28 marca
czwartek
Anieli, Sykstusa, Jana
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Błogosławiony Paweł VI

Ocena: 0
3144
Pierwszy w dziejach Kościoła papież-pielgrzym Paweł VI w niedzielę 19 października zostanie ogłoszony błogosławionym przez Ojca Świętego Franciszka.
To jeszcze Jan Paweł II otworzył w maju 1993 r. proces beatyfikacyjny Pawła VI, a Benedykt XVI w 2012 r. stwierdził heroiczność jego cnót. Papież Franciszek w 2014 r. uznał cud dokonany za wstawiennictwem Pawła VI. Dotyczył on uzdrowienia przed 18 laty dziecka, jeszcze w łonie matki, u którego stwierdzono poważne zaburzenia mózgowe. Lekarze sugerowali aborcję. Mieszkająca w Kalifornii kobieta podjęła jednak decyzję o urodzeniu syna i prosiła o wstawiennictwo Pawła VI. Chłopiec urodził się zdrowy, jednakże aby stwierdzić ostatecznie brak jakichkolwiek następstw problemów z okresu ciąży i móc potwierdzić cudowne wyzdrowienie, czekano 15 lat.


W drodze do Rzymu

Giovanni Battista Maria Montini urodził się 26 września 1897 r. w Concesio k. Brescii (Lombardia) w rodzinie Giorgio Montiniego, parlamentarzysty i działacza Akcji Katolickiej i Giudity z domu Alghisi. Zajmowała się domem i wychowywaniem trzech synów – Giovanniego, Ludovica i Francesca oraz stała na czele Rady Kobiet Katolickich w Brescii. Giovanni był chorowity, słaby fizycznie i wolał poświęcać się lekturze zamiast uprawiać sport. Po maturze wstąpił do seminarium duchownego w Brescii i w 1920 r. przyjął święcenia kapłańskie. Zaraz po święceniach podjął studia z filozofii i prawa kanonicznego na Uniwersytecie Gregoriańskim, z literatury na Uniwersytecie Rzymskim, a następnie na Papieskiej Akademii Kościelnej kształcącej przyszłych dyplomatów watykańskich. Studiując, udzielał się duszpastersko w parafii św. Wincentego a Paulo.

W maju 1923 r. rozpoczął służbę dyplomatyczną w nuncjaturze apostolskiej w Warszawie jako sekretarz ówczesnego nuncjusza abp. Lorenza Lauriego. Uczestniczył w rozmowach z władzami polskimi na temat Konkordatu. Odbył kilka podróży, odwiedził m.in. Jasną Górę. Niestety, chłodny klimat nie sprzyjał słabemu zdrowiu młodego kapłana i po pół roku ks. Montini powrócił do Rzymu. Rozpoczął pracę w Sekretariacie Stanu i w kolejnych latach awansował do coraz wyższych funkcji. Mało znany jest fakt, że podczas II wojny światowej ks. Montini – z polecenia Piusa XII – utworzył biuro zbierające informacje o losie jeńców wojennych, a także organizował kryjówki dla uchodźców. W 1950 r. organizował w Rzymie Rok Święty.

Pod koniec 1954 r. został arcybiskupem metropolitą Mediolanu. W ciągu 8 lat jego pasterzowania powstało w diecezji 97 nowych kościołów i 32 kaplice. Abp Montini odwiedził wszystkie 694 parafie swojej diecezji. W 1957 r. przeprowadził – przy zaangażowaniu duchowieństwa – wielką, dwutygodniową misję w diecezji. Kazania głoszono wtedy nawet w zakładach pracy, na ulicach, w szpitalach i w więzieniach. W zamyśle arcybiskupa misje miały stanowić początek dalszej, intensywnej pracy od podstaw. Szczególnie zależało mu, aby do Kościoła zbliżył się świat pracy. Rozwijał tzw. małe duszpasterstwo przez rodziny.

Już na pierwszym konsystorzu Jana XXIII, w 1958 r. został mianowany kardynałem. Jako arcybiskup Mediolanu podróżował m.in. do USA i Brazylii, a także do Afryki.

Po ogłoszeniu przez Jana XXIII decyzji o zwołaniu Soboru Watykańskiego II, został członkiem Głównej Komisji Przygotowawczej i Komisji Techniczno-Organizacyjnej. Jako arcybiskup Mediolanu dwukrotnie zabierał głos podczas obrad, podejmując tematy odnowy liturgii i struktur Kościoła.

Na tronie Piotrowym

Po śmierci Jana XXIII, 21 czerwca 1963 r. kardynał Montini został przez 80 kardynałów wybrany na jego następcę. 30 czerwca – jako ostatni w dziejach papieży – został ukoronowany. Papieską tiarę już rok później złożył na ołtarzu. Później została sprzedana i zasiliła fundusz wsparcia ubogich.

