Impuls dla młodych

Zmiany nastąpią również w zasadach przygotowania do sakramentu bierzmowania – czas przygotowań skróci się z dwóch lat przynajmniej do dwunastu miesięcy, a księża będą mieli dowolność w doborze programu.

Ankiety synodalne pokazały również, że istnieje pilna potrzeba kształtowania animatorów parafialnych, którzy mogliby zaangażować się w prowadzenie wspólnot młodzieżowych i byliby wsparciem dla księży we współpracy z młodymi czy prowadzeniu kursu przygotowującego do bierzmowania. Dlatego organizujemy kurs „Posynodalna Szkoła Lidera”, który ma dać konkretne narzędzia, aby młody człowiek mógł podjąć takie zadanie.

Jak ocenia Ksiądz zaangażowanie młodych w prace synodalne?

Jako diecezjalne duszpasterstwo młodzieży działamy z centrum diecezji, co sprawia, że trudno jest dotrzeć do wszystkich. Odpowiedzią na ten problem miały być właśnie zespoły parafialne, młodzi i duszpasterze, którzy się zaangażują.

Jestem bardzo wdzięczny wszystkim, którzy się zaangażowali w prace synodalne, i cieszę się z każdej pojedynczej osoby, która poświęciła na to siły i czas. Chociaż trzeba przyznać, że rzeczywistość działania zespołów parafialnych wyglądała różnie od samego początku: niektóre funkcjonowały bardzo sprawnie, inne – niekoniecznie.

Mogę jednak powiedzieć, że dzięki Synodowi Młodych wzmocniły się relacje i współpraca z konkretnymi duszpasterzami i wspólnotami, a to daje nadzieję na rozwój w przyszłości. Znacznie sprawniej zaczęło również funkcjonować centrum diecezjalnego duszpasterstwa młodzieży na Floriańskiej.

Co obecnie dzieje się w centrum duszpasterstwa przy Floriańskiej 3?

Już od czterech lat co czwartek młodzi mają możliwość spotkania w diecezjalnym centrum duszpasterstwa i każdego roku proponujemy nieco inną tematykę. Z racji pandemii wiele wspólnot zawiesiło działanie, co sprawiło, że nieco więcej osób zapukało do naszych drzwi, a to jeszcze bardziej mobilizowało nas do działania.

W duszpasterstwie chcemy zadbać o młodych całościowo: w sferze ducha, psychiki i ciała. Stąd tegoroczne propozycje spotkań: prowadzone przez terapeutkę zamknięte spotkania „Porozumienie bez przemocy”; „Szkoła lidera”, która pomaga wypracować umiejętności potrzebne do prowadzenia wspólnoty parafialnej, ale też przydatne w pracy zawodowej czy życiu rodzinnym; wspólna modlitwa podczas „Spotkania z Jezusem”; „Kompas na życie”, dzięki któremu możemy się dowiedzieć, jak pracować nad samym sobą i zmieniać różne obszary swojego życia.

Formacja młodych obecnych w Kościele stanowi jedną kwestię, a jak dotrzeć z Ewangelią do młodych, którzy oddalili się od Pana Boga?

Przestrzenią, którą wciąż można wykorzystać w ewangelizacji, jest szkoła, choć młodzi ludzie coraz częściej rezygnują z lekcji religii. To problem wieloaspektowy, a na wiele spraw nie mamy bezpośredniego wpływu, m.in. na rodziców i ich sposób przeżywania wiary. W świecie kapitalistycznym obszar wolności został bardzo poszerzony, a gdy polepszają się warunki życia, często zdarza się, że człowiek stawia sobie pytanie, czy Pan Bóg jest mu jeszcze potrzebny. Młodzi są dzisiaj szczególnie bombardowani takimi pytaniami przez świat, który nie głosi Ewangelii Jezusa, ale proponuje życie lekkie, łatwe i przyjemne, bez Pana Boga.

Synod Młodych, który zakończyliśmy, dał impuls, by na nowo zmierzyć się z tematyką duszpasterstwa młodzieży: jak wyjść do młodych, jak o nich zawalczyć i co zaproponować wobec tego, co oferuje świat. Pamiętajmy jednak, że duszpasterstwo młodzieży nie jest oderwane od duszpasterstwa rodzin, przygotowania do sakramentów czy chociażby kazań głoszonych przez księży. To jeden z wielu puzzli w duszpasterskiej układance.