Franciszek spotkał się z kandydatami do bierzmowania

Franciszek odpowiadał na pytania zadane mu przez jedno z dzieci, parę rodziców i katechetkę.

Odpowiadając na pytanie chłopca, co pomogło mu wzrastać w przyjaźni z Jezusem, Franciszek odpowiedział: "dziadkowie, zabawy i przyjaciele oraz parafia". Jemu osobiście babcie i dziadkowie opowiadali o sprawach życia. Jeden z dziadków mówił: nie idź spać, zanim nie powiesz "dobranoc" Jezusowi. Babcie i mama uczyły go modlitwy. Wszyscy oni mieli wielką mądrość życiową, dzięki której uczyli, jak iść za Jezusem. Papież dał młodym radę: rozmawiajcie z dziadkami, zadawajcie im wszystkie pytania, jakie chcecie.

Z kolei zabawy z rówieśnikami dają radość wspólnej zabawy, uczą szacunku do drugiego człowieka, działania zespołowego. A gdy się pokłócicie, trzeba się przeprosić, żeby zamknąć sprawę – radził Franciszek.

Zadał dzieciom pytanie, czy lubią chodzić do oratorium w parafii. Zabrzmiało gromkie "tak". Gdy zapytał, czy lubią chodzić na Mszę – większość dzieci odpowiedziała "nie". Papież zachęcił ich do chodzenia do parafii, gdyż tak jak rozmowy z dziadkami i zabawy z rówieśnikami nauczy to ich modlitwy, która łączy te trzy elementy.

Rodzice – Monica i Alberto – pytali: "Jak przekazywać naszym dzieciom piękno wiary?".

Papież stwierdził, że jest to jedno z kluczowych pytań, które dotyka życia rodziców, duszpasterzy i wychowawców i zaproponował rodzicom, aby na kilka minut stali się znów dziećmi i przypomnieli sobie osoby, które pomogły im w wierze, niezależnie, czy byli to: ojciec, matka, dziadkowie, katecheta, ciocia, proboszcz, sąsiad, ktokolwiek. – Wszyscy nosimy w pamięci, szczególnie jednak w sercu, kogoś, kto pomógł nam uwierzyć – zaznaczył.

Jemu osobiście pomógł kapłan z diecezji Lodi, który go ochrzcił, a potem towarzyszył, aż do czasu wstąpienia do nowicjatu. – Zawdzięczam to wam, Lombardczycy, dziękuję! – wyznał Ojciec Święty.

Zwrócił uwagę, że dzieci stale patrzą na dorosłych i znają ich radości, smutki i troski. – Potrafią wychwycić wszystko, a biorąc pod uwagę fakt, że mają wiele intuicji, wyciągają swoje wnioski i własne nauki. Wiedzą, kiedy zastawiamy na nie pułapki, a kiedy nie. Dlatego jedną z pierwszych spraw, które chciałbym wam powiedzieć, to: troszczcie się o ich serca, o ich radości i ich nadzieje – zachęcił Franciszek i dodał, że wiara jest jedną z najlepszych spuścizn, jakie otrzymuje się od rodziców i przodków.

Zachęcił rodziców do pielęgnowania bardzo pięknej tradycji wspólnego chodzenia na niedzielną Mszę świętą, a po niej spędzania czasu w parku i na wspólnej zabawie. Podkreślił, że niedziela to najlepszy dzień, żeby odwiedzić rodzinę i odprężyć się.

Wskazał także na potrzebę "rodzinnego wychowania w solidarności". – Nie ma święta bez solidarności, podobnie zresztą jak nie ma solidarności bez święta – zaznaczył i zachęcił, aby nie dawać z tego, na czym nam zbywa, ale uczynić innych uczestnikami tego, co mamy.

Katechetka Valeria wskazała na ideę tworzenia „wspólnot wychowujących”, w których braterskie dzielenie się doświadczeniami przez katechetów, wychowawców, rodziców i nauczycieli wspiera wspólną misję edukacyjną i zapytała o radę, jak otworzyć się na słuchanie i dialog ze wszystkimi wychowawcami, mającymi do czynienia z naszymi dziećmi?

Papież doradził wychowanie oparte na zasadzie "myśleć – czynić – słuchać" ("głową – rękoma – sercem"). Nie można rozdzielać tych trzech sfer wychowania, które powinno być harmonijne, obejmować jednocześnie idee, postawy i wartości.

Opowiedział historię chłopca, który znakomicie grał w piłkę nożną, a zarazem zachowywał się nieznośnie w klasie. Zastosowano wobec niego zasadę, że jeśli nie będzie dobrze się zachowywał, będzie musiał porzucić piłkę. I gdy nadal był niegrzeczny, przez dwa miesiące nie mógł grać, a to jeszcze bardziej pogorszyło sprawę. Pewnego dnia trener porozmawiał z dyrektorką szkoły i poprosił, aby ów chłopieć mógł wznowić grę. Zrobił z niego kapitana drużyny. Wówczas chłopak poczuł się doceniony, poczuł, że może dać z siebie to, co najlepsze i nie tylko zaczął dobrze się zachowywać, ale też poprawił swoją grę. – Wydaje mi się to bardzo ważne w wychowaniu. Wśród naszych uczniów są tacy, którzy mają szczególne zdolności sportowe, a nie bardzo pociąga ich nauka i są inni, którzy mają większe osiągnięcia w sztuce niż w matematyce, jeszcze inni – bardziej w filozofii niż w sporcie. Dobry nauczyciel, wychowawca czy trener umie pobudzać dobre cechy swych podopiecznych i nie zaniedbywać innych – powiedział Franciszek.

Sprzeciwił się przypadkom znęcania się w szkole nad kolegami, bo są brzydsi, grubsi itp. Poprosił kandydatów do bierzmowania, by nigdy więcej tego nie robili i nie pozwalali innym robić, co spotkało się z entuzjastycznym przyjęciem zgromadzonych i głośno obiecali to papieżowi, a następnie Jezusowi.

Na zakończenie kandydaci do bierzmowania śpiewem przywołali Ducha Świętego, by zamieszkał w nich. Towarzyszyła temu prezentacja artystyczna, za którą Franciszek podziękował wykonawcom. Razem ze zgromadzonymi odmówił modlitwę "Ojcze nasz", udzielił im swego błogosławieństwa i poprosił o modlitwę w swojej intencji.

Ze stadionu San Siro papież odjedzie na lotnisko Linate, skąd odleci do Rzymu, kończąc swą jednodniową wizytę w Mediolanie.