Papież Montini za pierwsze zadanie postawił sobie dokończenie zwołanego przez poprzednika soboru i wcielenie w życie jego postanowień. W 1964 r. – na prośbę biskupów polskich – ogłosił Maryję Matką Kościoła. Na zakończenie Soboru, 7 grudnia 1965 r. Paweł VI i patriarcha ekumeniczny Konstantynopola Athenagoras znieśli ekskomuniki rzucone w 1054 r. przez swoich poprzedników. W tym samym dniu papież utworzył Kongregację Nauki Wiary, w miejsce Kongregacji Świętego Oficjum, dawnej Świętej Inkwizycji.

W trzy lata później zreformował Kurię Rzymską. W 1969 r. przeprowadził reformę kalendarza liturgicznego.

Paweł VI przywrócił instytucję Synodu Biskupów i mianował pierwszym jego sekretarzem generalnym polskiego biskupa Władysława Rubina, późniejszego kardynała. Paweł VI zarządził też, aby biskupi po osiągnięciu 75 roku życia składali urząd na ręce papieża, a kardynałowie powyżej 80 lat nie uczestniczyli w konklawe.

Odbył dziewięć podróży apostolskich. Pielgrzymował do Ziemi Świętej, USA (ONZ), Indii, Portugalii, Turcji, Kolumbii, Szwajcarii, Ugandy i na Daleki Wschód (Filipiny, Australia, Indonezja, Hongkong i Sri Lanka).

Wśród siedmiu jego encyklik najbardziej znane to: Humanae vitae – o obronie poczętego życia oraz Populorum progressio – o popieraniu rozwoju ludów. Pierwsza z nich wywołała w ówczesnym świecie burzę i kontestowana była nawet przez niektórych biskupów. W pracy nad jej powstaniem brał udział kard. Karol Wojtyła, którego Paweł VI bardzo cenił. Zaprosił go też w 1976 r. do wygłoszenia rekolekcji wielkopostnych dla papieża i Kurii Rzymskiej.

To Paweł VI ustanowił 1 stycznia Światowym Dniem Pokoju. Oprócz dialogu z prawosławiem z Konstantynopola i Moskwy, prowadził też rozmowy z anglikanami, luteranami, a także dialog międzyreligijny z przedstawicielami religii niechrześcijańskich; to za jego pontyfikatu Sobór Watykański II przyjął dokument „Nostra aetate” (1965), o stosunku Kościoła do tych religii, w tym judaizmu.

Był twórcą tzw. polityki wschodniej Watykanu, która w niektórych krajach socjalistycznych (Jugosławia, Węgry, Polska) doprowadziła do złagodzenia kursu wobec Kościoła, a w konsekwencji do poprawy sytuacji ludzi wierzących.

Polska zawdzięcza Pawłowi VI bullę „Episcoporum Poloniae coetus” z 1972 r., na mocy której powstały diecezje we Wrocławiu, Opolu, Gorzowie, Szczecinie-Kamieniu Pomorskim, Koszalinie-Kołobrzegu i Olsztynie, mianowani zostali tam pełnoprawni ordynariusze.

Za pontyfikatu Pawła VI doszło do nawiązania dwustronnych kontaktów roboczych między rządem PRL a Stolicą Apostolską. Paweł VI bardzo pragnął odwiedzić Polskę, szczególnie w roku milenijnym 1966. Do wizyty jednak nie doszło z powodu zdecydowanego sprzeciwu ówczesnych władz, zwłaszcza I sekretarza KC PZPR Władysława Gomułki.

Wśród mianowanych przez niego 143 kardynałów, było trzech Polaków: Karol Wojtyła, metropolita krakowski, Bolesław Kominek, metropolita wrocławski i Bolesław Filipiak, dziekan Roty Rzymskiej.

Papież Montini zmarł 6 sierpnia 1978 r. o godz. 19.40.

„Paweł VI głęboko przeżywał niepokoje i oczekiwania swoich czasów i starał się zrozumieć doświadczenia współczesnych mu ludzi, rozjaśniając je światłem chrześcijańskiego przesłania. Jako źródło prawdy wskazywał im Chrystusa, jedynego Odkupiciela, który daje prawdziwą radość i pokój. Niech przykład tego gorliwego pasterza Kościoła powszechnego będzie dla wiernych zachętą i bodźcem, aby u progu trzeciego tysiąclecia byli świadkami nadziei” – mówił 5 lipca 2003 r. o Pawle VI jego następca Jan Paweł II.

Wojciech Świątkiewicz
Idziemy nr 42 (474), 19 października 2014 r.



PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 29 marca

Wielki Piątek
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 18, 1 – 19, 42
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter