Kraków: ogólnopolskie czuwanie czcicieli Ojca Pio

– Rokrocznie czciciele Świętego Pio gromadzą się, by wspólnie chwalić Boga, zgłębiać duchowość Świętego Stygmatyka oraz powierzać jego wstawiennictwu różne sprawy, które noszą w swoich sercach – mówi br. Mariusz Magiera, rzecznik prasowy Krakowskiej Prowincji Kapucynów. – Sądzę, że kluczowe jest tu słowo "wspólnie", ponieważ czuwania gromadzą wielkie rzesze ludzi – dodaje. Jego zdaniem, doświadczenie wspólnoty oraz wspólnej modlitwy i duchowej bliskości tak wielkiej liczby ludzi jest dla czcicieli Ojca Pio bardzo ważne.

Stygmaty, które Ojciec Pio nosił na swoim ciele przez 50 lat, stanowią główny temat rozważań tegorocznego spotkania. – Każdy z uczestników będzie mógł uczcić wyjątkowe relikwie świętego: rękawiczkę, którą zakrywał rany dłoni oraz chustę służącą jako opatrunek jego boku – dodaje br. Magiera.

Konferencję na temat „Weź udział w mojej męce – o stygmatach św. Ojca Pio” wygłosi ks. Krzysztof Śliczny, asystent diecezjalny Grup Modlitwy Ojca Pio z diecezji kaliskiej, a br. Antonio Belpiede – kapucyn z Prowincji Foggia, do której należał Ojciec Pio, podzieli się słowem na temat młodości i drogi powołania Świętego Stygmatyka.

Uroczystą Eucharystię o północy odprawi Ks. Kardynał Stanisław Dziwisz, natomiast świadectwo wygłosi ks. Andrzej Liszka, moderator największej w Polsce Grupy Modlitwy Ojca Pio z Nowego Sącza.

Czcicielom świętego z Pietrelciny towarzyszyć będzie krakowskie Dzieło Pomocy św. Ojca Pio. Wolontariusze organizacji pomagającej osobom bezdomnym zapewniają kawę i herbatę. Wiele Grup Modlitwy św. Ojca Pio wspiera Dzieło organizując zbiórki darów czy np. rozprowadzając przygotowane przez osoby bezdomne zestawy kadzidlane czy ozdoby.

– Wiele z tych osób to nasi darczyńcy, którzy swoimi ofiarami i modlitwami budują Dzieło. Chcemy im się odwdzięczyć najlepiej jak umiemy, a także opowiedzieć, co przez ostatni rok się u nas wydarzyło – mówi Małgorzata Kokot z Dzieła Pomocy św. Ojca Pio.

Jubileuszowy Rok św. Ojca Pio związany jest z 50. rocznicą jego śmierci oraz 100. rocznicą otrzymania przez niego stygmatów.

Ojciec Pio urodził się 25 maja 1887 r. jako Francesco Forgione w Pietrelcina. W wieku 16 lat wstąpił do zakonu kapucynów otrzymując imię Pio. Mimo słabego zdrowia i ascetycznego trybu życia skończył studia teologiczne i w 1910 r. w katedrze w Benewencie otrzymał święcenia kapłańskie. W 1918 r. na dłoniach, nogach i piersi młodego kapucyna pojawiały się otwarte rany – stygmaty, które pozostały na jego ciele do końca życia.

Wkrótce po ich otrzymaniu do o. Pio i jego klasztoru w San Giovanni Rotondo zaczęły przybywać rzesze pielgrzymów licznie uczestnicząc w odprawianych przez niego mszach św. Ponadto zakonnik zasłynął jako spowiednik, a jego proroczy dar przyniósł mu jeszcze większą sławę. Jednak władze kościelne zdystansowały się od osoby stygmatyka.

W latach 1922–1934 na mocy decyzji Świętego Oficjum (obecnie Kongregacji Nauki Wiary) otrzymał on zakaz publicznego sprawowania Eucharystii. Na prośbę władz kościelnych stygmaty o. Pio były poddawane kilkakrotnie badaniom medycznym. W 1964 r. kard. Ottaviani, ówczesny zwierzchnik Świętego Oficjum ogłosił, że papież Paweł VI zdecydował, aby „Ojciec Pio pełnił swą służbę, ciesząc się wolnością”. O. Pio zmarł 23 września 1968 roku w opinii świętości.

Wielkim czcicielem Stygmatyka był Jana Paweł II. Ks. Karol Wojtyła osobiście odwiedził go w 1947 r. Ponadto już jako biskup pisał listy do o. Pio prosząc go, by modlił się m. in. o uzdrowienie Wandy Półtawskiej.

Papież Polak ogłosił o. Pio w 1999 r. błogosławionym (31 lat po śmierci), a trzy lata później (w 2002 r.) – świętym.