Ordynariusz angielskiej diecezji Portsmouth bp Philip Egan zaproponował papieżowi zwołanie nadzwyczajnego zgromadzenia Synodu Biskupów nt. życia i posługi księży.
Synod zająłby się m.in. przyczynami nadużyć seksualnych, jakich dopuszczają się duchowni.
W liście do Franciszka, wysłanym 22 sierpnia, a jednocześnie opublikowanym na stronie internetowej diecezji, hierarcha tłumaczy, że jest to „konstruktywna sugestia” w odpowiedzi na informacje o nadużyciach w USA, Irlandii, Chile i Australii.
– Nadużycia seksualne popełniane przez duchownych w Kościele zdają się być zjawiskiem w skali światowej. Wiadomości te napełniają mnie, jako katolika i biskupa, smutkiem i wstydem. Modlę się o uzdrowienie nieszczęsnych ofiar. Modlę się o przebaczenie dla sprawców. Modlę się też za siebie, za wszystkich księży i ludzi [świeckich], abyśmy poprzez pokutę wzrastali w świętości – napisał bp Egan.
Jego zdaniem ewentualne zgromadzenie Synodu Biskupów mógłoby rozpocząć się od kongresu z udziałem biskupów, ale także świeckich i ekspertów w dziedzinie nadużyć seksualnych duchownych oraz sposobów ochrony dzieci i innych osób bezbronnych. Wyniki tego kongresu byłyby przedmiotem obrad Synodu.
Wśród tematów zgromadzenia synodalnego ordynariusz Portsmouth wymienia tożsamość księdza/biskupa, opracowanie wytycznych dla stylu życia i przeżywania celibatu przez duchownych, zaproponowanie dla nich kryteriów postępowania, a także ustalenie właściwych sposobów odpowiedzialności księży i biskupów oraz kontroli nad nimi. Należałoby wówczas dokonać zmian w Kodeksie Prawa Kanonicznego i pomóc diecezjom w zredagowaniu własnych dyrektoriów dla księży.
Zdaniem bp. Egana, obecnie biskup diecezjalny ma niewiele narzędzi zarządzania duchowieństwem. – Kiedy byłem wychowawcą w seminarium, poświęciliśmy kilka lat na wypracowanie zrównoważonego systemu dorocznych ocen i przeglądów w oparciu o [adhortację apostolską Jana Pawła II] „Pastores dabo vobis”, aby pomóc poszczególnym studentom w podjęciu odpowiedzialności za swą formację. Natomiast ksiądz/biskup po przyjęciu święceń ma niewiele formalnych ocen lub kontroli swej posługi – zauważył hierarcha.
Dlatego postuluje on „wypracowanie mechanizmu pomagającego biskupom w wypełnieniu swych obowiązków wobec księży i pomagającego księżom w zrozumieniu, że nie są «samotnymi strzelcami», tylko sługami odpowiedzialnymi przed władzami diecezji”.
Co? Gdzie? Kiedy?
