie. 19 sierpnia 1995 złożył śluby wieczyste we lwowskiej prowincji wschodniej gałęzi Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela (redemptorystów).

Następnie pracował na różnych stanowiskach w UKGK: jako duszpasterz, wykładowca w kraju i za granicą. We Lwowie był członkiem Rady Pomocy Duchowej osobom niepełnosprawnym, koordynował opiekę duszpasterską w więzieniach, pomagał kapłanom w Ośrodku Rehabilitacyjnym „Dżereło” (Źródło) dla dzieci z porażeniem mózgowym, posługiwał duszpastersko w żeńskich wspólnotach zakonnych, głosił rekolekcje itp.

21 grudnia 2005 powołano go na biskupa pomocniczego arcybiskupstwa kijowsko-wyszohrodzkiego; sakry udzielił mu 15 lutego 2006 we lwowskiej katedrze św. Jerzego (Jura) kard. Lubomyr Huzar. W tym samym roku został sekretarzem Synodu Biskupów UKGK a od 29 lipca 2009 był kierownikiem administracji Kurii Patriarszej UKGK. 18 lutego br. Franciszek mianował go egzarchą dla Ukraińców grekokatolików w Niemczech i w krajach skandynawskich.

Oprócz swego ojczystego bp Dziurach zna jeszcze języki: rosyjski, polski, francuski, niemiecki i włoski.