Na Jasnej Górze odbył się pogrzeb o. Jerzego Tomzińskiego, byłego przeora częstochowskiego klasztoru i generała paulinów, uczestnika Soboru Watykańskiego II, przyjaciela kilku papieży.
Mszę pogrzebową celebrowali biskupi polscy na czele z przewodniczącym episkopatu, abp. Stanisławem Gądeckim, którzy w tym celu zmienili program swoich rekolekcji. Dziękowali za pracę o. Jerzego w Komisji Maryjnej i wiele inicjatyw oraz programów podejmowanych jeszcze w czasach, gdy prymasem był kard. Wyszyński. Samo odczytanie życiorysu tzw. curriculum vitae zajęło kilka minut, bo o. Tomziński był niezwykłym człowiekiem czynu, który mimo trudności i prześladowań, wbrew oczekiwaniom komunistycznych władz podejmował heroiczne programy, jak: Śluby Narodu, peregrynację obrazu, modlitwę o uwolnienie prymasa, która przerodziła się w codzienny Apel Jasnogórski. Przypomniał o tym abp Wacław Depo w pogrzebowym kazaniu:
Niech to dziedzictwo Apelu Jasnogórskiego od dnia 8 grudnia 1953 r., którego był współinicjatorem będzie uwielbieniem Boga przez Maryję, na następne pokolenia
– mówił metropolita częstochowski.
Abp Stanisław Gądecki przewodniczący Episkopatu Polski nazwał o. Jerzego „słońcem Jasnej Góry”. Niezmierzone są Jego zasługi, które z pewnością były możliwe dzięki opiece Najświętszej Maryi Panny Jasnogórskiej, która pomogła mu osiągnąć rzeczy nieosiągalne dla innych” – powiedział abp Gądecki. „O. Jerzy Tomziński pozostawił nam w testamencie dziecięcą ufność Bogu i Jasnogórskiej Maryi, umiłowanie Kościoła, ojczyzny, Jasnej Góry i wrażliwość na drugiego człowieka” – podkreślił generał paulinów, o. Arnold Chrapkowski.
Powtarzał wielokrotnie, co jest ważne szczególnie w czasie pandemii, ogromnych niepokojów wewnętrznych i zewnętrznych, wszystkich trudnych spraw, które dzieją się w tym dużym i małym świecie, to, że Bóg rządzi światem i przede wszystkim tej świadomości trzeba nam dziś
– dodał.
Ciało śp. o. Jerzego spoczęło w paulińskim grobowcu na cmentarzu św. Rocha w Częstochowie.
Sprawdź też:
.jpg&w=624&h=543)
Co? Gdzie? Kiedy?
