Nowi diakoni w diecezji warszawsko-praskiej

Alumni otrzymali święcenia sakramentalne pierwszego stopnia w Konkatedrze Matki Bożej Zwycięskiej na warszawskim Kamionku.

Nowymi diakonami w diecezji warszawsko-praskiej zostali:

• Marcin Kowalski z Parafii Matki Bożej Zwycięskiej w Warszawa-Rembertowie,
• Mateusz Sawiński z Parafii św. Wojciecha w Wiązownej,
• Cezary Piotr Szadujkis z Parafii Imienia Najświętszej Maryi Panny w Warszawie Międzylesiu,
• Samuel Józef Szociński z Parafii św. Maksymiliana w Józefówie-Błotach,
• Łukasz Trzaska z Parafii św. Antoniego w Mińsku Mazowieckim.

Kandydaci na diakonów weszli do świątyni w procesji przy śpiewie pieśni "Qui mihi ministrat". Rektor seminarium warszawsko-praskiego ks. Krzysztof Warchałowski przedstawił ich biskupowi i skierował do niego prośbę o udzielenie święceń.

W słowie wstępnym bp Solarczyk przypomniał, że zebrani w świątyni spotykają się dzień przed Uroczystością Trójcy Przenajświętszej i w dwa dni po święcie, w czasie którego oddawano cześć i chwałę Bogu za dar Chrystusowego Kapłaństwa – Święcie Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana. – Dzisiaj stajemy tutaj razem z naszymi pięcioma braćmi. Poprzez te święcenia diakonatu zostajecie wprowadzeni w tę tajemnicę i przeogromny dar Chrystusowego Kapłaństwa. Jednocześnie zostaliście zaproszeni i jest wam zawierzane to dzieło uobecniania Trójcy Przenajświętszej w waszym życiu i w życiu tych wszystkich, których Pan Bóg wam zawierza. Jesteśmy tutaj z tą nadzieją wiary we wspólnocie Kościoła, ufając, że poprzez obrzędy święceń diakonatu zostaniecie umocnieni, otoczeni, utuleni mocą Ducha Świętego, która będzie was kształtowała, rozwijała, której dary będziecie ofiarowywać innym – mówił bp Solarczyk.

W homilii powiedział, że dar Bożego Słowa, które towarzyszy dzisiejszej uroczystości jest okazją do refleksji nad naszą wiarą i nad naszym posłannictwem w Kościele. – Szczególnie ta refleksja odnosi się do posługi diakonów. Kiedy św. Łukasz, autor Dziejów Apostolskich przypominał o konieczności ustanowienia diakonów w Kościele Jerozolimskim, to zaznaczał, że byli to ludzie pełni łaski, ale jednocześnie mądrości i Ducha Świętego – wskazał bp Solarczyk.

Zwracając się do alumnów, powiedział: – Dzisiaj, drodzy bracia, jesteście tutaj, bo w wasze życie wpisane jest ogromne dziedzictwo tych, którzy pomogli wam rozwinąć te dary, jakie Boże Słowo określiło dzisiaj: Łaską, Duchem i Mądrością.

– Wasi rodzice, wasi bliscy, wasi chrzestni, wasi duszpasterze, którzy są tak dzisiaj licznie obecni, wasi przyjaciele, wasi koledzy, koleżanki, wasi przyjaciele również z ostatnich lat seminaryjnych, wasi przełożeni, formatorzy seminaryjni to jest to ogromne dziedzictwo, które uświadamia, że wy otrzymaliście tak wiele darów, które mieliście okazję przy osobistej trosce i wielkiej konsekwencji rozwinąć, bo byliście wpisani we wspólnotę Kościoła, wiary i miłości – mówił warszawsko-praski biskup pomocniczy.

Odwołując się do Ewangelii, bp Solarczyk powiedział, że słyszymy cudowne słowa o miłowaniu, to jest niesamowite przypomnienie, jakiego dokonuje i przywołuje sam Jezus Chrystus, żebyśmy nieśli miłość Boga, abyśmy się tak miłowali, jak On nas umiłował.

Zakończył życzeniami, aby przyszli diakoni, stając wobec Boga i otwierając swoje życie na dar Chrystusowego Wiecznego Kapłaństwa, potrafili przyjąć to posłannictwo, aby być świadkami Bożego Miłosierdzia, na czym będzie się opierało wszystko.

Po homilii nastąpiły obrzędy święceń, z których najważniejszym jest nałożenie rąk przez biskupa.

Na zakończenie Eucharystii nowi diakoni podziękowali bp. Solarczykowi, rektorowi seminarium, wicerektorowi ks. Sławomirowi Kielczykowi, opiekunowi roku ks. Tomaszowi Sztajerwaldowi, księżom proboszczom z parafii, z których pochodzą oraz profesorom i wychowawcom seminaryjnym.

Mszę świętą uświetnił chór seminaryjny z solistami, którzy na co dzień uczą śpiewu przyszłych kapłanów. Długo po zakończeniu Mszy diakoni odbierali życzenia i gratulacje od licznie przybyłych rodzin, przyjaciół i seminaryjnych kolegów.

Diakon asystuje kapłanowi lub samodzielnie sprawuje niektóre funkcje liturgiczne (może uroczyście udzielać chrztu, asystować przy udzielanie sakramentu małżeństwa), zaś podczas Mszy świętej odczytuje Ewangelię i udziela wiernym Eucharystii. Nie może natomiast prowadzić Mszy świętej i udzielać rozgrzeszenia.