Dzień Życia Konsekrowanego w archidiecezji warszawskiej

 Bp Janocha na wstępie zauważył, że słowa takie jak „poświęcenie” czy też „ofiarowanie” dla wielu ludzi, tracących Boży horyzont, brzmią dziś zupełnie obco lub wręcz egzotycznie.

Komu się poświęcać? Po co się ofiarowywać? To ja jestem w centrum, chodzi o moją samorealizację, samozaspokojenie, przewagę

– wyliczał kapłan, podkreślając, że tak myśli świat, który traci Boga i tym samym traci więzi międzyludzkie.

Pozostaje klatka własnego „ja” tym bardziej tragiczna i mniej uświadamiana

– dodał.

Duchowny zauważył, że maleńki Jezus na rękach Maryi i Józefa, który jest przez rodziców ofiarowany Najwyższemu, to wyraz największej zależności człowieka od Boga.

Skoro on mi dał wszytko to moją odpowiedzią jest oddać mu siebie. Zostało to objawione w tajemnicy Paschy, którą dzisiejsze święto zapowiada

– wyjaśnił.

Biskup nauczał, że oddanie Bogu tego co otrzymaliśmy jest naszym życiowym powołaniem, niezależnie od tego czy jest się osobą świecką czy duchowną. Każde życie jest bowiem naznaczone cierpieniem, różnimy się jedynie w sposobie wyrażania ofiarowania Bogu, które, jak podkreśli homileta, rodzi się z miłości.

Kapłan przypomniał, że dziś wspominamy ofiarowanie, tych którzy odczytali to powołanie na drodze życia konsekrowanego. Zachęcił osoby duchowne do wspomnienia pierwszego dnia swojej posługi.

To było szczere i warto do tego wracać, jak do wspomnienia pierwszej miłości, również po to by poczynić refleksję, czy przypadkiem z tego wielkodusznego ofiarowania siebie, nie kradnę czego Pana Bogu. Nie zatrzymuję czegoś dla siebie z Jego chwały, Jego wielkości, Jego mądrości. Jest to tym bardziej groźne dla życia duchowego, im mniej jesteśmy tego świadomi, dlatego dobrze, że ponawiamy te śluby, by raz o roku powiedzieć „weź Panie to co ja ci zabrałem, to wszystko co chcesz bym ci oddał, a trzymam w swoich rękach

- kontynuował bp Janocha. Podkreślił również że cichym bohaterem tego dnia jest Maryja, która nie wypowiada w przytoczonej scenie ani jednego słowa, natomiast w jej życiu idealnie wypełnia się ofiarowanie.

Doświadczenie ofiarowania jest dziś wartością dla wielu niezrozumiałą. Z kolei wolność to coś co porusza wszystkich. Dzisiejsze święto uczy nas, że największa wolność jest w ofiarowaniu. Życie zakonne wyraża największy aspekt ludzkiego powołania, zapowiadając rzeczywistość po drugiej stronie

– podsumował biskup.

2 lutego przypada w Kościele katolickim także Dzień Życia Konsekrowanego, który ustanowił w 1997 roku święty papież Jan Paweł II, stwarzając okazję do głębszej refleksji całego Kościoła nad darem życia poświęconego Bogu. Siostry i bracia zakonni, a także członkowie instytutów świeckich, stowarzyszeń życia apostolskiego, pustelnicy, dziewice i wdowy podobnie jak Jezus w świątyni Jerozolimskiej, ofiarowują swoje życie na wyłączną służbę Bogu.