Jubileuszowy Apel Jasnogórski z udziałem Prezydenta RP

- Przed Twój cudowny jasnogórski Obraz przynosimy wszystkich chorych i cierpiących, wszystkich wątpiących i skrzywdzonych, wszystkie miejsca doświadczające wojny i przelewu krwi - w sposób szczególny Ukrainę i Ziemię Świętą – modlił się w czasie Apelu abp Wojciech Polak, Prymas Polski i dodał: „wołamy do Ciebie, Patronko Ojczyny naszej, za Polskę, za wszystkich, którzy ją dziś stanowią”.

W rozważaniu apelowym abp Polak przypomniał historię modlitwy, której bezpośrednim impulsem było uwięzienie i internowanie bł. Stefana Kardynała Wyszyńskiego. Prymas Tysiąclecia, będąc w odosobnieniu i nie wiedząc, że w jego intencji rozpoczęto wieczorną modlitwę, zwaną odtąd Apelem Jasnogórskim, w uroczystość Niepokalanego Poczęcia zawierzył Maryi cały swój los. W Stoczku Warmińskim złożył akt osobistego oddania Matce Najświętszej.

- Zapoczątkowany tutaj Apel Jasnogórski, najpierw w intencji uwolnienia Prymasa Tysiąclecia, a także w intencji Kościoła i naszej Ojczyzny, jednoczył i jednoczy przed Tobą, Maryjo, nasze serca, serca wszystkich. Do Ciebie idziemy, do Ciebie pielgrzymujemy, przed Twój święty Obraz przychodzimy … „choćby tylko duszą i sercem, choćby tylko ostatnim tchnieniem życia. Jestem, pamiętam, czuwam!” – przypomniał za św. Janem Pawłem II.

Zwracając się do Jasnogórskiej Maryi w tajemnicy adwentowego czuwania, mówił o Jej szkole „czuwającej obecności”, w której uczymy się uważności i wsłuchiwania się w przychodzącego w ciszy Boga.

- Ty, czuwająca w betlejemskiej grocie nad cudem narodzin Syna - uczysz nas czuwania nad każdym życiem, a szczególnie nad tym kruchym, bezbronnym i zagrożonym. Ty, czuwająca w radości nowożeńców w Galilejskiej Kanie, wskazujesz nam jak wrażliwym i czujnym sercem dostrzegać to, czego inni nie dostrzegają. Ty, czuwająca na kalwaryjskim wzgórzu, przytulona do krzyża, pomagasz nam pokonać obojętność i uczysz bliskości z tymi, którzy noszą krzyż doświadczeń. - mówił Prymas Polski.

Abp Polak nazwał Apel Jasnogórski szczególnym czasem obecności, czuwania i modlitwy. - Ale to także godzina zjednoczenia przez miłość i błogosławieństwo. Prosimy więc dziś Ciebie, Pani Jasnogórska, o uproszenie nam jedności w naszych rodzinach, w naszych wspólnotach, w Chrystusowym Kościele i w Ojczyźnie naszej. Za Twym Synem z wiarą powtarzamy: Aby byli jedno, aby świat uwierzył! – modlił się Prymas i prosił Maryję, by czas apelowego trwania przed Nią był dla nas zawsze źródłem błogosławieństwa, by „zasiewał w nas pokój i nadzieję, rodził i wskrzeszał miłość ku Bogu i drugiemu człowiekowi, koił smutek i uśmierzał lęk przed nieznaną przyszłością”.

Prymas Polski zawierzył Matce Bożej rodziny i wspólnoty, życie i misję Kościoła w Polsce i na świecie, papieża Franciszka.