Franciszek upomina się o peryferie świata

Nie chodzi tutaj jedynie o wyjście do najbardziej wykluczonych z jałmużną, o jakiś dobroczynny gest, chodzi raczej o przyjęcie klucza hermeneutycznego. Pandemia koronawirusa uwypukliła w sposób bardziej czytelny skalę problemów i niesprawiedliwości społeczno-ekonomicznych, które dotykają całą Amerykę Łacińską, a szczególnie najbiedniejszych na kontynencie.

Franciszek wskazał, że pandemia ukazała w bardziej widzialny sposób wszystkie dotychczasowe słabości: brak dachu nad głową i dostępu do wody, deficyt środków higienicznych oraz czyszczących pomieszczenia, niemożność znalezienia pewnej i stabilnej pracy. Niszczące skutki pandemii będą jeszcze długo obecne chociażby w gospodarce, która wymaga solidarnej uwagi oraz twórczych propozycji, aby złagodzić ciężar kryzysu. Ojciec Święty przypomniał, że w Królestwie Bożym, które rozpoczyna się już na tym świecie, chleb dociera do wszystkich, organizacja społeczeństwa opiera się na wnoszeniu wkładu, dzieleniu oraz przekazywaniu, a nie na posiadaniu, wykluczaniu i gromadzeniu dla siebie.

Papież – pandemia pozwoliła zobaczyć to, co najlepsze i najgorsze

Pandemia pozwoliła zobaczyć lepszą i gorszą stronę naszych narodów oraz poszczególnych ludzi. Teraz bardziej niż kiedykolwiek konieczne jest odzyskanie świadomości naszej wspólnej przynależności. Wirus przypomina nam, że najlepszą metodą troski o nas samych jest nauczenie się ochrony i troski o tych, którzy są wokół nas: świadomość dzielnicy, świadomość ludu, świadomość regionu, świadomość wspólnego domu

– wskazał Papież.

Ojciec Święty stwierdził, że obok pandemii COVID-19 istnieją inne choroby społeczne - brak dachu nad głową, brak ziemi i brak pracy, czyli trzy słynne T (techo, tierra, trabajo) które są wyznaczniki wymagającymi wielkodusznej odpowiedzi i pilnej uwagi. Papież zachęcał, aby nie dać sobie skraść nadziei. Droga solidarności jako sprawiedliwości jest najlepszym wyrazem miłości i bliskości. Franciszek przypomniał, że z obecnego kryzysu możemy wyjść lepszymi.