„Kościół nie jest ludzką organizacją, ale świątynią Ducha Świętego. Jezus przyniósł na ziemię ogień Ducha. Kościół jest reformowany poprzez namaszczenie łaski, moc modlitwy, radość w misji oraz rozbrajające piękno ubóstwa” – powiedział papież podczas homilii w uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Franciszek mówiąc o Duchu Świętym zachęcił, by - nawiązując do słów Jezusa - nazwywać Go Parakletem - Pocieszycielem i Obrońcą, darem ostatecznym, darem nad darami.
Ojciec Święty stwierdził, że to Duch Święty przynosi z nieba pocieszenie, które przenika wprost do serca człowieka. On sprawia, że czujemy się miłowani takimi, jakimi jesteśmy. Jest objawieniem czułości Boga, zstępuje do naszego wnętrza jako Duch, działa w naszym duchu. Nawiedza serce w tym, co wewnętrzne jako „najmilszy z gości”. Duch Święty przenika mroki naszej samotności, kiedy pogrążeni w rozmaitych przeciwnościach nie potrafimy znaleźć drogi wyjścia. On nas podnosi i pragnie byśmy jak pierwsi uczniowie Jezusa zostali wewnętrznie pocieszeni i wypełniali świat pocieszeniem.
My także jesteśmy wezwani do dawania świadectwa w Duchu Świętym, do stawania się parakletami, tzn. pocieszycielami. Tak, Duch Święty prosi nas, abyśmy ucieleśniali Jego pocieszenie. W jaki sposób możemy to czynić? Nie poprzez wielkie przemówienia, ale przez modlitwę i bliskość. Pamiętajmy, że bliskość, współczucie i czułość są stylem Boga, zawsze
- przekonywał papież.
Paraklet mówi Kościołowi, że dziś jest czas pocieszenia. Jest to bardziej czas radosnego głoszenia Ewangelii niż walki z pogaństwem. Jest to czas, aby nieść radość Zmartwychwstałego, a nie narzekać na dramat sekularyzacji. Jest to czas, aby wypełnić świat miłością, nie poślubiając światowości. Jest to czas, w którym trzeba dawać świadectwo miłosierdzia, bardziej niż wpajania zasad i norm. To jest czas Parakleta! To jest czas wolności serca, w Duchu Świętym.
- podkreślił Ojciec Święty. Zwrócił zwrócił uwagę, że "Duch Święty jest również Obrońcą. Chroni nas przed fałszem zła, inspirując nasze myśli i uczucia. Czyni to delikatnie, nie zmuszając nas: proponuje, ale nie narzuca niczego siłą".
Jak wskazuje Franciszek, Duch Święty podsuwa trzy ważne rady pozwalające przeciwstawić się pokusom, które są dzisiaj dość rozpowszechnione.
- Pierwsze wskazanie, którego udziela to życie teraźniejszością. Nie ma dla nas lepszego czasu: teraz przeżywamy wyjątkowy i niepowtarzalny moment, aby pełnić dobro oraz czynić życie darem.
- Drugie wskazanie - na dążenie do całości. Duch Święty nie kształtuje zamkniętych jednostek, ale tworzy Kościół w wielorakiej różnorodności charyzmatów. On pobudza do jedności, zgody, harmonii i różnorodności. Łączy części tego samego ciała, będące między sobą braćmi i siostrami.
- Trzecia rada, które udziela Paraklet to postawienie Boga przed swoim „ja”, ponad wszystkim.
Papież podjał również prawdę o Paraklecie jako tym, który potwierdza prymat łaski
Jest to decydujący krok w życiu duchowym, które nie jest zbiorem naszych własnych zasług i uczynków, ale pokornym przyjęciem Boga. Paraklet potwierdza prymat łaski. Tylko wtedy, gdy ogołocimy się z samych siebie, zostawimy miejsce dla Pana; tylko wtedy, gdy powierzymy się Jemu, odnajdziemy się na nowo; tylko będąc ubogimi w duchu, staniemy się bogatymi w Ducha Świętego. Dotyczy to również Kościoła.
– zaznaczył papież kończąc swoją homilię modlitwą-prośbą do Ducha Świętego:
Duchu Paraklecie, pociesz nasze serca. Uczyń nas misjonarzami Twego pocieszenia, parakletami miłosierdzia dla świata. Obrońco nasz, słodki doradco duszy, uczyń nas świadkami Boga dzisiaj, prorokami jedności Kościoła i ludzkości, apostołami opierającymi się na Twojej łasce, która wszystko stwarza i odnawia.
Co? Gdzie? Kiedy?
