19 marca
wtorek
Józefa, Bogdana
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Droga do Stella Maris

Ocena: 4.8
1949

W lipcu przypada święto Matki Bożej Szkaplerznej, inaczej Matki Bożej z Góry Karmel. Jest to święto patronalne zakonu karmelitańskiego, który w okresie wypraw krzyżowych wykształcił się ze wspólnoty eremitów towarzyszących św. Brokardowi na Karmelu.

fot. xhz

Miejsce to przyciągało eremitów od czasów bizantyjskich. Znajdujące się tam groty uznawane są za schronienie proroka Eliasza. Prorok ten, broniący kultu w prawdziwego Boga, tutaj stoczył „pojedynek” z kapłanami fałszywego boga Baala (1Kr 18, 19–40), tutaj też dostrzegł chmurę, która przyniosła deszcz po latach suszy (1Kr 18, 42–45). Chociaż Góra Karmel nie pojawia się na kartach Nowego Testamentu, to przez chrześcijan uważana jest za miejsce święte, podobnie przez Żydów i muzułmanów.

Karmel jest przede wszystkim miejscem, gdzie tradycja biblijna łączy się z kultem Matki Bożej, nazywanej w tutejszym sanktuarium Stella Maris, Gwiazda Morza, gdyż tak jak gwiazdy prowadzą żeglarzy do portu, tak ona prowadzi wiernych do Chrystusa. Dla zakonników jest kolebką zgromadzenia, gdzie tak jak Eliasz, odcięci od świata, swoim życiem kontemplacyjnym bronią prawdziwej wiary. Stąd też w herbie zakonu łączą się te dwie tradycje. Widzimy na nim górę i trzy gwiazdy. Góra Karmel stanowi dla mnichów wzorzec duchowej doskonałości, co najlepiej wyraził największy reformator zakonu św. Jana od Krzyża – tytuł jednego z jego mistycznych utworów brzmi „Droga na Górę Karmel”.

Powszechnie w naszych wyobrażeniach Karmel rozumiemy, jako wysoką górę, co tylko częściowo jest zgodne z rzeczywistością. Właściwie jest to masyw górski ciągnący się ok. 25 km z południowego wschodu na północny zachód, oddzielający Dolinę Ezdrelon od równiny nadmorskiej. Kiedy z grupą pielgrzymów jedziemy drogą wzdłuż wybrzeża z Cezarei Nadmorskiej do Hajfy, wyniosłe pasmo pojawia się nagle po naszej prawej stronie. Po drodze mijamy pozostałości akweduktu, który prowadził wodę do rzymskiej Cezarei, z licznie wytryskujących w tym łańcuchu górskim źródeł. Zbocza Karmelu zawsze porastała bujna roślinność, a ludność rozwijała uprawy, zwłaszcza winnice. Dlatego najczęstszym z tłumaczeń znaczenia słowa Karmel jest „ogród Pana” lub „Boża winnica”. Niegdyś w Izraelu wina karmelitańskie były uważane za najlepsze, zanim wyprzedziły je wina pochodzące ze Wzgórz Golan.

Widok na grzbiet Karmelu towarzyszy nam w drodze do portowej Hajfy. Tam, przez miasto rozłożone na zboczu, wjeżdżamy na sam szczyt, gdzie wznosi się karmelitańskie sanktuarium, położone na wyniosłym klifie, ostrym klinem wbijającym się w morze. Wysokość 546 m n.p.m. sprawia, że z nieodległej od kościoła platformy roztacza się przepiękny widok, na zatokę i zlokalizowany w niej największy port śródziemnomorski kraju.

Obecne budynki kościoła i klasztoru pochodzą z XIX wieku. Pierwotne zostały zburzone. Nad wejściem do sanktuarium widzimy herb karmelitów bosych ozdobiony koroną, znad której wyrasta Eliaszowe ramię z gorejącym mieczem, symbolizującym gorliwość proroka w obronie wiary. Autorytet tegoż męża Bożego uznają nie tylko chrześcijanie, ale także Żydzi oraz muzułmanie, nazywający go „zielonym prorokiem”.

 

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 19 marca

Wtorek - V Tydzień Wielkiego Postu
Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie,
nieustannie wielbiąc Ciebie.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): Mt 1,16.18-21.24a
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

Nowenna do św. Rafki

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter