CBOS: więcej Polaków w ruchach kościelnych

Przynależność Polaków do różnego rodzaju ruchów kościelnych lub wspólnot parafialnych jest jedną z najwyższych, jeśli chodzi o zaangażowanie w działalność społeczną.

Podobnie jak w latach poprzednich Polacy najczęściej poświęcają swój czas na pracę społeczną w komitetach rodzicielskich, radach rodziców, fundacjach szkolnych i uczelnianych oraz w innych organizacjach działających na rzecz szkolnictwa i oświaty. Aktywne członkostwo w nich deklaruje obecnie niemal 11 na 100 dorosłych Polaków (10,9%).

Co dziesiąty badany (10) stanowią ci, którzy udzielają się w różnego rodzaju organizacjach charytatywnych pomagających chorym, niepełnosprawnym, starym, ubogim, bezdomnym oraz innym potrzebującym.

Inne mniej lub bardziej sformalizowane organizacje i grupy obywatelskie, w których Polacy deklarują uczestnictwo to kluby i stowarzyszenia sportowe (7,5).

W dalszej kolejności są to harcerstwo, stowarzyszenia studenckie i inne organizacje młodzieżowe (6,1), a także OSP, GOPR i inne instytucje społecznego ratownictwa (4,7), związki zawodowe (4,3), komitety starające się o załatwienie jakiejś konkretnej sprawy, w tym grupy protestu (3,3), samorządy dzielnicowe i osiedlowe (3).

Aktywnym uczestnictwem w ruchach religijnych, wspólnotach parafialnych oraz innych organizacjach kościelnych wyróżniają się przede wszystkim respondenci praktykujący religijnie kilka razy w tygodniu, którzy ponadto nieco częściej niż pozostali udzielają się w organizacjach działających na rzecz szkolnictwa i oświaty, w stowarzyszeniach artystycznych, organizacjach działających na rzecz ochrony środowiska oraz w organizacjach kobiecych, takich jak koła gospodyń wiejskich.

Podobnie jak ogólne zaangażowanie w pracę na rzecz innych, działalność Polaków w organizacjach obywatelskich jest dość istotnie zróżnicowana społecznie. Wiąże się m.in. z poziomem wykształcenia, pozycją zawodową, sytuacją ekonomiczną respondentów i ich gospodarstw domowych, a także z wiekiem badanych, wielkością zamieszkiwanej miejscowości oraz religijnością mierzoną częstością uczestnictwa w praktykach religijnych.

Istotnie częściej niż inni aktywną przynależnością do organizacji obywatelskich cechują się osoby praktykujące religijnie kilka razy w tygodniu (53), o najwyższych dochodach per capita (52), respondenci w wieku od 18 do 24 lat (44).

W stosunku do roku 2012 ogólny poziom aktywności w organizacjach obywatelskich wzrósł o 5 punktów procentowych, co oznacza, że obecnie jest najwyższy od 1998 r. − zarówno pod względem odsetka zaangażowanych Polaków, jak i liczby dziedzin, w jakich działają.

W przypadku osób działających w organizacjach religijnych ten odsetek, mimo kilku wahań w ostatnich latach, konsekwentnie rośnie. W 1998 r. zaangażowanie deklarowało 3,6, 2012 − 5,4.

Brak zaangażowania w działalność na rzecz swojej społeczności lokalnej oraz w pracę organizacji obywatelskich najczęściej przejawiają bezrobotni (87), gospodynie domowe (70), pracownicy usług (66) oraz niepraktykujące religijnie (66%).

Prawie dwie trzecie dorosłych Polaków (63%) nie działa w żadnej organizacji o charakterze obywatelskim.

Badanie przeprowadzono w dniach 7-14 stycznia na liczącej 1063 osoby reprezentatywnej próbie losowej dorosłych mieszkańców Polski.