Bp Tadeusz Pieronek spoczął w krypcie kościoła św. Piotra i Pawła w Krakowie

Mszy Świętej przewodniczył abp Marek Jędraszewski, który przedstawił biogram bp. Tadeusza Pieronka. Nawiązując do obchodzonego dziś w Kościele święta Imienia Jezus, wezwał do modlitwy za zmarłego hierarchę słowami Jutrzni.

– Jezu wszechmogący, cierpliwy, posłuszny, cichy i pokorny sercem, ukaż wszystkim ludziom, a szczególnie Księdzu Biskupowi Tadeuszowi, moc Twojej łagodności i zechciej przyjąć go do swego Królestwa – mówił. Złożył też wyrazy najgłębszego współczucia rodzinie zmarłego.

Zmarłego biskupa żegnali przedstawiciele KEP, duchowni i politycy różnych opcji, wśród nich Hanna Suchocka, Jarosław Gowin, Grzegorz Schetyna, Bronisław Komorowski, wicemarszałek Senatu RP Bogdan Borusewicz czy prezes PSL Władysław Kosiniak – Kamysz i Wojciech Kolarski. Zgromadził się Senat UPJPII i Kolegium Rektorów Krakowa w togach oraz profesorowie innych uczelni kościelnych.

Wśród żegnających zmarłego hierarchę biskupów byli m.in. kard. Stanisław Dziwisz, arcybiskup senior archidiecezji gnieźnieńskiej Henryk Muszyński, abp Grzegorz Ryś, sekretarz generalny KEP bp Artur Miziński, a także krakowscy biskupi pomocniczy Jan Szkodoń, Jan Zając i Damian Muskus OFM.

W homilii metropolita łódzki porównywał bp. Pieronka do św. Jana Chrzciciela. – Bp Tadeusz kochał poprzedzać Jezusa – podkreślał. – Kochał takie miejsca, gdzie mógł poprzedzać Jezusa. Takie obszary nazywa się preewangelizacją – dodał. Jak wyjaśnił, w preewangelizacji nie mówi się od razu o Jezusie, ale otwiera przestrzeń spotkania, która umożliwia mówienie o Nim.

Metropolita łódzki przekonywał, że bp. Tadeusza Pieronka nie da się poznać bez znajomości Boga i „bez doświadczenia tego, kim jest Pan Bóg”. – To nie jest tak, że bp Tadeusz był wierny sobie. On był wierny Bogu, jakiego odkrył i za jakim poszedł. Nie zrozumiecie bp. Tadeusza bez jego pobożności i jego wiary – dodał.

Mówił również o zaangażowaniu zmarłego w dialog między Kościołem a UE. – Nie wiem, czy jest jakikolwiek biskup w Polsce, który tyle uczynił dla dialogu między dzisiejszą Europą a chrześcijaństwem. Nie wiem, czy jest jakikolwiek biskup, który by potrafił zgromadzić tylu ludzi – i takich ludzi – do poważnej rozmowy nad Europą, do tego, że Europa, owszem, ma być z ducha chrześcijańska, ale tego się nie osiągnie przez zaklinanie rzeczywistości, a tym bardziej się nie osiągnie przez obrażanie się na tę rzeczywistość. Ona może się stać chrześcijańska w rozmowie, a ktoś ją musi prowadzić, ktoś musi do niej zaprosić ludzi – powiedział abp Ryś.

Zauważył ponadto, że misja biskupa Pieronka „zawsze była jakoś inna”. – Kto wie, czy w tej inności nie trafiała w samo sedno – powiedział abp Ryś. 

Rektor Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II prof. Wojciech Zyzak, żegnając bp. Tadeusza Pieronka w imieniu uczelni i świata akademickiego podkreślał, że „często powracał on do tematu pojednania, w wymiarze narodowym, kościelnym i ludzkim”. Przyznał, że te słowa pojmuje jako testament zmarłego hierarchy.

Podkreślał, że był on czuły na ludzką biedę i potrafił wczuć się w dramat niejednego człowieka. – Nigdy nie zapomnę wspólnego wywiadu w Radiu Watykańskim, z okazji jednej z konferencji, który trudno było mu dokończyć z powodu wzruszenia, gdy zaczął mówić o uchodźcach. Wielu interpretowało jego słowa politycznie. Ja wtedy widziałem, jak bardzo płynęły z głębi jego serca – opowiadał.

Ciało bp. Tadeusza Pieronka zostało złożone w krypcie grobowej w kaplicy św. Michała Archanioła, w prawej nawie świątyni św. Piotra i Pawła. W kaplicy umieszczony jest ołtarz barokowy z XVIII w. z obrazem Michała Archanioła zwyciężającego smoka. Od 2006 r. spoczywa w niej krakowski biskup pomocniczy Stanisław Smoleński.